Alle inzendingen over Hemelse nacht

't Verga me als hem, die op de zwarte zee De ganse nacht gekampt heeft met de golven, Dan wetend 't eindlijk naderen van 't land, Bij 't eerste licht, dat over 't zee-vlak glee De schuimpracht ziet, waaronder hij bedolven Dra vredig aanspoelt aan 't gewenste strand.…

Zwarte kraai op tak zit sprookjes te verzinnen in de duisternis even bewegen boven paden van het park zomervleermuizen onder grijze lucht door de straten van de stad zwermen toeristen het maanlicht lacht achter gesloten ramen liefde ademt naakt.…

Transparant Jij spetterde in het warme bad damp op de ruit van het raam achter doorzichtige douchegordijnen Jij noemde mij bij de naam, kuste me door het plastic heen, tevreden genoeg aan elkaar van stukjes en beetjes Jij en ik, mij en jou op te eten Om ons heen gewikkeld het bijna niets als een koele, lichte deken Samen namen wij…

Laat dan het licht de nacht doorstralen, laat de kinderen en de grijsaards samen dansen op deze aarde; laat begin en einde, aarde en hemel elkaar beminnen in tederheid en hartstocht.…

Nu rijst ons loflied uit de nacht om 't grote werk dat is volbracht, het klinkt tot in de hemel door en mengt zich met het eng'lenkoor, het graf ligt er verlaten bij, de doeken liggen zij aan zij, geen zware steen die weerstand bood, het leven hoort niet bij de dood, nu rijst ons loflied uit de nacht voor Hem die ons de vrede bracht, die…

De beste gaan eerst Maar waarom jij Waarom in hemelsnaam jij Ik zoek maar vind niets Enkel je sjaaltje Is het dat? Was het dat? Ben je nu niets meer? Nee Dat geloof ik niet Een deel van mijn hart Een deel van mijn gedachten En één van mijn dierbaarste Herinneringen Dat ben je Hopelijk ben je gelukkig Want dan pas mag je gaan En laat…

Witte pluiswolken blauwtinten op achtergrond als warme deken.…

Zo eenzaam als de dood, is de nacht het hart vermoeid, verward in het zwart van de hemel lijkt het zinloos. Zelfs de lichtpuntjes ooit zo mooi schijnen niet . Maar alles wordt lichter het ingrediënt is slechts tijd.…

Stralende ogen als lichtpuntjes aan de hemel 's nachts. Vól van gevoel als ze me aankijken. Jouw adem vermengd met de mijne. Mijn lichaam verstrengeld met het jouwe, onze harten verbonden voor altijd.…

Over de hemel hangt een tedere stilte ze spreekt over oneindigheid. De nacht laat mijn dromen los.…

Een lichtbaken in de mist Een flits in de duisternis Een flikkerende zaklamp in de tunnel De verlichte maan in de nacht Donker en licht De maan en de zon aan de hemel Een conflict zonder ruzie Tegenpolen omarmd…

Ze leunt tegen de hemel aan zoekt langs lijnen van dromen de geur van honing zachtheid als zijde de zon die te voorschijn komt uit de nacht wacht en wacht zucht naar tijd der tijden ...…

De nacht is stil, de nacht is pikzwart geen ster, die nu aan de hemel prijkt De diepe stilte, volkomen zonder hart die thans bijna mijn innerlijk bereikt De nacht is stil, de nacht is ijskoud een huivering schiet ijlings over mij Het koude koud maakt mij benauwd als ik mij in ‘t iel portiekje neervlij De nacht is stil, de nacht is zo ledig…

de lange uren van de nacht kijken mij gepijnigd aan ze krijgen het benauwd en vragen of het mijn hese stem is die de nacht gekluisterd houdt zijn het mijn tranen die de hemel doen treuren, ben ik het die de vloed van de regen niet vertrouw verwekt mijn woelige storm de golven in de herfst, ben ik het die de dag doet vallen in…

de hemel is vergeten…

het koude het grille van de nacht, het duister kom ter wereld , eet en slaap trek en sterf leegte heerst de nacht het grille het diepe duister de hemel is licht geworden, de ogen zien niet de sterren stralen het duister beneden boven is het licht de mens is dood de gevangene is vrij…

