129 resultaten.
oud geluk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 329 oud geluk dient eigenljk
onaangetast te blijven
veilig achter glas in een vitrine
van het museum van gedane zaken
want als je iets moet koesteren
als een museumschat
dan is dat het geluk…
Zorgenkind
gedicht
4.0 met 14 stemmen 5.091 .
-----------------------
uit: Vitrine, 2004…
Glazen bol en sarcofaag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 176 in de verte
verlichten feesten de lucht
opgeluisterd met illuminaties
natuurlijk de ultieme vlucht
uit duisters werkelijkheid
in scheefgroei van relaties
het circus van vandaag
spiegelt indrukwekkend groot
de glazen bol en sarcofaag
voorspellen en begraven
die gaven dragen
geen verantwoordelijkheden
de zorg voor elkaar
zoals…
ik sfinx je voeten
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 671 ik breek geen muren meer
zoek zand in de woestijn
door wind gedragen
vluchtig in herinnering
het is een nieuw begin
waarin ik bergen breek
dalen aarddiep erodeer
met water van vergeten
de zon mijn toeverlaat
weet hoe jouw sarcofaag
zich toekomst graaft in
een piramide zonder zicht
ik sfinx je voeten
met geschiedenis
weet dat de tijd…
Nachtzusters
gedicht
3.0 met 61 stemmen 29.372 Soms, bij goed geluk,
Zie ik hun bleke neuzen als tegen een vitrine
Platgedrukt. Wat weten ze van mijn gewoonten
Wie doet ze over het voleinde zingen?
De kringetjes waarin ze draaien
Lijken wel tekenen van huislijk geluk.…
bewaarzucht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.239 de gebroken harten in soorten en maten
beschikbaar gesteld door gedupeerden
die zich er geen raad meer mee wisten
daarnaast een vitrine ruim voorzien
van tedere woorden die destijds oren
hebben gestreeld en verwachtingen gewekt
in het diepe bassin vol bittere tranen
zwemt nog een eenzame goudvis
als symbool voor het verdriet
om de verloren…
De kat maakt eigen sprongen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Sfinxe katers
raadsels van de eeuwigheid
de sarcofaag bleef overeind.
De porseleinkast
sculpturen breken er doorheen,
kristal en onyxsteen.
Littekens van nagels
sluipende storm van haren,
tijger in gordijnen.
Ze wasemt poëzie
nieuwe huid op een levenstocht,
sporen op de ruit.…
Onverstoorbaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 Leven
waaraan ik zag
geen lange tijd beschoren
het daagt uit
plotseling ter-
neergeslagen
belicht de dan nog een'ge straal
klein sarcofaag
De dood
Ingetreden
van lieverlee verloren
nietszeggend
beslist zij o-
ver handeling
aangaande de knop die beslist
zo ook vandaag
Ineens
vliegt dan de tijd
en lijken wij verloren
tegendeel…
Va-et-vient I
gedicht
2.0 met 59 stemmen 13.325 .
-------------------------
uit: 'Vitrine', 2004.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Het museum
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.389 Ik rook daar de geur van een vergeten soep
in een vitrine voor het raam,
en op een rotan bank zat het bezoek
dat even langs zou komen.
Ik ging weer naar huis, nam onderweg nog bloemen mee
voor in een vaas.
-------------------------------------------
Uit: 'Er ligt een appel op een schaal', 2008.…
Cheops
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 piramide
tussen vogelschijt
en andere halfvergane
grote en kleine noden
overdenk ik:
Het is niet erg Cheops, vriend
ook ìn jouw graf
heb ik de uitwerpselen
al niet kunnen tellen
In die duistere kamer
uit rood graniet gebouwd
heb ik - plotseling alleen -
geen ogenblik getalmd
en gauw mijn benen
en de rest
van wat dan komen gaat
in jouw sarcofaag…
Yellowstone National Park
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 Overweldigd als de archeoloog
bij het aanschouwen
van de kleurenpracht
van Luxor's koningsgraf
van Toet-Ank-Amon, farao
met masker in de sarcofaag
die hem in een der kamers wacht
Zo was ik overdonderd
en verwonderd bij het zien
van het wonder van de regen-
boog gelijke meren
in mineralenrijke bodem
van de dunne aardkorst
een veelkleurig…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
De spinnen
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.745 holtes van een struik, zo is
het weven ingewikkeld voor
de domme prooien die hun lijf
en vleugels op de lijm beproeven,
huiverend de koudste
opperklem voorvoelend; zonder
één geluid verschijnt de spin,
het dodelijk geruis van een blad
stijgt op als een applausje uit
het muffe spookhuis van de struik;
de doden drogen hier in lichte
sarcofagen…
Hobby
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 281 In een
felverlichte vitrine van glas.
In mijn slaapkamer bewaar ik
in een antieke lakenkast de
verzameling oprecht lieve harten.
