9456 resultaten.
Kan je me horen?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 820 Mijmerend achter een goed glas wijn,
denk ik aan soldaten die marcheren,
aan de kracht van het geweld.
En dan voel ik weer even de pijn,
zie ik mensen die niet willen leren.
Mensen in de ban van macht, geld.
Ik weet hoe eenzaam eenzaam kan zijn,
hoe 't leven zich van je af kan keren,
als alleen maar de winst nog telt.
En buiten, buiten…
Amsterdammer overleden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 695 Er is een Amsterdammer overleden,
zijn dood is te vroeg en omstreden.
Vermoord door kogels en messteken,
is er een grijssluier neergestreken.
Een grijssluier over ons kleine land,
wat is er in vredesnaam aan de hand?
Al is je naam Mohammed of Van Gogh,
iedereen verdient 't om te leven, toch?
Het valt in ons land niet uit te leggen
dat…
Mijn vlakke land
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 643 Vlakke land met je vergezichten,
met je grijze wolken partijen,
met je duinen, dorpen en steden,
zo leef je in mijn hart en ziel.
Met weidevelden als gedichten,
waar je zo poetisch kan vrijen.
Met je toekomst en je verleden,
oude steegjes waar ik voor viel.
Mijn vlakke land, mijn thuis,
waar ik leef en zal sterven,
waar ik huil en waar…
1914-1918
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 500 Vergeten velden met vergeten bloemen,
die aangeraakt worden door de wind.
Tijd verstrijkt zwijgend maar kalm,
en niemand die de ijzige stilte breekt.
Vergeten helden die we niet roemen,
liggen in graven die je hier vindt.
De dood verspreidt reukloze walm,
als de priester stil zijn amen spreekt.
Mosterdgas dat allang is vervlogen,
maar in…
Nachtmerrie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 652 Ploeterend door niet gevallen sneeuw,
wacht, aan het begin van deze eeuw,
de vredesactivist op wat gaat komen.
Hij hoort het ratelen van de geweren,
ziet presidenten die niet willen leren.
Ze tellen de doden in zwart-wit dromen.
Gillend ontwaken ze in de winternacht,
maar er is niets wat de angst verzacht,
of wat een einde maakt aan hun…
Kerstliedje
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 3.123 Een dikke laag sneeuw op straat,
waarin ik mijn sporen achterlaat,
lijkt vredig, vrediger dan ooit.
Maar op vrede kan ik niet rekenen,
omdat niemand die zal gaan tekenen.
De vrede, weet ik, komt er nooit.
Met mijn kraag omhoog tegen de wind,
zoek ik vrede, vrede voor m'n kind.
En dat terwijl men nog oorlog voert.
De zanger op de hoek…
Wens voor 2005
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 505 Door de bladeren trek ik mijn sporen,
en laat ik alles achter wat ik bezat.
Ik wil niet meer zien, niet meer horen,
en wou zelfs even dat ik alles vergat.
Maar nu, in 2005 aangekomen,
zijn er, zegt men, nieuwe kansen.
Ze zeggen me weer te dromen,
om weer door het leven te dansen.
Ik open mijn ogen, na alle pech,
en durf zelfs weer wat te…
(Hoe koud is) De eeuwige dood?
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.282 Waar de wind altijd zal waaien,
je niet oogst zonder te zaaien.
Waar zwart-wit het altijd wint,
zelfs vóór de kleur begint.
Daar ben jij: In dat land,
ergens ... aan de overkant.
Waar niemand je hoort,
en niemand je stoort.
Hoe koud is de eeuwige dood
en weg de kansen die je had,
die het leven je ooit bood.
De kansen die jij vergat.…
Barcelona
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 769 Gefilterd zonlicht door straatjes en stegen,
waar wij liepen, zoenden, praatten en zwegen.
En waar we alles deden wat we graag wilden,
na 11 maart zelfs 3 minuten lang verstilden.
