Alle inzendingen over Liefde OR zoen

Je lach, je aanraking en je zoen. Ze overstijgen: “Het Gewone Doen”. Ik ben niet heilig, Maar jouw liefde maakt mij oneindig.…

soms wil ik een zoen zomaar een zoen neergebogen zoals zomers die in gondels varen met voeten in het water en prentkaarten verleiden, groenblauw langs houten palen en langzame lagunes soms wil ik een zoen zomaar een zoen traag en stil zoals oude uren over bruggetjes heen oneindig jong in ogen die tussen duiven op het plein schuiven…

Het geloof dat wij samen kunnen geven, die liefde in elkanders leven. Ik beloof je liefde en trouw, aan jou alleen, mijn allerliefste vrouw.…

- Is dat 't lijk van ons Liefde, eens zo machtig groot? Roza, willen wij wenen, ach, tot de dood.... Roza, willen wij zoenen, zoen, Roza, zoen, Roza! Zoent gij ooit de ándre man, onthou hem dat éne zoentje dan, 't zoentje, dat mij doen juichen en wenen kan.…

Samen hollen in het hoge gras Met je eerste liefde,hand in hand Wie vergeet nu hoe fijn dat was Pure onschuld,tere liefdesband En dan je eerste echte zoen Wangen gingen er van gloeien Je was in dit alles nog zo groen Het moest gewoon nog groeien Ook kwam dan je eerste liefdesverdriet Als bleek dat hij niets meer om je gaf Verder zonder…

In de stilte die de dood brengt leven frivole geesten om te dansen en te zoenen voor altijd zal ik je lieven er is geen einde voor dit droombestaan onze liefde is niet aan tijd gebonden : Hoor ik je weer aan mijn deur kloppen het zou de vitale deur van mijn hart kunnen zijn wat je nodig hebt is energieke liefde veel verder van…

Harten braken vergeten woorden, kotsend liegen lippen, pruilend over verloren zoenen, vinden zij passie tussen tegels. Liefkozend spuwen zij charme uit over een stoep. De verdronken schrale strot, vind liefde op elke hoek.…

vol liefde…. die ene zoen…

ondanks de warmte huiverde ik tientallen meeuwen scheerden laag over hun gekrijs leek mijn verdriet te overstelpen toe maar, zei je huil maar anders stromen je tranen naar binnen en blussen ze jouw liefde voor mij laat het vuur maar branden ik gaf je een zoen knielde bij je neer een wereld zonder hoop is een verloren wereld liefde…

omarmd door jouw liefde word ik geleidelijk wakker wetend dat jij mijn dromen bestormde vannacht rek me glimlachend uit zoen het ochtendgloren met het opendoen van de gordijnen een nieuwe dag straalt mij lieflijk tegemoet en wandel op wolken het morgenlicht tegemoet…

Een zoen op mijn wang die voelt als afscheid, ik doe mijn ogen open. Lieve liefde, dans alsjeblieft snel weer met mij. Ik wil blijven dromen en niet wakker worden.…

Mijn lief, deel met mij je zorgen ik geef jou mijn liefde dag na dag, van de avond tot de morgen wil ik bij je zijn als 't mag. Samen alles delen in het leven werkelijk, alles samen doen, liefde is niet zo maar even 'n arm om je schouder of 'n zoen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Onverwacht kwam ik je tegen Op een warm exotisch eiland Nog nooit vloeide zoveel liefde door me heen Liefde die ik nog nooit had gekend Ik was niet meer verlegen En pakte je warme hand Onze eerste zoen liet me zweven Zweven naar de prachtige sterren Toen kwam het moment dat we zwegen Ik moest terug naar Nederland Terug naar de kou en eenzaamheid…

liefde is lente maar het sneeuwt in mijn hoofd het hagelt in mijn buik felle buien de vorst nog onder mijn huid de kou wil er niet uit dan kiert achter de wolken schuchter en pril de zon een eerste vluchtige zoen naast mijn oor ik word warmer en warmer ga door ja ga door…

