Alle inzendingen over Onbereikbaar OR Liefde

Ach die liefde, opwindend zo dichtbij en onbereikbaar, als de sterren staan, vaak niet met het blote oog te zien, maar als levend stof van licht voorzien, die ik dagelijks ademhaal, verkleef met de schemer van de wintertijd, in z'n kille armen wordt de zon langzaam armer, als we zijn uitgevrijd.…

Lichtjes, muziek en heerlijk eten met elkaar zo weldadig één hoe anders is dat zonder jou zo onbereikbaar, stil, alleen Het is zo moeilijk te geloven dat ik jou straks wat minder mis en dat nu elk moment van warmte ook eens onbereikbaar is…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

de horizon van de eindeloze emotiezee is onbereikbaar dichtbij…

Onbereikbaar voor de wereld. Wij tweeën, samen alleen ademen we onze liefde in. Voor altijd, voor eeuwig zweef je in mijn diepste ik.…

ik wist je onbereikbaar terwijl jouw liefde klopte in mijn hart veel emoties vaak ongrijpbaar omdat jij niet bij me was heb je kleuren gestuurd alle geuren voorzichtig uit de doeken gedaan alleen al je naam was voor mij een stralende zon na de nacht ik hoop jouw lente te vangen in mijn onstilbaar verlangen weet dat ik nu op…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

van de bloempjes en de bijtjes steek jij mij nog het meest jouw angel zit mij in het hart als een splinter in het oog dat tot tranen toe bewogen mij doet balken als een ezel die blij is met het hout een huisje bouwt een bedje spreidt en wacht tussen de warme lakens vergetelheid... als jij mijn Julia zou zijn dan was ik er geweest.…

Twintig meter van de wereld lijkt de oneindig verre zon Zelfs ondergaand verblindt ze me Zoals jij dat heel goed kon Ik hoor kraaien krassen Bomen zachtjes fluisteren Stemmen een balkon lager Ik wil er niet naar luisteren Ik zie een auto parkeren Mensjes stappen uit Anonieme mini buren Ik heb een hele kluit Ik weet dat je beneden woont…

Twintig meter van de wereld lijkt de oneindig verre zon Zelfs ondergaand verblindt ze me Zoals jij dat heel goed kon Ik hoor kraaien krassen Bomen zachtjes fluisteren Stemmen een balkon lager Ik wil er niet naar luisteren Ik zie een auto parkeren Mensjes stappen uit Anonieme mini buren Ik heb een hele kluit Ik weet dat…

Is het zo dat we allebei niks zeggen Is het zo dat we allebei niet willen weten Is het zo dat het beter is Dat het is zoals het is?…

Je droomt mijn dromen samen in een heldere nacht laten we gaan naar een andere wereld een wereld die op ons wacht Liefde wat niet voor ons is bedoeld maar de regels maken ons vals de geheimen gaan ten onder niks halen wij nog op ons hals Onze gedachten, onuitgesproken vertaald in het lijf'lijke smacht zwoele blikken, tedere woorden door…

Ik kijk je aan en lees de zinnen die dieper dan je woorden gaan en zie verstand strijdende staan om het gevoel te overwinnen maar terwijl de tijd versnelt verdiepen wij ons andermaal letter voor letter in het verhaal waar liefde nimmer grenzen stelt doch bij het dagelijkse schijnen slaan we het boek zuchtende toe begerig maar niet wetend…

Maar die tegelijkertijd met liefde ook zeiden Dat je hem nooit krijgen zou……

Ik verzet me tegen de gedachten Zinloos Ik denk het ondenkbare Bliksemflits Mijn hoofd begint te tollen, in een sneltreinvaart de wereld rond Bewustzijn Een wolk probeert zich sterk te houden, desondanks Zij Ik verlang naar de zon, die met een stralende lach, mij uit een deken van grijs redt Ze zoekt haar weg Ik klem mijn kaken…

de weerspiegeling in mijn droom gaf een close up van je ver gezicht alsof ik je even kon aanraken met ogen dicht zelfs op de tast onbereikbaar blijf je als een fata morgana van een liefdes-oase in een eenzame nacht…

Bang om weer gekwetst te worden, nu nog meer omdat deze liefde te groot, te overheersend en te overweldigend is. Maar weet je... lieve "onbereikbare"... dat ik waanzinnig veel van je hou... té veel... en dat altijd zal blijven doen…

Jarenlang heb ik getracht een gedicht voor jou te schrijven het zal nooit worden volbracht ik heb ze allemaal verscheurd want geen gedicht zal ooit kunnen vertellen wat er in mijn hart gebeurt…

heb je hand gepakt met vingers warm van verlangen hoorde je adem voelde de slag van jouw hart keek in je ogen waar wij elkaar wisten tot aan het diepst van je ziel maar woorden konden de stilte niet overbruggen die er tussen ons hing zelfs tranen wilden niet stromen in een bedding zonder geluid…

Ze streelt mijn haren, streelt mijn lach luistert naar alle woorden die ik niet zeggen mag ze pept me op en laat me stralen lacht breeduit als ik drinken voor haar haal en ook al snapt ze me niet altijd misschien ik zou niets liever willen dan haar elke dag te mogen zien…

Zilver glansde de maan aan de donkere hemel met in mijn ogen het licht van jouw zon dat me vandaag toe lachte ik was niet moe bij het naar bed gaan Schurkte me dromerig onder het dekbed dat zich vederlicht vulde met jouw liefde van jou houden is niet zo moeilijk zelfs al ben je ver en voor mij onbereikbaar daar zo boven je glimlach…

de liefde, heel plotseling spontaan die zo complexe liefde waardoor we verder gaan…

messen steken in mijn lichaam als ik jouw tranen zie stromen in mijn eenzame herinneringen smekend in oneindig verdriet opdat je terug zult komen ik leef opeens in een andere wereld nu herken ik de onbetaalbare waarde van jouw onbereikbare hart waarmee je mij vijf en een half jaar seconde na seconde de liefde verklaarde stond je maar weer…

De bergen zweven onbereikbaar boven zee: het hemelse land.…

Een warm gevoel wat soms overvalt Een onbewaakt moment terug naar weleer Spanning in het lichaam, blijdschap Hoe mooi de eerste echte liefde Onbereikbaar tot het bereikbaar werd Weg de onschuld, hier realiteit Het moment waarop ik volwassen werd Door een tunnel van echtheid Niet door de daad, maar door de redding Kwam liefde op mijn pad…

Aanraken Voelt als een ontdekking van het bestaan En niets is wat het lijkt Liefde was een onbereikbaar antwoord Op de vragen die ik 's nachts stelde De dood was een stil geluid, onverstoord Het geluid dat mij liefdevol kwelde En niets is wat het lijkt Nu de dood niet meer is dan een woord Dat later nog zal komen van pas Wat het dan te…

Achter gekoesterde dromen, wacht altijd, onverwacht, liefde. Achter een onbereikbare horizon, wachten stormen op koude wind. Altaarkaarsen op liefdesvuren. Op slapende vulkanen. Op Noorderlicht. In mensen. Pijn wakkert vuur nooit uit. Liefde blijft in verwachting. Altijd! Zie! Voel! Luister stil, wanneer de waakvlam laait. Zie!…

een brug is opgehaald de overkant schier onbereikbaar de dood binnen handbereik…

Horizon in de verte lucht vermengd met licht onbereikbaar als de toekomst maar toch, niet uit het zicht…