inloggen

Alle inzendingen over Toetanchamon OR sarcofaag OR vitrine

129 resultaten.

Sorteren op:

oud geluk

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 329
oud geluk dient eigenljk onaangetast te blijven veilig achter glas in een vitrine van het museum van gedane zaken want als je iets moet koesteren als een museumschat dan is dat het geluk…

Glazen bol en sarcofaag

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 176
in de verte verlichten feesten de lucht opgeluisterd met illuminaties natuurlijk de ultieme vlucht uit duisters werkelijkheid in scheefgroei van relaties het circus van vandaag spiegelt indrukwekkend groot de glazen bol en sarcofaag voorspellen en begraven die gaven dragen geen verantwoordelijkheden de zorg voor elkaar zoals…
wil melker19 oktober 2012Lees meer…

ik sfinx je voeten

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 671
ik breek geen muren meer zoek zand in de woestijn door wind gedragen vluchtig in herinnering het is een nieuw begin waarin ik bergen breek dalen aarddiep erodeer met water van vergeten de zon mijn toeverlaat weet hoe jouw sarcofaag zich toekomst graaft in een piramide zonder zicht ik sfinx je voeten met geschiedenis weet dat de tijd…

Nachtzusters

gedicht
3.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 29.372
Soms, bij goed geluk, Zie ik hun bleke neuzen als tegen een vitrine Platgedrukt. Wat weten ze van mijn gewoonten Wie doet ze over het voleinde zingen? De kringetjes waarin ze draaien Lijken wel tekenen van huislijk geluk.…

bewaarzucht

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.239
de gebroken harten in soorten en maten beschikbaar gesteld door gedupeerden die zich er geen raad meer mee wisten daarnaast een vitrine ruim voorzien van tedere woorden die destijds oren hebben gestreeld en verwachtingen gewekt in het diepe bassin vol bittere tranen zwemt nog een eenzame goudvis als symbool voor het verdriet om de verloren…

De kat maakt eigen sprongen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 88
Sfinxe katers raadsels van de eeuwigheid de sarcofaag bleef overeind. De porseleinkast sculpturen breken er doorheen, kristal en onyxsteen. Littekens van nagels sluipende storm van haren, tijger in gordijnen. Ze wasemt poëzie nieuwe huid op een levenstocht, sporen op de ruit.…
Pama19 oktober 2014Lees meer…

Onverstoorbaar

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 140
Leven waaraan ik zag geen lange tijd beschoren het daagt uit plotseling ter- neergeslagen belicht de dan nog een'ge straal klein sarcofaag De dood Ingetreden van lieverlee verloren nietszeggend beslist zij o- ver handeling aangaande de knop die beslist zo ook vandaag Ineens vliegt dan de tijd en lijken wij verloren tegendeel…

Namen, namen, namen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 177
Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Maxim3 december 2021Lees meer…

Lieve gazelle

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 12
Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…
Zywa16 juni 2020Lees meer…

Het museum

gedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 8.389
Ik rook daar de geur van een vergeten soep in een vitrine voor het raam, en op een rotan bank zat het bezoek dat even langs zou komen. Ik ging weer naar huis, nam onderweg nog bloemen mee voor in een vaas. ------------------------------------------- Uit: 'Er ligt een appel op een schaal', 2008.…

Cheops

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 130
piramide tussen vogelschijt en andere halfvergane grote en kleine noden overdenk ik: Het is niet erg Cheops, vriend ook ìn jouw graf heb ik de uitwerpselen al niet kunnen tellen In die duistere kamer uit rood graniet gebouwd heb ik - plotseling alleen - geen ogenblik getalmd en gauw mijn benen en de rest van wat dan komen gaat in jouw sarcofaag…

Yellowstone National Park

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 76
Overweldigd als de archeoloog bij het aanschouwen van de kleurenpracht van Luxor's koningsgraf van Toet-Ank-Amon, farao met masker in de sarcofaag die hem in een der kamers wacht Zo was ik overdonderd en verwonderd bij het zien van het wonder van de regen- boog gelijke meren in mineralenrijke bodem van de dunne aardkorst een veelkleurig…

to be or not to be redelijkerwijs

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 222
Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

De spinnen

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.745
holtes van een struik, zo is het weven ingewikkeld voor de domme prooien die hun lijf en vleugels op de lijm beproeven, huiverend de koudste opperklem voorvoelend; zonder één geluid verschijnt de spin, het dodelijk geruis van een blad stijgt op als een applausje uit het muffe spookhuis van de struik; de doden drogen hier in lichte sarcofagen…