Het licht aan de hemel verschenen maakte schaduwen rondom mij heen, een wonder die ik mocht aanschouwen omdat met het licht, mijn angst weer verdween. Zo doolde ik uren door de eenzame nacht om zonder angst mijn reis te vervolgen, waar ik aan 't eind de zon op zag komen en de nacht door de dag was verzwolgen.…

wanneer de avondvogel zwijgt de hemel hoge sterren krijgt en al het leven rust dan zweven geuren door het woud waar rood het zoete wit ontvouwt als nacht haar kelken kust…

De hemel zoende eens de aarde toen ik in je ogen keek. Buiten ons leek niets meer van waarde, alles om ons heen verbleekt. Samen dansten wij de tango, dag en nacht in ons bestaan. Volgens wetten, eindeloos, zijn wij verder voortgegaan.…

elkaar Zijn twee hemellichamen die vallen In een lege hemel. -------------------------------------------------- Octavio Paz vertaling Annet Burgers…

Indien wij het daglicht aanschouwen en het geeft een glimlach op het gezicht wordt het tijd dat wij de kleppen vervangen wellicht door een niets verhullend Google brilletje…

Onder het teken van de Kleine Beer blijft er eigenlijk niets meer bij het oude, een sterrenhemel die ik toen aanschouwde kijkt 's nachts bij heldere hemel op mij neer. Of was er iets wat mij toch benauwde en stel ik mij misschien nodeloos te weer? Ik vraag deze nacht echt niets meer dan alles,zo als het nu is, te behouden.…

hoog in de hemel is er een ster bijgekomen, die ster kwam heel onverwacht. en als je nu naar boven kijkt dan zie je haar elke nacht ineens was zij verdwenen, verdwenen hiervandaan. dat was mijn bedoeling niet. je mocht van mij nog lang niet gaan!…

mijn hemel, wat een vrede nu de bede is verhoord verdrijf ik alle nachten zo diepzwart van gewemel en drink ik op de rede al klinkend op het brein dat weer gedegen is en dreiging heeft gewist verban ik nu de vrouw die leefde in de mist…

gedrochtelijk staan wij en massaal geheven tegen de rottend-paarse hemel van verlangen hijgende nacht mijn vale handen tasten even het slierend kransen van uw blauwe haren, die, gif en scheemring, vachten hemel waren over al-ruimte, uw gelaat, ivoor ovaal, waarin uw ogen, spitse spleten, hangen: een groen signaal.…

HENRI BERGSON De hemel is één sterrenregen, Maar niet als in die ene nacht. Uw hoofd zo zoet tot mij genegen Maar niet als in die ene nacht. Wel kunnen onze lippen kussen, Maar niet als in die ene nacht. En ’t hartsvuur zal de lust wel blussen Maar niet als in die ene nacht.…

even zwegen ze de velden moegestreden uitgeblust waarom, een vraagstuk niet te begrijpen rood dood stil, kwam als de nacht sterren aan de hemel ondraaglijke kreten, toch hoop op de handpalm die reikt naar het morgen het einde getroffen door waanzinnig schizofrenie wachtend op de wijsheid van de stilte, stil als het was die nacht…

Mijn herinneringen zijn foto's waar het leven overheen raast van wit naar donker nacht naar dag gevoelens alweer opgelost in zwart of verbleekt in de felle zon Kiekjes van de aarde stilgezet, toch vluchtig door het snelle tollen in de eeuwige hemel van de tijd van wit naar donker nacht naar dag naar voorbij, voorbij voorgoed voorbij…

Als ik je gesproken heb hoef ik niet te slapen te eten of te drinken Als ik je gesproken heb hoef ik niet te zwemmen met jou naar de bodem zinken Met jou naar de vogels kijken Terwijl we ertussen vliegen De aarde onder mij totaal vergeten Ik zweef en vlieg en voel me blij Na jou gesproken te hebben, mijn zorgen voorbij Mijn hemel zal…

Mam, als jij straks naar de hemel gaat Zal je mij dan nog wel zien? Kom ik jou daar dan weer tegen? Wordt het dan een reünie misschien? Zijn de poorten echt van parels? En de straten van echt goud? En, klingelen er belletjes uit tulpen? Worden mensen daar niet oud?…