Alle inzendingen over Verdriet OR Pesten OR Automutilatie

Weet je hoe afgrijselijk je je voelt wanneer ieder je voortdurend pest Als elkeen je onafgebroken na joelt geloof mij maar dat voelt niet best Besef je wel hoe ontzettend het is als je almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen…

Waarom kwetsen of iemand pesten wat heeft het voor zin het is eigenlijk heel min waarom kleineren omdat ze wat mankeren dragen ze een bril wat is het verschil laat ieder in zijn eigen waarde dan zou het stuk gezelliger zijn op deze aarde.…

Op school word ik door iedereen gepest en niemand, niemand heeft het in de gaten ook ’s nachts lig ik die treiteraars te haten Gelukkig is er één ding dat me rest: ‘k Neem alles op, ik zal ze krijgen… morgen… …Verdomd, de camera is wéér verborgen…

De uitkomst volgens hem is onbetwist: Het pesten onder pubers is geen feest, maar mannen vijftig plus doen het het meest.…

Juist ik, die door het pesten toen destijds mijn baan en toekomst had verloren had moeten zien wanneer de grap verdween en in jouw ogen nog slechts als een kwaadaardigheid verscheen.…

Bandidosleden raken overstuur Door het gepest van vele burgervaders Vaak zonder reden aangezien voor daders Ze maken hun het rijdend leven zuur Wat racet er door het bronsgroen eikenhout? Het zijn de.....ach welnee ik zag het fout…

Hij weet zich niet te weren zijn omgeving zal het hem niet leren zijn kwelgeesten worden geesten in de nacht heel vaak heeft hij ze dood gedacht de wanhoop en de smart, ook de angst ze kleefden aan hem en bleven het langst normaal zal hij niet meer worden een opgewonden treurnis met een leeg hart alles wat overbleef was alleen maar smart…

Sluit uw ogen en denkt aan mij. Ben ik zo slecht? Wat heb ik je misdaan. Heb ik een moord begaan? Ik ben altijd vriendelijk. Jullie zijn voor mij allemaal gelijk. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren. Hoe moet ik dat nu verklaren? Stel je even voor dat jij klappen krijgt, of dat ze je uitschelden. Zou jij dat leuk vinden? Jullie…

Sluit uw ogen en denkt aan mij Ben ik zo slecht? Wat heb ik jullie misdaan. Heb ik een moord begaan? Ik ben altijd vriendelijk. Jullie zijn voor mij allemaal gelijk. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren. Hoe moet ik dat nu verklaren? Stel je even voor dat jij klappen krijgt, of dat ze je uitschelden. Zou jij dat leuk vinden?…

Onder de kronen Van oude bomen Heb 'k mijn leven In vogelvlucht aan Mij voorbij zien gaan En twijfel ik Of het echt is Wat ik zie - Zo veel goeds Teniet gedaan door Het selectieve kwade Door anderen mij Aangedaan…

Of je nou 5, 10, 20 of 50 bent, pestgedrag is iets wat iedereen zo ontzettend goed herkent, er is geen wet, die de mens verbiedt, pesten: doe het maar liever niet! Jammer wel, want zonder pesten, zou de wereld er een stuk aangenamer uitzien!…

Ik heb weer eens ‘De pest’ ter hand genomen Een boek waar ik destijds de pee in had ’t Was voor de lijst, je Franse woordenschat Je voelde de ellende binnenstromen Pak ook dat boek! Herlees het en bewonder Niet iedereen gaat aan de pest ten onder…

Ieder woord dat ze in het donker fluisterde dat kwam regelrecht uit haar wenende hart Terwijl er toch niemand naar haar luisterde haar wereld zag immers zwarter dan zwart Ieder verdrietig woord dat haar hart verliet beproefde het traan uit haar ogen te persen Achter haar klonk het levens afscheidslied het zong van verdriet en pijn controversen…

De strijd is gestreden Bloedrode krassen op de muur Je ijselijke lach zacht wegebbend in mijn hoofd Het gevecht is voorbij Ik dacht dat ik voor eeuwig zou blijven vallen In deze duistere droom De gedachte dat jij mijn leven zou leiden Werd me teveel En ik zou opstaan Je de vorm van mijn hart tonen Mijn tranen barstten uit Als glazen…

Eenmaal om de hoek, waar niemand ons meer ziet, begint mijn verdriet. Ze pakken me vast, alles voor mijn ogen wordt zwart, ik voel me alleen en verward. Ik zie niet veel, voel alleen de pijn, ik vraag me af met hoeveel ze zijn. Wat ze precies deden weet ik niet meer, maar mijn hoofd gloeit, en mijn knie doet zeer.…

Vreemd... Zoals JIJ je laatst gedroeg Maar... Een traan alleen is nooit genoeg 't Verwerken vraagt wel heel veel tijd De weg was JIJ al langer kwijt Hoe kon het gaan zoals het ging Hartelijkheid... Was niet jouw ding Iemand raken En zo diep Dat leek waar JIJ Veel vreugd in schiep Dan nu met een bedroefd gezicht Te zeggen over het verleden…

