Alle inzendingen over Vertrek, nee!

Ik boog voor ze en geef ze te eten er wandelt hoop door hun ogen hopeloos door anderen aangeklaagd wat is onzorgvuldigheid ik vertrek van uit onze ervaring leven heeft me al vaker verbijsterd ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn wat is het belang van vermoeden ik vertrek van uit onze ervaring…

dat niet er was aan niets te kort ik zag geen broer of zus maar één moment met een leeg glas of bord of verlegen om woorden nee dat kennen wij niet ergens zijn wij een volk van onverstoorbare gestoorden slechts heimwee dreef hen naar huis zo hou ik me voor immers bij het vertrek een trillende woord van dank het zou ook de…

Het is voorbij, het speelveld ligt weer open, En niemand weet wat er gebeuren gaat, Dit kabinet heeft Nederland geschaad, We mogen nu weer op iets beters hopen. Tabé dan, ga maar gauw Mark, ouwe reus, We gaan je héél erg missen (maar niet heus!).…

dit gemaakt parkje paradijs waar ingenieur Vinex in gedachten naar toe vlucht Toelichting: nee, Vinex heeft zijn bekomst maar voor de natuur biedt Vinex geen toekomst…

ieder kind een eigen kamer elk vertrek heeft zijn tv meer apart en minder samen geen gesprek, steeds vaker nee het ego krijgt nu alle space eerst jijzelf, je pakt je kans het leven is toch slechts een race een sprong vanaf de hoogste schans zelfs de Kerst staat in dat teken van jouw voorkeur en gemak niets en niemand wordt bekeken…

te brengen zijn unheimisch gevoel loopt langzaam naar de eerste treinwagon kijkt steeds om nee, het gevoel van welbevinden roept hem niet terug dat haalt opgelucht adem tevreden met zijn teruggekeerde welbevinden…

luchten vol vogels zij vertrekken nu weer naar een andere lente…

Lange vlagrafels, zoals haar haren bij haar vertrek in de wind.…

Nee je hoeft niet te gaan smeken het is over, 't is voorbij Je te zien vertrekken zal veel pijn doen maar liever dat, dan jouw verraad. Kom, verdwijn nu uit mijn ogen en trek de deur dicht als je gaat! (Ik weet dat je echt spijt hebt maar ik kan je niet vergeven. En hoe hard ik ook proberen zal met bedrog kan ik niet leven!)…

Kon 't vertrek de pret bederven, bedorven was 't vertrek geheid. Gebalk had ooit hiertoe geleid. Nu is de kamer in ontbinding. Mensen, léér door ondervinding! In het nieuwe parlement komt hoop'lijk aan 't gebalkenend.…

met vaste vleugels dit vertrek zwaarder dan lucht stijgend bewogen…

Nog even checken gate elf Leuk hoor pret bederft, Wat was ik stom zelf Oh nee gelukkig verschoven, Naar gate twaalf lopen, Ik was net op tijd geloof me Op naar huis, Weer voor de buis, Eindelijk bijna weer thuis.…

De klokken luiden, afscheid wordt genomen Een korte plechtigheid, een vers, een lied De gang naar ‘t kerkhof, nee, die is er niet Ik zie de stoet vertrekken langs de bomen De oude zerken staan hier schots en scheef En ook de houten kruizen, half vergaan Waarop al lang de namen niet meer staan Daar weer en wind ze langzaamaan verdreef…

groter gaapt het gat tussen trein en perron roepen wij bij vertrek nog woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten station en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte tussen trein en perron voor de tranen…

de verlaten kamer is in mijn ogen beslist geen kamer eerder een vertrek... Lejo…

Zon verlicht water na vertrekkende vogels koerst geboren cel.…

Reiger in de sloot strekt zijn twee vleugels breed uit klaar voor het vertrek…

Ik spring nog één keer in de Middellandse Zee en dan vertrek ik naar het Oosten.…

telkens groter gaapt het gat tussen trein en perron wij roepen bij vertrek woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten perron en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte echter tussen trein en perron voor de tranen…

'Mijn vriend' Noemde ik hem Bij die gelegenheid En terwijl hij wegkeek Heeft hij mij zonder Een spier te vertrekken In die waan gelaten…

Zonen vertrekken. Moeders slaan hun ogen toe. Keren zij ooit weer?…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

ze dreef me tot de rand de baas, mijn moeder met haar grote dwingende ogen en haar harde stem luid en rustig zei ik 'nee' nog enkele stappen vóór de rand die laatste stappen zet ik niet niet vrijwillig en niet onder dwang ik heb nee gezegd met kracht, niet braaf maar wel terecht en hoeveel stappen kost het nu om mezelf en…

Ik ben 2 en ik zeg nee. Ik wil het niet, maar toch ook wel. Omdat jij het zegt, doe ik het niet, Ik wil het zelf doen, dat je dat niet ziet! Ik ben 2 en ik zeg nee, Ik doe je wel na, maar help me niet mee. Ik vind dat ik het zelf wel kan, Ook al komt er soms niets van. Ik ben 2 en ik zeg nee. Ik doe lekker toch niet wat je zegt.…

Dus voorgoed nee is je antwoord op mijn nederige oproep om nog iets van de geleden schade in te halen, het zal allemaal wel, ik ken je niet meer, ik ben je al veel eerder kwijtgeraakt, je bent andere werelden ingedoken en mij allang vergeten, tot fossiel verklaard.…

Mark Rutte vond weer eens een geitenpaadje en om mij heen hoor ik een woest gemekker Bij tegenstanders zit het echt niet lekker: 'Want NEE = NEE, premier… uw sluwe praatje slaat nergens op en ik vraag keer op keer Waartégen stemde ik nou ook al weer?’…

Als ik vertrek neem ik mee: een beetje van dit en een beetje van dat Ook als ik vertrek, dan vergeet ik wel eens wat Wat ik echter nooit vergeet is, hoe ik ook vertrek met welk gemoed dan ook Ik neem altijd ‘t weer mee, waarheen ik ook loop.…

op die strand in sand soek ek die see ek hoor haar ek voel haar maar kan haar nie betas nie sy is weg vertrek in die aand sonder woorde ek nie verstaan nie soveel te sê sy hoor nimmermeer sy is weg vertrek in die aand sonder woorde…

Langzamerhand Zie ik jullie Een voor een Vertrekken, Het ouderlijk Huis dat zo Eigen voor jullie Geworden is, Voor jullie leeftijd Misschien wel Te eigen - tijd Om te vertrekken En op eigen benen Te staan - jullie weten Als geen ander Dat ons huis Ook altijd jullie Thuis zal zijn, Onvoorwaardelijk Vangnet waar je…

Iedereen om me heen denk ik weg ik moet wel want ze vertrekken steeds. Onverzettelijk onverbiddelijk te blijven staan waar ik sta te blijven zitten waar ik zit de tijd nemen die vertraagd is. Geen treinen razen me voorbij nee ze kruipen voor mijn voeten ze smachten dat ik ze zegen pet op, fluit uit met spiegelei.…