Alle inzendingen over Verlangen OR Jaloezie OR Eenzaamheid

Hij was zo zielig, zo alleen en sjofel gekleed Echt in alle steden kom je ze tegen 't Uitschot en de minderwaardigen, door vele zo gedacht Vaak mensen met verleden Zonder twijfel wekt dit geen jaloezie Zonder uitzondering wil Iedereen gelukkig zijn In/Op de beurs met Voldoende pecunia 't Absolute geluk De Swiebertjes vertegen- woordigd…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

steeds verlangend naar warmte naar écht gevoel, van dichtbij…

Ik voel me eenzaam omdat ik voel de drukte in jouw hoofd het snelle gaan bewegen en toch verlangen je weet niet waar je stil moet staan het kan niet verder gaan -ik voel me eenzaam-…

Ik ben niet als jij Want jij bent zo.. Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij! Jij gaat, jij doet, zoals het moet En ik, och ik doe dat niet goed Want jij, ja jij, zoals je bent Is het net alsof jij Weet wat je doet En wat je wil en ik denk dan Och ik, ik weet niet wat…

Het laat mij koud, de woorden van afgunst, terwijl het mij kwetsen moest. Ogen die grote bomen omver kunnen duwen, het laat mij koud. Het laat mij koud, wanneer bloedverwanten, lachen en gieren met een masker op. Ach, niemand bestaat…

Uit de hand gelopen, uit de maat naast de schoenen lopen of juist erin hoofd omhoog, zeg maar arrogant dan ben je tegen alle invloeden het meest bestand.…

als minnenijd stuurloos wordt voortgedreven ongrijpbaar vaak en in helderheid zeer slecht bedreven slaat de twijfel steeds meer toe en waar immer mijn genegenheid toe leidt schijnt als het ware, gelijk los zand te zijn dat door de vingers glijdt dan ken ik niet meer mijzelf ben ontketend van eigenwaarde en dool ik doorgaans door…

ze komen weer, de vakantieverhalen over een hof van Eden en hoe gelukkig ze waren die dagen verlicht door een zon die ik in het water wil zien schijnen mijn jaloerse blikken verhullen vanachter een tijdloze zonnebril…

ze proeft zijn stem klanken liggen ongeopend op haar hart luidkeels smaakt het naar bittere pijn dat geschel besluipt haar zonder argwaan slangerig vindt hij zijn weg draait zijn smekend lijf om haar heen tastende vingers ontvouwen woord na woord het groene monster bijtend in haar enkels het gif tot aan haar lippen…

Hij: Wat een achterbakse kerel is dat. Zij: Ik vind hem best wel aantrekkelijk. Hij: Precies!…

Zij, dat meisje Dat je nooit meer vergat Waar het verhaal altijd meerdere kleuren bij bevat Zij, die nooit meer vergeten kon gaan Bleef bij je Alsof haar geest met je mee was gedaan Ze was mooi, lief en intelligent Niets wat aan haar kon tippen of bij haar in de buurt kwam Ja, zij, dat meisje dat er altijd was En nooit meer zou vergaan…

Om een eigen mening word je soms besmeurd. Onterecht besmeurd: Zwarto verdenkt Blanco. Blanco blijft bij haar blanco. Zwarto noemt haar Witto. Blanco blijft bij haar blanco. Zwarto noemt Blanco afschuwelijk Witto... Blanco ontsteekt in woedo. Wijst Zwarto op trekjes van Witto. Wat Witto op Blanco's conto schrijft want Witto heeft…

Goed, ga dan maar weg, en word maar ongelukkig – veel meer dan met mij!…

Hij is erg jaloers op de liefste van zijn vrouw -- die hij moet spelen.…

zijn lucht is oud en ruikt vergeten niemand wil meer van hem weten hij zoekt in armoe naar mijn naam en is jaloers op kunnen en mijn faam gebrek aan woorden vlaagt voorbij nietszeggend in wanhopige verbittering geen leugens meer nu eindelijk de waarheid als juweel in structurele schittering zijn schaduw is verloren, echte…

meer lezen, ze geven niet wat ik beleven wil je handen strelen velen de warmte van je hart lijkt niet meer zo apart mag ik op je schoot kom, geef je even bloot als blijk van je vertrouwen is er nog die blik , die je voor mij reserveerde, het kussen, dat je leerde de slang heeft weer gebeten haar gif laat me nooit meer mijn jaloezie…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Was eenzaamheid zo groot Dat verlangen naar echte liefde Dit juist groter maakte Ooit.. Was eenzaamheid zo groot Dat ik niet durfde te denken Aan wat ik eigenlijk zou willen Ooit.. Was eenzaamheid zo groot Dat geven en nemen Ongeëvenaard waren Ooit.. Was eenzaamheid zo groot Dat doordat ik zoveel gaf Ik m’n eigen hart brak……

zijn dwaze jaloezie vraagt tijd en aandacht uit ijdel en ik heb een douche die heeft altijd dezelfde flow voor de vrede…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Droog mijn tranen met je glimlach Geef me als ontbijt je tederheid Vul mijn dagen met verlangen En verdrijf mijn eenzaamheid…

eenzaam hart verloren zoekend in de diepe zee eenzaam hart verschuilend achter bomen als een ree dwalend door de straten als geen mens meer buiten is eenzaam hart zoveel verdriet verlangen en gemis hunkerend naar warmte maar ook warmte doet soms pijn eenzaam hart wanneer zal het weer eind'lijk zomer zijn…

Klop aan bij mijn stilte, treedt binnen in mijn eenzaamheid. Doe het licht aan, leer me terug wat liefde is. Met een engel op het terras, drink ik een zoet verhaal over wat niet zijn kan. Haar gezicht maakt me dronken van verlangen, verlangen naar de dood.…

Is het afgunst en jaloezie vindt ze 't mooi of verfoeilijk, laten blijken hoe je iets vindt dát is toch niet zo moeilijk. Ze wil van mij wél horen hoe ik iets vind van haar is 't leuk, kan 't ermee door dan zeg ik prachtig, echt waar want in mijn woordenboek komt afgunst en jaloezie niet voor!…