Alle inzendingen over Pippi Langkous OR film OR Buitenpost

Tot dusver leek het einde meer dan zoek Om bel- en eetlawaai te overstemmen Zijn rolprentproducenten niet te remmen In geluidsgeweld bij films op het doek Straks hoor je enkel nog gedempt gekuch Men wil het liefst de stomme film weer terug…

Als het leven een film is ben jij de regisseur. Het toont mogelijkheden, jij kiest welke deur. Maak de film het kijken waard, geef het passie geef het vuur. Met een knallend hoogtepunt, in het allerlaatste uur.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De Nederlandse film staat op z'n kop We willen liefst meteen naar Volle Maan toe We kunnen veel te vroeg al niet weerstaan hoe Die film zich nu al opwerkt naar de top Ook hoor je voorverkoopjesjagers vragen: Er wordt toch wel genoeg textiel gedragen?…

Films die draaien in ons hoofd beginnen niet en eindigen nooit. Ze doldraaien al maar door. Films die in bioscopen draaien beginnen en eindigen. Voor aanvang zien we een wit doek. In de pauze en na afloop ook. Ook illusies worden geprojecteerd. Mensen zijn als witte doeken. Zijn gewaarwordingen. Bewustwordingen. Van rust.…

verdrink niet in de strijd van mijn persoon wandelen door mijn hoofd wanhoop te koop met beleid geschreven wandelen door verhalen rustig de geest vertalen samen rollen in een dubbelrol de rol in mijn binnenkamer daar gaat de film spelen de film speelt zich af binnenkamers van onbegonnen zelfvertaling…

heb jouw boek gelezen maar in de film van je leven kwam ik fragmenten tegen waarin jij totaal anders was vreemde ogen zagen een vrouw die verrassende kanten combineerde met charmante hoopte dat film en boek gelijk zouden lopen ik herlees maar de inkt wil niet drogen…

Wervelende film Met melancholie als kern Schoonheid raakt je ziel…

Mijn vader vertelt, de luidspreker zwijgt, ik film -- binnen in zijn hoofd.…

dondersgoede film!…

Ik schaam me, ik eet browniekruimels, in de film -- zit mijn mond vol stront.…

Kees, wees niet dood we moeten weer eens naar de film en daarna wat kletsen en vaststellen hoe leuk het is om elkaar te zien slaap lekker ding want jij is lastig zingt nu de radio terwijl ik denk aan ons op het terras na de film hoewel het nergens op slaat beetje chagrijnige mannen die we waren en melancholiek…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Niet naar de film dus Maar naar flarden van reuk Of groen en liefde…

op vertoning van de film over de ontvoering van Heineken en Dooderer, omdat dit hem 'imagoschade' oplevert.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Moeder vertoonde de film van Rin-Tin-Tin. Het licht was uit en de gordijnen dicht. Uit de projector kwam maar weinig licht en 't werd nog minder met de film erin. 'k Hield me muisstil en verroerde geen vin: geen glimp had 'k willen missen van inzicht in 't stom en rusteloos flikk'rend bericht.…

Alsof je een verkeerde film bent binnengelopen Zo is die enge droom in je leven geslopen En je weet niet of je ooit nog wakker wordt…

jouw beeld is als een film die uit diepe dankbaarheid mij de ogen tranen doet die als een kus van jou op mijn lippen rusten…

Ik zag je huilen aan het einde van de film. Het was hartverscheurend om te zien. Je stem, je gezicht je hele zijn: een noodkreet. Maar ook ik wilde wegkijken.…

Nu met het gestaag vorderen van mijn leven Mijn leeftijd nu 68 Volgend jaar tik m’n 70ste levensjaar aan Nemen mijn levensdromen toe Niet die van de dag, maar de nacht Vannacht bij mijn laatste werkgever De Kamer van Koophandel En zo levensecht en op onderdelen slecht Dromen zijn het voorprogramma van de film De film van je leven Welke…

En net als in de film wij met zijn twee een gesneden besluit.…

het tegenlicht Rotterdam is geen illusie door de camera gewekt Rotterdam is niet te filmen Rotterdam is vééls te ècht ------------------------------------------ uit: 'Vrijwel alle gedichten', 2004.…

altijd zal vrijheid een vlag een lied een gedicht een stem een pen een blog een column een cartoon een boek een film vinden en haar lokroep verspreiden…

Wat flarden tot een film aaneengeregen waarin je zelf de hoofdrolspeler bent, een film die nooit een Oscar had gekregen. Je keert je af, verveeld en ongenegen daar je de inhoud en de afloop kent: een saai verhaal, en ook geen happy end.…

bij het verlaten van het pluche was het nog zonneklaar dit verhaal in TechniColour verstomt elk gemaar knijpend met mijn ogen draaiend met mijn hoofd gedachten die verlangen naar meer aangenaam verdoofd maar, onder de T van Tuschinski een zwerver op de stoep en de tram die aandacht eist daar, daar pleegt de ratio een coup een strijd…

ik kijk naar zwart-witte beelden uit ‘n kleurrijk bestaan mens en wereld leken toen nog onthaast het leven zorgelozer doorheen de tijd zo onherroepelijk vervlogen onderhuids nog zacht te beluisteren in schrale heimwee nog vaag te verstaan (n.a.v. een film van Bert Haanstra)…

In Jesus Camp riepen de kinderen keihard huilend om de Here Jezus Maar dat werd de Ster dus net iets te knus de werkelijkheid moet je verzinnen Doop een handvol snikkers in chocola en geloof is weer eetbaar, - kopen maar! "Regisseur Mike van Diem (Karakter) maakte voor de laatste editie van het Internationale Documentary Festival Amsterdam…

zeldzaam ondoordringbaar de gelaatstrekken diep verstopt onder het wangvet torst ze zich over de straat het dikste meisje van de klas zelfs van het vervallen woonblok in de kamer met geelbruin verkleurd, vettig behang verzwaart de moeder niet het schuim van de zee - ze kan het niet laten - de fragiele vleugels van het kind traag, onverzettelijk…