Hobby

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 281
In een felverlichte vitrine van glas. In mijn slaapkamer bewaar ik in een antieke lakenkast de verzameling oprecht lieve harten. Onder mijn kussen bewaar ik de droombeminden, die mij vaak met kussengevechten wakker schudden.…

het einde nadert

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 156
en weer staat de regen aan de drup, te liggen op het strakke nat dat reeds het lichaam heeft verlaten, het goud in de morgen ligt nu als oud koper dof in de vitrine van je ogen de klok, een langzaam begrip ijlt als een verstekeling aan de muur, geborgen in de handen van de kwaal mocht morgen in jouw adem komen dan nestel ik de nacht in de…
elze28 november 2016Lees meer…

Het lege glas

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.485
In de vitrine aan de muur, tussen de vaantjes en medailles staat als eerbetoon zijn lege glas. Jaap is niet meer en missen nu al zijn verhalen, maar één ding staat wel vast, hij moest ook het gelag betalen…
Henk Banis15 januari 2006Lees meer…

Oud Verhaal

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 12.452
Als ik kon spreken zou je alles weten: hoe ik een zomer lang in een vitrine heb gelegen, tussen domme dolken lag te geeuwen en op een vreemde feestdag door vijf verwarde vingers werd bevrijd. Bevrijd. En in een dekenkist verstopt. Er waren avonden dat ik werd gestreeld. Dan zei een stem: 'Ik heb oren, ik hoor dingen.…

Geluk

gedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.814
Men plaatst het in een vitrine en gaat aan het werk. Wie ernaar vraagt krijgt het te zien, onder weloverwogen commentaar. Het is gebruikelijk om ’s avonds achterover te zitten en het geluk, zoals dat beschaafd verlicht tentoongesteld staat, te beschouwen. Men stoot de deelgenoot erover aan. Die knikt of zegt heel zachtjes: ‘Ja.’…
Mark Boog27 december 2016Lees meer…

Kristallen

hartenkreet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.222
De droom van elke trouwe viervoeter stond in de vitrine van de Pets Place in winkelcentrum Alexandrium in Rotterdam. De luxe zwarte mand, belegd met 30.000 zeldzame Swarovski-kristallen, heeft een waarde van 14.500 euro en werd vrijdag uit de etalage ontvreemd.…

Afgesloten boek

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 201
stilte ontspant op ogen en lippen tussen taal en inspiratie oud zeer laat ze los, voor wat het is in de kringloop van denken ze is een vrouw die liefheeft in haar hart deze liefde zegt, vorm jezelf er zijn belangrijker dingen laat het verleden los, bevrijd je bij elke tik van de klok de muze zingt je toe in woorden van liefde dit opent de vitrine…
Quicksilver27 augustus 2010Lees meer…

IK ZAG ZE WEER

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 171
Ze vlogen meteen op de kroppen af die nog steeds niet in bloei staan ondank dat ze IJsbergsla heten de kou heeft ze nog steeds in zijn macht ook leggen de slavinken opgerold op hun nest keurig naast elkaar in de vitrine en gaven geen kick hun broertjes noemen ze blinde vinken die konden het niet aanzien dat familieleden werden ingepakt…

ARCHIVARIUS TOT DE LEVENDEN

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 738
Lees aandachtig de namen van hen die liggen in lange rijen geladen in stalen sarcofagen rug aan rug in cocons van karton tot iemand hen ontrolt tot namen in jaren van weleer en eeuwen geleden en begraven.…

bang ( en dan zegt ze, stil moar, ik bin bie die

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 113
mag ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw armen, bang om de slaap te morsen in de vitrine van je liefde zal ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw woorden, bang om het leven te fluisteren in de schoot van je liefde mocht ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw nacht, bang om de duisternis te raken in het erbarmen van…
elze3 november 2017Lees meer…

Graven

gedicht
3.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 65.856
Niet die in het zand niet de lange gaten in oogverblindend witte muren niet de gevulde urnen of de sarcofagen aan het eind van een onderaardse gang maar de graven in de hoofden, de ongebalsemde beelden die 's nachts tot leven komen. De monden die zich laten horen als het stil is. Geheimen die zich openbaren.…

Vrij ervaren

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 365
Een koude wind schrijnt en knijpt in het gezicht van mensen, perst het ginter en de toekomst uit, waarin de aarde wordt verkleind, verarmd en zet de wereld in de vitrine van de winter. Verweerde oude stammen van vergeten herinneringen, gesluierd door andere culturen, die het getij moeten keren, dan zonder enig erbarmen.…
pama1 februari 2008Lees meer…

Klacht

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.974
Het koren ruist, als de klagende branding, Die opstijgt uit ons hart tot de kusten onzer ogen, Boven ons dragen statig de wolken Een witte sarcofaag aan de hemel Van verre sneeuwwitte bergen - Daar is hij gestorven!…
Meer laden...