Ik droom van je, ik droom van je elke nacht,
omdat ik thuis hoor bij jou, bij al je pracht.
Ik fluister je naam, omdat ik je zo erg mis,
en ik me afvraag hoe het…
Vóór haar tijd (zo triest)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 682 Uitgemergeld door onzichtbare strijd,
wachtend voor de poorten van de hel,
wacht daar een meisje al 'n lange tijd
en geeft de heroïne -alweer- vrij spel.
Holle ogen staren leeg naar het leven,
naar de kansen die het haar ooit bood.
Zij heeft de moed reeds lang opgegeven,
ze leeft op de smalle rand van de dood.
Snuiven, slikken, maar vaker…
Over mezelf (De danser)
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 893 Door plezier en jolijt gedreven,
- de drijfveren van mijn leven -,
dans ik van ochtend naar nacht.
Ik ben 'n zoeker, 'n dichter,
met een vol hart, maar lichter
dan ik van mezelf had verwacht.
Ik zie het goede in elk mens
en vrede is mijn grootste wens,
naast een lach op je gezicht.
Ik ben gewoon en ook bescheiden,
laat me niet door…
Memories
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.987 Zwijgende herinneringen aan weleer,
van blauwe luchten en stil geluk,
vervagen snel en vallen stuk.
Op je graf leg ik een roos neer.…
De wereld in mijn hand
gedicht
4.0 met 32 stemmen 8.145 Langzaam breekt de zon door
wolken verdwijnen stuk voor stuk
Ik weet niet waarom of waarvoor
maar diep in me voel ik het geluk.
Een tevreden mens aan de zee
wandelend over het stille strand
Zorgen geef ik aan de wind mee
ik hou de wereld in mijn hand.
Ik heb niet veel meer nodig
alleen wat jij aan me geeft
Verdriet, het is overbodig
als…
Als ik zonder liefde
gedicht
4.0 met 58 stemmen 12.376 Als ik zonder liefde zou moeten leven
zonder het te nemen, zonder te geven
sterf ik liever, heeft ’t leven geen zin.
Als ik zonder liefde verder moet gaan
van alle emoties, alle warmte, ontdaan
kent niets nog een einde of een begin.
Want liefde is mijn levensbron
warmer nog dan de zomerzon
Liefde is als een centraal punt
dat een ieder van…
Enkele reis Noordwijk - Sarajevo
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 4.050 Luid lachend springt mijn zoon in de golven,
z'n lange lichaam onder zout water bedolven.
Het kan hem niet schelen, hij heeft plezier,
het leven is goed, het leven is prettig hier.
Maar in Sarajevo wordt nog steeds gemoord,
in Sarajevo kan men alleen nog maar haten.
De stem van het geluk wordt niet gehoord,
wel het marcheren van de vijand,…
Enkeltje Verleden Tijd
gedicht
4.0 met 47 stemmen 6.618 Misschien heb ik wel teveel gedronken,
en ben ik blind, blind voor het heden.
Ik droom weg, droom van het verleden,
zit ik zwijgend in gedachten verzonken.
Stoor me niet, laat me vannacht alleen,
laat me met mezelf zijn deze lange uren.
Vannacht zit ik voor mezelf uit te turen,
vannacht ga ik nergens, nergens heen.
Mijn jeugd trekt voorbij…
Ik Heb Van Je Gedroomd Vannacht (de tijd stond even stil)
netgedicht
3.0 met 120 stemmen 14.417 Ik heb van je gedroomd vannacht,
heb gezien hoe je naar me lacht.
De tijd, de tijd stond even stil.
Ik speelde heel teder door je haar,
we bedreven de liefde met elkaar.
De tijd, de tijd stond even stil.
En al die mensen om ons heen,
ze verdwenen één voor één.
De tijd, de tijd stond even stil.
En in je lieve ogen zie ik een licht,
dat…
Kermis in de hel
gedicht
3.0 met 290 stemmen 28.211 Een zanger zingt over kermis in de hel,
de wereld stopt met draaien voor een tel.