Onder mijn kussen bewaar ik de
droombeminden, die mij vaak met
kussengevechten wakker schudden.…
Bis
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.900 .
--------------------------------------
uit: 'Vitrine', 2004.…
het einde nadert
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 156 en weer staat de regen aan de drup, te liggen
op het strakke nat dat reeds het lichaam
heeft verlaten, het goud in de morgen ligt
nu als oud koper dof in de vitrine van je ogen
de klok, een langzaam begrip ijlt als een verstekeling
aan de muur, geborgen in de handen van de kwaal
mocht morgen in jouw adem komen dan nestel
ik de nacht in de…
Het lege glas
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.485 In de vitrine aan de muur, tussen de
vaantjes en medailles staat als
eerbetoon zijn lege glas.
Jaap is niet meer en missen nu al
zijn verhalen, maar één ding staat
wel vast, hij moest ook het gelag
betalen…
Oud Verhaal
gedicht
3.0 met 16 stemmen 12.452 Als ik kon spreken zou je alles weten:
hoe ik een zomer lang in een vitrine
heb gelegen, tussen domme dolken lag
te geeuwen en op een vreemde feestdag
door vijf verwarde vingers werd bevrijd.
Bevrijd. En in een dekenkist verstopt.
Er waren avonden dat ik werd gestreeld.
Dan zei een stem: 'Ik heb oren, ik hoor dingen.…
Geluk
gedicht
2.0 met 7 stemmen 2.814 Men plaatst het
in een vitrine en gaat aan het werk.
Wie ernaar vraagt krijgt het te zien,
onder weloverwogen commentaar.
Het is gebruikelijk om ’s avonds achterover
te zitten en het geluk, zoals dat beschaafd
verlicht tentoongesteld staat, te beschouwen.
Men stoot de deelgenoot erover aan.
Die knikt of zegt heel zachtjes: ‘Ja.’…
Kristallen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.222 De droom van elke trouwe viervoeter stond in de vitrine van de Pets Place in winkelcentrum Alexandrium in Rotterdam.
De luxe zwarte mand, belegd met 30.000 zeldzame Swarovski-kristallen, heeft een waarde van 14.500 euro en werd vrijdag uit de etalage ontvreemd.…
Afgesloten boek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 201 stilte ontspant op ogen en lippen
tussen taal en inspiratie
oud zeer laat ze los, voor wat het is
in de kringloop van denken
ze is een vrouw die liefheeft in haar hart
deze liefde zegt, vorm jezelf er zijn belangrijker dingen
laat het verleden los, bevrijd je
bij elke tik van de klok
de muze zingt je toe in woorden van liefde
dit opent de vitrine…
IK ZAG ZE WEER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Ze vlogen meteen op de kroppen af
die nog steeds niet in bloei staan
ondank dat ze IJsbergsla heten
de kou heeft ze nog steeds in zijn macht
ook leggen de slavinken opgerold
op hun nest
keurig naast elkaar
in de vitrine en gaven geen kick
hun broertjes noemen ze blinde vinken
die konden het niet aanzien
dat familieleden werden ingepakt…
ARCHIVARIUS TOT DE LEVENDEN
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 738 Lees aandachtig de namen
van hen die liggen in lange rijen
geladen in stalen sarcofagen
rug aan rug in cocons van karton
tot iemand hen ontrolt tot namen
in jaren van weleer en eeuwen
geleden en begraven.…
bang ( en dan zegt ze, stil moar, ik bin bie die
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 mag ik zeggen dat ik bang ben
bang zijn in jouw armen, bang
om de slaap te morsen in de
vitrine van je liefde
zal ik zeggen dat ik bang ben
bang zijn in jouw woorden, bang
om het leven te fluisteren in de
schoot van je liefde
mocht ik zeggen dat ik bang ben
bang zijn in jouw nacht, bang
om de duisternis te raken in
het erbarmen van…
Graven
gedicht
3.0 met 40 stemmen 65.856 Niet die in het zand
niet de lange gaten in oogverblindend witte muren
niet de gevulde urnen of de sarcofagen
aan het eind van een onderaardse gang
maar de graven in de hoofden, de ongebalsemde beelden
die 's nachts tot leven komen.
De monden die zich laten horen als het stil is.
Geheimen die zich openbaren.…
Vrij ervaren
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 365 Een koude wind schrijnt
en knijpt in het gezicht van
mensen, perst het ginter
en de toekomst uit, waarin de
aarde wordt verkleind, verarmd en zet
de wereld in de vitrine van de winter.
Verweerde oude stammen van vergeten
herinneringen, gesluierd door
andere culturen, die het getij
moeten keren, dan zonder enig erbarmen.…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.974 Het koren ruist, als de klagende branding,
Die opstijgt uit ons hart tot de kusten onzer ogen,
Boven ons dragen statig de wolken
Een witte sarcofaag aan de hemel
Van verre sneeuwwitte bergen -
Daar is hij gestorven!…