Groen en groen en nog eens groen, waarom rijmt dit toch op zoen? Is er liefde achter alles, is er leven overal? O, ik weet geen antwoord te verzinnen, poog alleen maar te beminnen...…

Ik ben verliefd op jou Maar het mag niet Jij geeft me complimentjes Jij laat me leven Ik ben zot van jou Maar het mag niet Ik wil in jouw armen liggen Maar het mag niet Ik wil je zoenen Maar het mag niet Onze liefde is verboden Niemand mag het weten Maar ik blijf van je houden Ook al mag het niet…

ze raapt schelpen in gedachten van toen voelt de ronding van een vochtige zoen de tong proeft het zout dat de wind haar schenkt ook al is de stroming koud het is warmte die nog wenkt de liefde streelt haar vingers in wisselende gang heen en weer haast opwindend keer op keer…

Je liefdevolle zoenen. De manier waarop je kijkt. Ik voel je diep van binnen. Alsof mijn hart bezwijkt. Ik voel de liefde branden. Zo'n warme liefdes gloed. Ik luister naar je woorden. Die zeggen het is goed.…

Ik wil je bedanken voor je liefde voor je liefde en nog voor veel meer maar ik kan het je niet zeggen want dan schieten me woorden te kort ik zou je zomaar willen zoenen gewoon omdat ik me zo voel en vandaag de dag kan ik je zeggen wat ik voor je voel de vogels fluiten naar je toe de wind die blaast alleen naar jou en ik word warm van binnen…

Verleden zaait onrust in mijn gesloten hart niets wat het nu sust echt alles is verward Verleden zaait onrust niet weten wat te doen nu liefde mijn hart kust met een eerlijke zoen Verleden zaait onrust ziet alleen maar de pijn iets wat me verontrust alsof het niet mooi kan zijn Verleden zaait onrust liefde pak mijn hand maak me van…

Liefde is voor tevredenen of legen En dan, wat is liefde nog in dit land?…

Liefde moet bloeien. Door liefde groeien De boom en struiken.…

De grijze wolken zijn hetzelfde als toen ik je voor het eerst zag en we zoenden, alsof er niets natuurlijker was dan vrijen, op een grijze miezerige dag de liefde bloeide. Met ritmische tussenpozen aangetrokken het verlangen van je verwarmende lichaam aanraken zoenen likken strelen in rust liggend bij elkaar de dag de liefde bloeide.…

Brengt liefde met zich mee. Stelt antwoorden en vragen. Maakt me tevree. Toont pijn en berouw. Verklaart het leven En alles wat nog worden zou. Iets waar je naar kunt streven. Geeft je kracht om te doen. Brengt sfeer. Blijft hangen als een zoen. Muziek smaakt naar meer.…

Alle schoonheid is weerloos thans weet ik het zeker door ontvluchting van de werkelijkheid voel ik mij reeds beter een walm van tabaksrook dwaalt door mijn donkere kamer als een droom die kapot is door een klap van een hamer Ik fantaseer dat ze hier is en we het samen gaan doen geen liefde uit een wijnglas maar een echt gemeende zoen…

Zoete zachte zoenen, als de ochtendnevel op het uitheemse eiland waar wij onze honger willen stillen Verheven boven alles de liefde die de honger aanwakkert ons lijf laat roepen om méér en méér En wie ben ik om het jou te onthouden wie ben ik om je niet te geven; Lippen om kussen van te eten…

als ooit familie samenkomt dan hoop ik, dat er niets echt niets van pijn verwringen blijft slechts liefde en de band van bloed met alle goede dingen altijd dichter bij mijn hart blijven de herinneringen aan die mooie warme dagen mag ik vragen dat voor mij slechts terug te doen? een dikke zoen!…

De aarde wondt om, in de driedagestond, te laten herrijzen onder de loodzware kus van de liefde. En is die kus weerom licht leed, leed, dat alles is, - Ik ben Die is, - o, laat deze zoen niet verloren gaan want elke zoen is gloên van goed. Nooit wassen dode vruchten aan de bomen.…