Alle inzendingen over Liefde OR afscheid OR troost

Voor de broer van mijn schoonbroer, die nu overleden is. Kijk ook naar het gedicht: "applaus voor mijn zus" van 20/04/2008 ++++++++++++++++++++++ André is gestorven, André is gegaan, hij mag daar nu leven een heel nieuw bestaan, want al wie hier klein is en vaak zonder eer, ze worden geheven in 't licht van de Heer. Ze mogen…

Op het hoogste punt een bank hier rust men uit en laat de blik over de bomen gaan, vangt het blauw van een rivier, spiegel van de lucht De bladeren orakelen voort hun vorige voorspelling kwam slechts ten dele uit want de dames van het noodlot kwamen tussenbeide, naar hen luistert zelfs een god Men fluistert brokkelzinnen in…

Jij, afscheid, had ik je maar nooit gekend, de ervaringen van jouw bestaan; het losgerukt worden van iets wat ik zo graag wilde blijven koesteren!!!!!! Ik kan je haten, omdat je abrupt zowel positieve als negatieve herinneringen mij ontrooft!!!! Van binnen word ik verscheurd door twijfel wat mag ik vasthouden van het verleden????…

Troost, wilde een ware stormloop van vragen, de meest kwetsbare emotionele tyfoon, was al ontketend in enkele ogenblikken. Leven, verdwaasd trachten te overleven, waarop de daad, de snelheid bracht, wanhoop, redelijke waarheid sprak. Gemobiliseerd om noodhulp te leveren, bleef troost onredelijk achter.…

Verlichting omarmd het gedicht van de schaduw in de schemering nu woorden leven verzacht en dauw verdriet illustreert.…

wanneer men mij straks op de hielen zit en anderen rijden in mijn spoor dan heb ik altijd nog één troost ik ging ze net iets voor…

het huilen van je kinderen laat geen ieder onberoerd je sterft dan duizend malen bij het aanschouwen van hun tranen pijn snijdt door je heen om het bittere geween geen woorden om te troosten elk afscheid is er één stukgelopen dromen liggen aan de basis hartjes moeten kiezen een onmogelijke keuze ween niet meer mijn kinderen…

Laat me nog eens klimmen in die appelboom achter op het erf troost mij daaronder op de grond plak een pleister op de wond. Leer mij nogmaals fietsen op dat rode fietsje door de laan voor ’t huis wrijf mijn geschaafde knieën. Neem weer mijn hand op weg naar school droog bij afscheid mijn tranen. Nog wil ik je voor alles danken.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…

Moeder je droeg mij, en met liefde gedragen. Moeder je baarde mij in liefde door de pijn heen. Moeder je ving mij op in je armen, en troostte mij. Moeder je beschermde mij in mijn bestaan. Moeder je leerde mij het leven kennen en het te waarderen. Moeder je leerde mij al wat leeft, groeit en bloeit lief te hebben.…

samen met ze huilen lachen om hun lach vertellen van mijn dromen troosten als het mag vier hartjes mijn ziel uit liefde geboren enkel door hun lach beleef ik mijn dromen…

Nu, elders jouw hart liefde in lente zaait heb ik als troost een vreemde poes geaaid de zon was vol, een hele dag omdat ik in die poes, een engel zag. *…

Ik weet dat jij er bent wanneer de tocht mij overvalt, het dal mij opslokt, het pad steil afloopt en stenen zeer doen aan mijn voeten. Jij zegt: kop op, als je eens omhoog keek, jongen: pijnbomen staan weer in bloei en uit de rotsen groeit een plant die hen in spleten breekt, alles zal vlak worden, ooit. Ooit alles vlak: het…

Vind de woorden van troost Help me, er toch uit Kijk ik ben hier, laat me horen Die woorden van troost Er komt troost uit een hoek Die ik niet verwacht Het zijn geen woorden die me troosten Het is de tijd, die uiteindelijk de pijn verzacht…

Ween maar lieveling, ween nu maar kom toch en schrei gerust maar even Donkere wolken maakten je ’t zwaar laat je vreugde echter weer herleven Ween nu maar lieveling, huil gerust laat al die tranen gerust maar vloeien Schei maar tot je in slaap bent gekust laat de liefde in je hart maar bloeien Ween maar lieveling, doe ’t nu maar ik ga die…

liefde draagt als het leven uitdaagt…

afscheid, weer alleen en onbemind nee het zal nooit wennen pijn, verdriet, verlies en spijt omdat ik verwaarloosde die ik zo liefkoosde die ik zo liefheb mijn allerliefste kind voel je door mij bemind ik zal je mijn liefde weer geven door dit gevoel ontdekt ooit zal het wennen...…

Mozaiek van veel momenten die de tijd gezichten belooft en ontmoetingen met de liefde die geen vergeetachtigheid wenst als het afscheid en de beroering elkaar niets meer vragen en lippen weer van steen lijken.…

laat mij jou leiden doorheen het geluk waar tranen verenigd vergaan in een lach verdriet van ons samen herleeft in hoop liefde hernieuwt in armen van troost…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Behandel het met liefde en respect, zodat ook jíj de waarde ervan ontdekt. De inhoud is breekbaar als porselein, wil je er voorzichtig mee zijn? Liefde, toekomst, hoop, troost en verlangen Zou je het willen ontvangen...…

Liefde en vriendschap is verdraagzaamheid het leven is meer dan het verleden het geeft kracht in diepduistere dagen genegenheid en verbondenheid in troost mijn blokkering opgeheven eindeloze beelden van herinneringen verloren gelopen op de weg naar jouw liefde maar ik heb het gevonden mijn bestemming was de weg naar jouw…

" en Kruisjes op mijn voorhoofd Altijd liefde om te geven Wijze woorden waren er genoeg De hemel is met u een stukje rijker Ze zeggen afscheid hoort bij het leven Maar is afscheid niet een andere vorm Van zoveel dichterbij? Want oma ik zal u nooit vergeten U blijft voor altijd hier bij mij…

ten afscheid onbestemd thuiskomen bij gebrek aan ontbreken van zonder tegenbericht verlaten bij verstek.…

Ik wil je Ik wil je troosten Ik wil je verdriet wegnemen Ik wil je beminnen Ik wil je verslinden Ik wil je voelen, diep van binnen Ik wil je hart met het mijne verbinden Ik wil je lijf Ik wil je voelen, hoe je met mij de liefde bedrijft Ik wil je dicht tegen me aan Ik wil je nooit meer laten gaan Ik wil je!…

Om je heel dicht tegen mij te houden die warmte vast te houden Van jou aanwezigheid Ik wil jou gezicht hebben bekeken voordat het gaat verbleken En uit mijn gezicht verdwijnt Jij mag niet zomaar zonder afscheid bij me weggaan Niet zonder dat je van me hebt gevoeld De liefde die ik van je heb gekregen En die dus ook voor dit afscheid is bedoeld…

liefde stelt mij in de gelegenheid, ik leg liefde dankbaar aarzelend neer.…

Liefde komt recht uit het hart. Zij heelt alle wonden, geeft troost in diepe smart. Liefde is verdraagzaamheid, een stukje van jezelf geven. Zij kent geen begin en einde, geeft vreugde in elk leven. Liefde is vergeven, hier komt alles uit voort. Zij zal blijven groeien, wordt overal gehoord.…