214 resultaten.
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Jouw lemmet schittert
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 jij bent vlijmscherp
op de snede toch
dartel je in de karteltjes
van het uiteinde
fileert flinterdun
langs ongeschreven lijnen
waar pijnen
intens voelbaar zijn
jouw lemmet schittert
in het speels hanteren
een stuk trancheren
gaat je gemakkelijk af
jij ligt als gegoten
in mijn warme hand
opent pas in snijden
als lijden uitgesloten…
Het rode gordijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 de messen zijn gewet
een laatste gebed
voor het werpen
zij is geen doel
maar haar aura
moet schitteren in licht
pijlsnel doorklieven
zij flitsend de lucht
in dodelijke vlucht
roerloos staat zij
tussen lemmeten gevangen
laat langzaam de armen hangen
onder daverend applaus
sluit ook voor haar
het rode gordijn
dan knikt haar…
zwart gat
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 701 een lek in de melkweg
zuigt sprankels en stof
nevels duiken in een kolk
die naar binnen toe versnelt
naar een gebald middelpunt
kleiner dan de zandkorrel
een ineengeplofte ster
verpakt in een schil
houdt alles gevangen
traag verdampt het onzichtbare tot niets…
Wie vrij komt
gedicht
2.0 met 57 stemmen 12.132 Schil de dromen,
bijt in de vrucht.
Wie zeult de koeltas
met gebroken ijs?
Wie vrijkomt
vergeet de oren
aan het hoofd van de ander.
Als hij lacht
wordt zij
een ander
misschien.
---------------------------
uit: 'Witte adel', 1991.…
De kaarsrechte lijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 83 gaan wij
de messen slijpen
voor de kaarsrechte lijn
of kartelen
we de lemmeten
voor meer rafels opzij
wie voelt de pijn
van het warme vlees dat
al de geest heeft gegeven
plengt het bloed
dat snel stollend ooit
leven heeft geschreven
wie denkt in
het landschap van smaken
de enige fijnproever te zijn
snijdt eigen vingers aan…
dansen op het water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 274 ik was bijna vergeten
hoe het klinkt
als je bruisend
de kiezelstenen wast
de melodie de je zingt
ik was vergeten
het speelse klotsen
als je verstoppertje speelt
onder de overhangende rotsen
ik hou van je zeegroene kleur
de eeuwige deining, je zilte geur
laten we geen tijd verdoen
want het nu.... is zo later
ik wil dansen, dansen op het…
appel
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.849 ik weet niet
wat het is
de bloes
die je draagt
de kleuren die je koos
is het wit
of roodbruin
misschien zelfs kopergroen
zijn het je ogen
of de kastanjes
in je haar
of is het eenvoudigweg
de appel
waarin je stevig bijt
goudgeel
van schil
of het steeltje
dat je niet eet
maar waar je
heel sappig naar kijkt…
Alles is er al
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 240 Er is niets oud en ook het
nieuw is er altijd al geweest,
voor de piramide is ook de
sfinx slechts een waakbeest,
een schil in de terminologie
van beelden waarover men
denken wil, deinen ideeën voort
in menselijke overleveringen,de
jaren schouder aan schouder in een
besef dat tijd niet bestaat, worden
alleen rijpende gedachten ouder…
hernieuwde poging
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 805 aan jouw borst
wil ik weer even liggen
je bent in mijn gedachte
als ik een appel schil
het mes snijdt, glijdt
langzaam in het vruchtvlees
het leven heeft
zijn loop genomen
de wereld eet niet uit mijn hand
ik ben uit koers geraakt
hoe jij alleen
mij zogen zal
voeden met elan…
boodschappen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 vandaag de
boodschappenlijst
en elke dag de
boodschappen met
bebloedde nagels
op muren gekrast
om waarheid
pijn en onrecht
te onthouden
de waarheid van
vandaag van lang
geleden van altijd
om de schil van
woorden altijd af te
pellen met ongewassen
handen om altijd de
boodschappen met
gekraste nagels te herinneren…
Tuinfeest*
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.540 In mijn hoofd een tuinfeest
zonder lege hulzen, die mijn tijd verdoen.…
fobie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 320 Ik schil mijn huid
op zoek naar mijn gevoel
ik graaf en graaf
tot aan mijn ware emotie.
soms schreeuw ik het uit
en weet ik niet meer wat ik bedoel.
ik discussieer en ben met mezelf in conclaaf
ben ik voer voor wetenschappers en psychologie?…
Vrucht van de humor
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 396 - En ook om beter in m'n schil te passen.'