Elke dag met blokken aan mijn voeten stap ik naar school met angst gedragen door plicht die roept geslagen, uitgelachen steeds opnieuw vergeten heb ik het tellen van talloze blauwe plekken ik kreeg steeds weer alle schuld al deed ik niets verkeerd mijn zwarte kleding deelt in mijn droefenis zo hoop ik onzichtbaar te zijn in mijn…

beelden van de pijn Steeds terugdenkend misschien mag ik er wel niet zijn Deze wereld wil niet leven samen met mij Deze wereld wil niet dat ik hier in mijn leven ben Niemand heeft spijt over wat je is aangedaan Niemand heeft spijt over dat het zo is gegaan Je wil wel praten maar het lukt je niet Je wil wel praten maar hebt teveel verdriet…

is 't hek weer van de dam Pesten tot ik ’t maar opgeef continu en ook elke dag weer Eindloos tot ik niet meer leef neem mij nu maar tot U heer…

Over het lichaam droeg ze een oude jas zacht getint, met flets versleten patronen Je zag direct dat ze intens verdrietig was strakjes zouden ze haar, als altijd, honen Aan ‘t lichaam, verstopt onder haar jas, zagen haar armen nimmer iets van zon Door het continu getreiter van haar klas sneed ze daar als ze ‘t niet meer aankon Om het lichaam…

je eentje Op de stoeprand op het plein Ik voelde me op dat moment Zo ontzettend klein Je moet maar altijd meedoen En het leven duurt zo kort Als je weet dat ze je pijn doen En dan draag je ineens een schort Een schort waarop staat gekalkt Dat jij er niet bij mag horen Al dat gezeur rondom je oren Het lijkt wel of je word gestalkt Pesten…

voor Tim R. e.v.a. plotseling was er de beroering als bij die steen in de vijver maar toen de onrust van rimpelingen was weggeëbt en het wateroppervlak weer als vanouds gelijk een spiegel was geworden leek de rust weergekeerd maar wij weten beter juist onder het ogenschijnlijk vlakke van een verraderlijke waterspiegel huist het…

Drie jaar eerder had zij over pesten een prijswinnend gedicht geschreven. Fleur liet al eerder van haar wanhoop weten, Zij heeft dat toen verwoord in een gedicht. De treurnis, die er zo wordt aangericht… Die pesters zouden het eens moeten weten. Die arme Fleur, maar ook die arme ouders, Wat krijgen die verdomd veel op hun schouders.…

Fleurige bloemen bij de spoorwegovergang van een tragedie zijn zij enige stille getuigen Elke dag getreiterd worden..en dat jarenlang liet haar van haar weg naar school afbuigen Bloemen voor dit arm meisje dat zij pestten totdat de dood haar de enige uitweg scheen Bloemen voor dit meisjes’ stoffelijke resten herfstbloemen op de rails, daar…

Je bent vandaag weer huilend thuisgekomen, Woedetranen, lang en moedig opgekropt, zag ik met lede ogen langs je wangen stromen. Op school had iemand weer je boekentas verstopt.…

niet minder zijn dan pas word ik eindelijk met rust gelaten Dan pas doet de wereld mij niet meer pijn dàn pas..zullen zij aardig over mij praten Als ik dood ben, zal ik niet eenzaam zijn dan pas zal ik van liefde kunnen proeven Dan pas pieker ik niet meer over die trein dàn pas zal ik ‘t masker niet meer hoeven Als ik dood ben zal ik niet verdrietig…

meisje, dàt wou ze zijn dus nimmer meer worden gepest en willen eindigen onder de trein En ook zoveel mooier dan de rest Mooi zijn, o dat was haar droom zodat ze nooit meer gepest werd Nooit meer horen: Jij bent sloom of: Jij stinkt bestendig naar snert Een mooi meisje, dat was ze wèl een tikje zwaar, maar wat gaf dat Om haar dan te pesten…

zij die veertien lentes telde had nog maar net haar entree gemaakt en dartelde vrolijk door het leven midden in de groei van tiener worden onderging ze vele lessen waarvan de één moeilijker dan de ander haar schaduwleven drukte zwaar langzaam aan verdronk ze in een onmetelijk diepe put waar licht haar nooit meer vinden zou…

Zal ik zijn wie ik ben, Zal ik worden wie is was, Zal ik verdrinken in een zee van chaos, Zal ik mij snijden aan een bed van glas? Moet ik doen wat in mij op komt, Moet ik luisteren naar de rest, Maar als ik het zelf ook niet begrijp, Wie weet het dan het best? Zien mensen mij wel eens staan, Als ik buiten van de kou verga? Weten mensen…

Ik sta versteld van zinloos geweld pesten en schelden tjonge, wat zijn we helden heeft iemand gevraagd om dit lot ik dacht het niet, ze maken levens kapot wat zal de oorzaak van dit alles zijn waarom doen mensen elkaar z'n pijn zullen wij daar een antwoord op krijgen laat het aantal stille tochten niet stijgen het verdriet en leed is iets…