Alle inzendingen over FEEST OR POSITIE OR SANS RANCUNE

bij de ondergang later na het verdampen van al het water en jij met je droge mond gestorven geen woorden meer uit kan kramen daar zal ik op je wachten nog enkele jaren van hier een jong leven nog te vormen voorbereiding op een levensslot dat je dan tranen zal huilen uitgekristaliseerde hoopjes zout en vergiffenis zoeken, eindelijk op…

Als een blad valt van een vergeten boek en de kamer bewaart de vertelling in azijn door zwart verbrand op een scharlaken rust bezoedeling in perkament van geschreven pijn door een tafel gedragen, de kaften gekust zijn we slechts gewapend met een bladwijzer het ijzer met handen breekt door de middelmaat in stukken geleefd en doorzeefd met verleden…

Ongenodigden hebben geen enkel idee – wat wie hier graag wil.…

Teneinde hun positie te versterken Dreigen ze zelfs om weldra te gaan werken.…

De presidents positie is solide, De Koerden onderdrukt hij met geweld, Voor hem zijn vluchtelingen wisselgeld, Zijn binnenlands beleid is malafide. We zien hoe Erdogan Europa tart, Maar Juncker schenkt hem jaarlijks drie miljard.…

De onderklasse moet worden verheven Zo stelt Mark Rutte van de VVD En Bos vindt softe Vogelaar passé Ook is hij plots met banken zeer bedreven Ze kunnen beter van positie ruilen In plaats van zo hun eigen nest bevuilen…

Het is dat Arjen Robben zich verlult, Wat hij in zijn positie niet kan maken. Maar Arjen geeft ons opening van zaken: De snikkel van Van Gaal is zwaar verguld. Sinds gisteren ontwaart Truus tot haar schrik: Een fraaie Krul zit ook nog in zijn pik.…

et partout A horse with no name In een rimboewoestijn Wil liefst z'n guapa zijn Verre hall without fame Gros bisous de partout Suddenly tout à coup Une très belle noire De nulle part sans doute…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…

zoals de honkvaste grijze haas heb ik niet de moed om de kust uit het oog te verliezen de duizend smaken van de zee door te slikken om het zand zacht uit de ogen te wrijven de aanblik van de doden te verdragen nu het smeltwater het sneeuwveld verlaat niet de moed om de de slinger tussen aanvaarding en verzet stil te zetten…

Sorry, je scoort nog geen zesje Er was een tijd dat ik alles voor je deed Maar jij wilde niet zien dat ik eronder leed Pech voor jou, die tijd is voorbij Voortaan alleen maar feest voor mij!…

Afgesneden door de dichtvallende deur wordt muziek slechts windgeruis De ketting klettert op de keien ik stoot mijn kets vannacht de tweede keer de fiets zwalkt met mij door verlaten wegen richting niets Ik schreeuw kreten tegen de storm maar wil terugzweven naar het feest om te dansen in jouw ogen helder , maar te zelfbewust stralende…

Ik moest de Hema in. Voor vruchtentaart. Goed en goedkoop. Want junior verjaart. Als je nou kijkt wat daar los loopt aan vrouw dan wil je wel naar huis. Naar die van jou. ------------------------------------------------------ uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg…

laten we toch feest vieren nu het nog kan en niet bang zijn voor dan en dan en dan laten we nu genieten zolang de zon schijnt ooit valt er weer regen dus nu voor ze verdwijnt laten we ons bezatten aan het leven niet te veel denken aan later daarvoor is het nu gegeven ooit ontmoeten we wel de kater maar nu nog even niet laten we elkaar…

