Alle inzendingen over Hart OR doneren OR ontvangen

Naakte woorden soms zwart soms wit rakend gekleurd tot op het bot groei in lijnen van getekende tijd open jouw hart, ontvang en geef laat liefde elke nieuwe dag kleuren…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Witte zachte blauwe Hemel op Aarde Blanke schoonheid maagdelijk beroerd betreden Glad gerimpeld in de Wind Striemen van de Helm Huid van Moeder Aarde Stort me op haar Ontvang mijn tranen Ontvang mijn vuur Ontvang mijn liefde…

plaat Bodemloze put en geen beginnen aan Wat ze daar ook produceren Enkel wat gebakken peren En zo nu en dan een appel en een ei Toch leert de geschiedenis Als er winst te maken is Dan zijn wij er als de kippen bij Onze handelsgeest Is weer terug van weggeweest Want wij hebben een idee gehad Wij zijn al sinds de Batavieren Handelaars in hart…

Een hersenziekte trof mijn eigen lief, En eerder in de tijd mijn arme moeder, Alsook mijn schoonzus en mijn tweelingbroeder, Geef aan de Hersenstichting asjeblief. Onnodig mij nog méér te motiveren Om deze week eens flink te collecteren.…

Als men straks aanbelt als u zit te eten, En u daarbij iets van gerammel hoort, Is het een collectant die u dan stoort, Eén van de Hersenstichting, moet u weten. Beleefd doch dringend zal hij u dan vragen Ook dit jaar weer uw steentje bij te dragen.…

Hoort u (week 5) één aan uw voordeur kloppen Die geld ophaalt met een collectebus (Een levende homo erectus dus) Dan moet u zich voor één keer niet verstoppen. Dan maar niet achter bank of bed gekropen, Met gulle lach doet u uw voordeur open.…

Sterker nog, die dieven doneren nog geen rooie eurocent, wat hun gierigheid tekent.…

Chabotjes speelden als gezin voor schrijver En hoopten op een enthousiast publiek Al kregen ze op voorhand best kritiek Ze kraaiden feestelijk na al hun ijver Voor dit gezin zelf was het vast een feest Iets anders dus voor wie hun boekje leest…

De oever van het denken lost alles in het niet Een nevel van gevoelens in het hart De sluier om de ogen een donker zwart Wat het leven heeft te schenken is alles wat het ziet De diepte van verlangen slaat op het hart als angst Bewust zijn van komen en gaan Voor altijd de reden van bestaan Maar wat vrij wordt ontvangen bezit gevoel het langst…

Diepe verbinding laat harten hopen stralend ontvangend en puur haar hete schoot vouwt zich open een teder intiem feest en vreugdevuur ontvangen en geven dansen briljant in een ritmisch samengaan hand in hand.…

soms denken we wit-zwart de letters raken slaags opgejaagd door pompend hart ontvangen mensen de volle laag want die letters vormen woorden draaien een tijdje in ons mond om dan als getergde demonen gal te spuwen in het rond het is misschien niet slecht oprecht uit het hart geboren geen moord of vuurgevecht deze waterval van…

Hirsi Ali, Hirsi Ayaan, wat heeft u aangericht? Het feit waarvan u door uw vrienden wordt beticht stelt weinig voor, maar ieder moet nu vrezen voor het - mede door u - ontketend volksgericht!…

heb bloemen gegeven die in ontvangende handen niet willen bloeien zij konden niet groeien ondanks een open hart bleven de knoppen gesloten zijn met zorg en liefde begoten maar knakten in leven we hebben gepraat zijn elkaar tegemoet gekomen toch kunnen wij samen niet dromen…

Maar bij de held, die feestelijk is ontvangen blijft daarna die éne vraag maar hangen: ik heb mijn hart en ziel gegeven maar hoe moet ik nu verder leven?…

met een ogenschijnlijk argeloos gebaar wordt een beeltenis mij geschonken alsof ergens in stilte en eenvoud een verbintenis mag worden beklonken ik ontvang haar weesgegroet in mijn hand voel de eeuwige moeder in tinnen kleed gehuld als opnieuw in mijn palm geland zij is in God die de pijn in haar hart omhult…

. ----- 'N piepertje, andijvie, bal gehakt Daar lijkt het Hollands zaad op te floreren 'T schijnt dat u zelfs dúbbel gaat doneren Ook als u alles stevig heeft geprakt Nou fijn dat men ons dat heeft laten weten Maar hoeft 't even niet tijdens het eten?…

over je dood na je sterven na je heengaan En dan met name aan je nabestaanden aan de achterblijvers voor wie 'het dag' blijft "Zij zetten je niet bij het grof vuil" Geef hen handvatten regel dus de uitvoering, vervoering van je uitvaart regel je lichamelijke recycling van wat kan, er kan zoveel meer Ordonneer, doteer en doneer…

maken dat je je volkomen op je gemak voelt om te ontvangen…

lange haren dansen sjansen met duizenden ogen mogen de zon als blikvanger ontvangen het hart en oude dromen schieten de zomer op z’n volst dragen de bloem naar de vlinder ik voel het gras de warmte tegen mijn blote vel als de avond rust wil me dopen onder de regen…

Sleutel Innerlijk gevoel achter tralies Verlangen in mijn lichaam Liefde opgesloten in mijn hart Voor jaren die voorbij zijn gegaan De handreiking is afgeslagen Het verlangen blijft onbewogen De zorg kan niet weg De troost staat op barsten Er is niemand die het ontvangen kan Er is niemand die het krijgen mag Mijn hart zit op slot…

In welke lente zullen we na deze winter onze kinderen ontvangen?…

een condoom barstte in de nacht wij waren jong nog destijds en jammerden zacht om het kind van de rekening uiteindelijk werden wij de trotse ouders van en hebben menige was gedraaid…

in alle vroegte wakker gezongen worden door hetgeen ik maanden derfde onthaal ik de Lente met heel mijn hart…

Ik roep dingen niet te vroeg ik word te laat gehoord!…

(tanka) Krekeltjes vinden binnen dichte graspollen hun winterslaapplaats. Denk toch aan sjirpen van eens, huiselijk, bij d' open haard.…

vanwaar de maan haar stralen zendt blikt mijn oog omhoog milde prikkels ik ontvang ze met een open hand breng ze op het land naar een mooie bloem die de vlinder boezemt daar waar de zon de aarde raakt spreekt het verlangen blijven woorden op mijn lippen hangen ik zal ze bewaren eens misschien zal mijn adem ze spellen…

Mijn Moeder Dochters en partners Kleinzoon Kleindochter Zussen Broers Ik vind Het Steeds Zo een klus Hoe Blijf ik Betrokken Hoe vind ik balans In het Geven en ontvangen Ik heb jullie lief En wens jullie De vrijheid Van het leven Ieder zijn eigen weg Vrij van elkaar Ook voor mijzelf Vrij zijn Niet van alles Moeten…

zacht wuift geluid de stilte toe wiegt een refrein van eeuwig rustig zijn tonen smelten samen ritmes zonder adem in kleuren die vervagen tot wit leven weer gaat dragen in onbevlekt ontvangen klinkt de melodie die ik nu voor je kleur geef geluid aan ons gezamenlijk verlangen…