'Je bent als Bakbanaan een groot komiek,'
beweerde Kers. Ze lachte zich een kriek.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
donderteken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 donder wentelt het mes
op de wetsteen flikkert
de wolk gedrenkt in
voorgevoel van wat
wordt voorgeschreven
onder het soepel buigend
lemmet keert een witte
siddering runentekens
heet staal ritst aan
de donkere hemel
voorteken dat de aarde
moet lezen
het brengt een kentering
aan de lauwe adem van
de avond het schrift
scheurt…
De laatste tint grijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 het geheim van
het ultieme paren is niet
komen maar die energie vergaren
door een leven lang op
talloze manieren over de weg naar
het moment suprême te dromen
samen schil voor schil
het intens genot te pellen
door het eindeloos uit te stellen
mee te gaan in fantasieën
waar dominantie onderdanig is
pijn als lust en vuur wordt ervaren…
Zee en strand
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 169 Aan zoom en rand
schil van landen
tref je vaak
....een lieflijk strand
Het zijn palmen
die er het decor
van een aards paradijsje
van willen maken
Ik trof er jou
-jaren terug-
je veegde net je haar
uit je gezicht
Door dit gebaar
aangetrokken
schreef ik
juist voor jou
dit kleinood van 'n gedicht.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Peer
gedicht
3.0 met 39 stemmen 19.354 De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer
Ik ben alleen en heb een peer
De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer
Ik schil de peer en snij de peer
In weemoedige, herfstige sfeer
Peuzel ik mijn stukje peer
De koude sluipt nader en de regen druizelt neer
Ik ben alleen en zonder peer
----------------------------------…
Uitje snipperen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 282 Ik schil mezelf in tranen
druppel glas in duizend ogen
kleur de ringen donkerrood
snij momenten vrij van leed.
Ik fruit mijn geest in olie
smoor het verleden dicht
kruid de toekomst met peper
blus af met koele analyse.
Het leven smaakt me weer.…
Aardig van de kook
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 519 de aardappel in mijn hand
kijkt me heel kwaad aan
ik had hem van zijn schil ontdaan
en nu voelt hij zich uitgekleed
met een lach pak ik zijn broer
laat ook zíjn ogen onbesneden
dat zijn van die kleinigheden
die mijn kookplezier verhogen
sputterend zie ik ze onder gaan
tijdens een borrelend waterballet
daar volg ik ze heel nauwgezet
om…
Keukenprins
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 535 Ik schil mijn verlangen
snij het in reepjes geluk
doe het in een houden van
maak een salade van
rozeblad met hartpijnpitten
een dressing van zoete zwoelte
kook de genegenheid gaar
op gewonden orchideeolie
met een saus kussen
ik geef je mijn bestek
jij eet van mijn liefdesbanket
en ik serveer op mijn knieën
het allerzoetste dessert…
Venijn en onschuld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 152 Een rib hier
een intentie daar om het lemmet
weer schoon te vegen. Oorzaak en oorzaak!
'Hij kan het leven niet aan!'
zeggen ze soms, maar moet je weten
hij is geboren met een opportuniteit op zak
onder het zwaard van Damocles is het goed toeven.
Hij bewandelt het pad van het slachtoffer,
de zelfverklaarde regenwormentrapper.…
Koken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 3.679 Een keukenmeid moest keukenwerk verrichten
en niet d'r tijd verdoen met poëzie.
'Gebruik dit boek voor delicate spijzen;
verspil je tijd niet met een verspil,' zei ze.…
Zondagavond pijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 291 Zo bijzonder als je kinderen tegen je zeggen, keer op keer, “papa, ik wil zo graag bij je zijn”,
Elke keer weer word ik week, breken ze mijn schil weer open, dwars door alles heen,
Vervagen mijn angsten, mijn onzekerheid, en vervliegt mijn twijfel,
Het geeft mij het beste antwoord op die ene vraag, “hoe kan ik de beste papa van de wereld zijn”.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Jouw stille oordeel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 338 In jouw stilte
verschuilen woorden
die scherper snijden
dan het lemmet in mijn hand
In jouw stilte
hoor ik het gonzen
van gedachten
onvoorwaardelijk onbegrepen
In jouw stilte
zie ik de leegte van
de rimpelende poel
van jouw oordeel
In jouw stilte verscholen
voel ik het onweer
onophoudelijk razen
door mijn eigen hart
In jouw stilte…
April,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 528 is wat zwak,
biedt nog buien een dak
laat de zon in zijn schil
wanneer hij dat zo wil,
wel wolken ten spijt
sluit je hun sneeuwwit habijt;
spreidt een grasgroen tapijt
voor nieuw leven
en niet even
breng je de merel van de wijs
ontneem je wei de ereprijs,
want tussen paas- en pinksterbloem
botert het
al steelsgewijs…
Verleden....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Zo komt verleden
aan het licht
van 't heden:
Het dagelijks leven
gebruiken op 't land
van de stad gewoonten
Kruiken, gebarsten
de oortjes
gelijmd, geplakt
Schalen
waarop ooit
etenswaren, lekkernijen
Verborgen, verpakt
in de dikke schil
van aarde
Je herkent, erkent
de waarde
van vondsten
aan het nu prijsgegeven.…