Alle inzendingen over Liefde OR Samen OR Geborgenheid

waar onze vreugde jou en ons weer het heerlijke knusse samen zal brengen waarin wij geborgen zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Voor vrede en veiligheid liefde en warmte geborgenheid in iedere ziel!…

Zoals de meeuw In al zijn koninklijkheid Wordt gedragen door de wind Zo worden wij Dag in dag uit Gedragen door de liefde Van Hem die Uw zoon is, Net als Hij Zijn wij geborgen, Zijn wij Uw kind…

Bedankt dat we als Kinderen in Uw tuin Mochten spelen, Zoals onze kinderen In onze tuin mogen spelen, Voor altijd geborgen In alles dragende liefde…

taal onmachtig goden van liefde wijken onbarmhartig de maan nog voor schaamte geur afscheidt…

Bij wie kan ik geborgen zijn?…

op een dag was daar een jij zoet als ik en net zo vrij wij samen was als nooit tevoren wij samen, wij die aan elkaar toe behoren nu niet meer nu nooit meer nu allang voorbij maar nog steeds bij mij jij mijn lief ik maar nooit wij ergens in mijn hart lig jij geborgen ergens in mijn leven ben jij nog steeds verborgen…

verlangen huilt in verhoopte dromen zoek naar jouw liefde diep in mijn hart zachtjes geborgen nooit verloren in de sluimering wacht een nieuwe droom…

Decor der mimespelers Wereld van droom en herinnering Stille getuige van een innige liefde, Voor immer geborgen in de stilte van mijn denken Een wondermooie stilte ... Als van een gedicht zonder woorden.…

er hangt een aureool om jou heen als jij de kamer binnen komt straalt het licht uit je ogen jouw bewegen geeft warmte aan leven omhult ons met de magie van samen die mystiek van geborgenheid willen wij niet kwijt…

De enkeling denkt Schijnbaar in samen, Maar weet wel dat zijn Gedachte een illusie is, Immers trouw is hij Alleen aan zichzelf - Hij blijft de mens Die als kind ter wereld kwam: Een krijsende pasgeborene Die geborgenheid mist, en Die op zoek is naar troost…

Mijn poes vouwt zich in de kleine doos, ogen dicht – van welbehagen.…

negen maand een deel van mij harten samen in één lied kan jou horen door gevoel in mijn schoot groeit verlangen als een engeltje geborgen ben jij eventjes van mij tot de wereld mag aanschouwen wat in schoonheid wordt geboren blijf nog even in dit hart voel de liefde om jou heen want weldra komt de dag om jou met anderen te delen…

De nacht met jou zoveel passie en kracht liefde en geborgenheid tederheid en warmte vertrouwen en openheid verlangen en ontdekken stralen en genieten geen verwachtingen en dat in één nacht...…

We zijn nog altijd zoekend en tastend, bijna wanhopig op pad, samen, alleen. Ik liep daar naast jou en wist, eens dit gedicht te schrijven moeten. Wij zwierven samen met elkaar, in elkaar op zoek naar warmte en geborgenheid, beste vriend, richting nieuwe vrinden om al van het leven te delen: verdriet en vreugde!…

van puur passie in veelvoud van tranen naar simpel geluk en verlangen samen, dat deelbare liefde uiteen kan vallen, dat elk deel, ieder beeld, alle zinnen onlosmakelijk verbonden zullen blijven.…

Daar waar jij niet gewenst was kreeg jij in het koude Holland de liefde waar ieder kind recht op heeft……. “ Geborgenheid “…

Voor Anton Kind van God worden Jij en ik genoemd, Net als je zusje zijn we Voor altijd geborgen In Zijn liefde, Licht dat nooit ophoudt Met stralen, met Zijn mantel Beschermt Hij ons, Zoon die Evengoed voor ons Een broer kan zijn…

zag het zacht toucheren van vingers hand en haar in subtiel proberen zo vonden wij elkaar in lach en ogen vooral het klein gedogen we kwamen samen proefden onze wijn pas na het antichambreren voelden we geborgen zijn…

We lepelen In de bestekbak van de slaap Dromend van dingen Die we later niet Meer kunnen achterhalen, Tot de morgen Ons weer scheidt En het leven haar tol Weer laat betalen Het opstaansritueel De dingen die we doen De kunstjes die je leerde Zijn als bij het slapen gaan Maar daar het omgekeerde De nacht is nu voorbij Het…

op zoek nemen we de plaatsen van bewoners, in verlaten huizen herstellen wat stuk is, slapen in hun bedden, nemen een bad eten resten uit koelkasten maken schoon, wassen kleren elke dag een andere woning onzichtbaar worden alleen nog maar elkaar zien zo scheppen wij bewoonde huizen wachten op het openen van het slot in de deur…

Liefste, ga alvast, dan kan ik met je vrijen – in warm beddegoed.…

Ik zeg je schat, slaap zacht Ik loods je wel veilig door de nacht ik zal wel over je waken en alles wat jou bedreigd onschadelijk maken Ik spreid mijn vleugels en weg is het gevaar Ik zeg je schat, slaap zacht…

in het diepste van jouw zijn vond ik juist dat veilige plekje van geborgenheid en de wind die streek glad….…

uw adem doet mij leven, uw oog zal op mij zijn, leer mij uw liefde loven en zingen het refrein: een kind van U te zijn gaat alles ver te boven.…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

Een koude regen waait onder mijn capuchon – De mug komt schuilen.…

In de verkiezing rond de mooiste woorden Is het nu 'desalniettemin' dat leidt En dat vóór 'liefde' en 'geborgenheid' Terwijl ook 'naastenliefde' lager scoorde Naar ik mij wijs maak komt dit uiteraard Door ons gehoor en niet door onze aard…