En bijt door de zure appel heen Kijk naar buiten zie het feest Hoofd recht op schouders recht Stap vol moed weer in het diepe En ik zal er van genieten Dat heb ik altijd nog gedaan Luister de muziek, nu kan ik dansen gaan…

het bestaan nog niet wist waar ik bij iedere streek in een andere spiegel keek die toch nog deel uitmaakte van het landschap in een vitaal eigen vibreren laat de melodie van leven zich horen in zacht warme geborgenheid die druppelt uit een bron die al eeuwenlang voor ons gezongen heeft maar nu de geest zal geven zonder feest…

een kamer vol vrolijke lachende mensen leuke muziek erbij, dansjes worden gemaakt wanneer je zo in de rondte kijkt is er niemand die zich niet vermaakt maar voor wie verder dan de oppervlakte kijkt ziet de wanhoop op haar gezicht ze staat alleen tussen de mensen met haar ogen dicht denkt ze terug aan toen? toen ze het middelpunt van zo…

lang het feest vermeden is nu echt van de baan…

Eén wrange glimlach lang was dit ons trieste feest, tot weer haar blik in 't grijze winterlicht verloren ging.…

als de maan ons pad verlicht bomen tot zwartkanten knipsels tovert en onze door tedere nevels besluierde wereld tot een feestzaal maakt zien we naar elkaar en naar omhoog wij voelen ons eregasten van een bovenzinnelijk feest onder de oneindige hemelkoepel…

Mijn lief, ik neem voor jou omhelzing vol met de vogels uit onze straat en van het plein gelachguirlande en bloemenperken, opa's en oma's uit het park schakers, honden en honden baasjes, bonbonnetjesgeur en chocoladesmaak, jongleurs en vuurslikkers, koekjes en broodjes, olifanten, tijgers en joggers, straatmuzikanten en straatverkopers,…

Handen klappen vrouwentongen in schel geluid het feest buiten in volle gang binnen ligt een meisjeskind bang vertrokken van pijn geschenken worden aangevoerd gedachten slaan op hol zal voor dit kind een nieuwe morgen zijn?…

Een ganzenlever van de voedselbank Een ticket van Ben Bot uit Syrië In Bethlehem een (heel zacht) kyrie Al-Qaeda rust (tot nu toe) god zij dank ´t Is koud ook, ondanks deze koude eeuw Toch klaag ik: Jezus, waar is nou de sneeuw?…

een doffe slag de deur in het slot met stilte opgesloten in het hoofd van hij die blijft wonen de kamer hult zich rondom zijn besloten hoofd er is wat te doen, veel dat morgen ook nog kan de buren bellen luidkeels om geen suiker maar de muziek staat ze veel te luid de deur slaat opnieuw om dicht te blijven…

De moeder bindt het logge kind met de wezenloze blik een satijnen roze lint tot een elegante strik in het vlassig-bleke haar dat zich nauwelijks laat kappen. Als het kind met bruusk gebaar in haar borst probeert te happen zoent zij het op beide wangen; speeksel druppelt op de kraag van haar bloes en blijft daar hangen. "Weet je dat je jarig…

zijn geschenk voor haar feest staat nog in de winkel enkel in haar geest is het ooit ingepakt geweest…

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

ze heffen het glas op de toekomst een bruid lacht naar een bruidegom met een koekjessigaar in zijn mond haar wijn is ook niet echt de rest is puur als het goud in hun ringen er valt een zonnestraal op haar tiara de vader snuit niet voor de laatste keer zijn neus die dag ’t is feest maar toch de dochter ze heeft zijn zegen die van de…

ongeduldig om gevuld te worden de oven staat zich al te warmen de hapjes barsten de koelkast uit als de gasten binnenstromen vult gezellig rumoer de kamer parelt de poëzie in de keel de glazen en borden worden verorbert weer bijgevuld en opnieuw geledigd de avond gaat rustig zijn gangetje tussen de stilaan verzadigde familieleden als het feest…

vergeten woorden herinneren mij aan zoals wij even waren aan dit feest alsof tijd zich herhaalt je voor me leest me voorleest waarom feesten zijn lief waarom zijn vergeten woorden opnieuw te horen vergeet ik jou niet ik doe mijn ogen dicht even niemand die mij nu ziet ik ben uitgefeest voor even kies ik laat ik mij leven…