Alle inzendingen over Lente OR Seizoen

Het seizoen is in de overgang ze kleurt vandaag puur rood een huidig moment ontplooit zich zomers in moeders schoot Er wordt groen licht gegeven waar bloesem vruchten scoort lente van haar taak ontheven een zonnewende opent haar poort Bij het afnemen van het licht lijkt alles voller van kleur tot de herfst reikt een vergezicht wat…

zich met de gedachte dat het eens weer lente wordt.…

ik zag je al naar vruchten reiken maar de lente was te pril we bloesemden wel samen vergroeiden zo in namen alleen de zomer bleef te kil we hebben niet meer kunnen oogsten ons seizoen was al geweest we winterden de jaren door in stug volhardend hopen tropenjaren zijn geen feest nu bloeien weer je handen voel ik ons voorjaar dichterbij…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

dat deed jij, een paar seizoenen vroeger…

de armen wijd winterweer en zomerwarmte in extremiteit gespreid jij hebt het in de hand voelt en proeft heel lijfelijk causaal verband want lente kruist en herfst huist diep in je hart nog dragen benen de seizoenen in hun gaan van jaar naar jaar maar als de cirkel ooit zal sluiten komen de gespreide armen in balans weer bij…

je wintert warmer dan gedacht valt in regen naar beneden daar waar sneeuw is verwacht je vorst nog voor geen ogenblik slechts een enkele ochtend had een wit gezicht want jij kunt niet vriezen in een warm hart door alle lieve lentebloemen die ik bracht open het seizoen en weet dat vorst is afgelopen samen breken we een nieuwe lente…

je koos voor wit in nieuw beginnen je huid was bruin ogen zacht van binnen lente kleedde je prilgroen en geel je groeide, bloeide naar genezend heel nu zomer je ziet vruchten rijpen een mooie herfst zal de oogst doen blijven we zullen winteren met elkaar, wit heeft de basis neergelegd om elk seizoen te delen als een paar…

Seizoenen veranderen steeds spontaan. Indian Summer is herfstkleurig mooi, en kondigt de geboorte van de winter aan. Dutch Summer het aanstaande overlijden. Dutch Summer is een zomers late winter. Een vreemd soort lente. Een pasgeboren naam.…

het zijn geen vlaagjes wind die spelen met afgevallen bladeren maar beelden uit voorgaande seizoenen die nog lente dansen in het naar de zomer groenen geen afval uit voorbije tijd maar kleurrijke herinneringen aan toen bomen nog vol hingen nu dwarrelend gedragen en bijeen gescharreld door de droge lucht op hun laatste vlucht…

dit seizoen zal ook wel komen gelukkig ontvang ik knuffels van mijn lentekind dicht bij elkaar verwarmen we ons dromen dat later de deur toch opengaat de lente zal de koude verdrijven om de zomer in ons leven te brengen bedankt lentekind dat je vele ijsblokjes doet smelten…

In welk seizoen leven we dan? Nog volop sneeuw en ijs en gladde wegen, maar toch de harten alweer vol verwachting naar de nieuwe lente. De dagen lengen al, heel kleine vonkjes licht doen elke keer een beetje vroeger hun intrede.…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

verteld, mijn lief… Ik heb je lief tijdens al de seizoenen…

Er is zoveel schuld, er is zoveel pijn maar kinderen ploegen de aarde; er is niets geijkt, er is niets vertaald er is enkel de lente met eeuwigheidswaarde.…

zo wil ik mijn taal lichtzinnig van zinnen door mijn angsten overwonnen getemd door mijn mannelijkheid en mijn woorden indrukwekkend opduikend in een poëzie die wetten breekt ondanks plaatselijke gebruiken zinnen die voorbijvliegen als een zwaluw die lente maakt in het venster van alle seizoenen en al cirkelend haar sporen nalaat…

je toonde zwart en wit ik zag de eerste kleuren in het zacht gebeuren van ontluiken in de eerste lente van je leven ook jij hebt mij weer de seizoenen teruggegeven ik oogstte zonder zomer was een stille dromer ieder voorjaar ging aan mij voorbij maar in confrontatie maakte jij mij wakker opende mijn ogen naast zwart en wit kunnen…

het komend seizoen die zijn schittering in de glans van jouw ogen aan de buitenwereld laat zien…

die voorbij seizoenen gaat!…

De winterzon van gisteren is heden nog altijd dezelfde verspreidt nu stralen van licht in een andere hoek over onze zachte ronding Alle sneeuw is verwaterd van maagdelijk naar transparant dwars door alle seizoenen ligt het landschap er onveranderlijk in oplopende graden van warmte Vandaag zwaait de jonge lente de oude winter vaarwel…

sorry, excuseerde zich de winter ik dacht dat het al lente was?…

gezien voelen wil ik hoe de seizoenen zich kleden voor de volgende dans die ons bewogen doet bewegen in voor en tegen…

Dat zijn de wetten van de natuur, de vier seizoenen, de wet van het leven. Dus nee, we sterven niet. We laten onze bladeren los, we bezinnen, we vernieuwen, en bloeien weer op.…

die na de feesten als eerste seizoen gaat beginnen…

ik zocht wat je verborgen had je ogen straalden een geheim maar in je lach voelde ik altijd het warme bij je zijn je liet in zacht gebaar ontdekken wie je was ik volgde, zag je openen in woorden die ik las liep door je seizoenen wist lente met je zomerzoenen maar oogstte misverstand met jouw mysterie in mijn hand weer zijn we een…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Geborene in de morgen, Gestorvene in de nacht, Uw dood slechts heeft ons zorgen, Uw leven heil gebracht. Ach, slechts een viertal jaren Waart gij in ons bezit; Zo wij gelukkig waren, Lief kind, gij maakte ons dit. Slechts tweemaal, beste jongen, Hebt ge in uw kort bestaan Tot schreien mij gedwongen, Liet ik om u een traan. Als d’ eerste…