Ik huiver even, nu ik naar hem luister,
buiten hult het dorp zich in het duister.
Regeringsleiders die niet wilden leren,
lieten hun legers moordend marcheren.
Koningen, volgevreten op hun troon,
ze bleven blind en doof voor de hoon.
Ik kijk toe, ik zie en…
Vreemden in de nacht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 9.190 'Vreemden in de nacht',
zingt Sinatra me toe.
Ik sluit even m'n ogen.
Teveel te vaak bedrogen,
de wereld eventjes moe.
Niemand die op me wacht.
In het donker weggedoken,
-zwijgend als het graf-,
wacht ik alleen op de dag.
Dat ik weer leven mag,
met om wie ik zoveel gaf.
Een liefde onbesproken.
Eigenlijk is dit gedicht,
zo juist…
Sarah en de oude man
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 887 Aftastend loopt ze door de nacht,
op zoek naar zoekende zielen,
die voor haar vallen als ze lacht,
zoals velen al voor haar vielen.
Een oude man op het trottoir,
zijn oude ogen, ze volgen haar.
Een jong hoertje in de stad,
die nooit liefde heeft gehad.
Ze trekt de mannen naar zich toe,
iets anders deed ze niet in haar leven.
Maar haar…
De Bestemming
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 882 De weg die ik bewandel is lang en zo krom,
de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen.
Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden,
ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven.
Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom,
dan zie ik weer al die doden in mijn dromen.
Kindsoldaten die vielen in vreemde landen,
die we geen toekomst meer kunnen…
Ongeloof
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 836 Ik druk mijn neus tegen de ruit,
met ogen dicht schreeuw ik 't uit,
ook al zal geen soldaat me horen.
Soldaten met geweren op de schouder
maken het geweten van de wereld kouder.
En ik schreeuw luid: We zijn verloren.
Want we zijn aan George Bush overgeleverd,
als hij weer eens over de wereld zevert
...dat Amerika zo mooi is en zo prachtig…
Big City Blues (Sarah en de oude man 2)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 578 Sarah en de oude man, ik heb ze gekend,
ik zag ze beiden slenteren door de stad.
Waar de straten lang zijn en jij onbekend,
waar een junk nooit genoeg heeft gehad.
Er is eenzaamheid en ook het stille verdriet,
waar de mensen onbekenden zijn voor elkaar.
Wie je ook tegenkomt, vraag hun namen niet,
er is eenzaamheid volop, zover als je ziet.…
Vergeelde foto (voor Claus)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 Het avondprogramma werd onderbroken,
Nederland hulde zich in het duister.
Er werd hardop over Claus gesproken,
het verstomde niet tot zacht gefluister.
Men meldde mij: "Prins Claus is dood,
hij is vanavond in Amsterdam overleden".
Hoewel verwacht was de verrassing groot,
ik heb zelfs voor de goede man gebeden.
En nu schrijf ik een kort…
Herfst in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 560 Zwijgend zie ik de bladeren vallen,
van tak tot vloer, dat is hun doel.
Kort en winderig, zo is hun reis,
en bedekken bruin gekleurd de wegen.
Zie mij zwijgend mijn vuisten ballen,
met niets meer dan een triest gevoel.
De lucht boven mij, het kleurt grijs,
en ik weet: Straks wacht me de regen.
Nu nog ben ik dronken, dronken en stil,
en…
Storm op komst
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.490 “Er is storm op komst’, hoor ik de vissers zeggen,
en grijze wolken vormen zich boven de wijdse zee.
Maar de stuurlui aan wal lijken het niet te merken,
zij gaan op in God en gebod, en gaan op in werken.
Dat er méér is dan dat, dat kan ik ze niet uitleggen,
dat er méér is dan dat, daarvan hebben ze géén idee.
Ze steken nog veel liever hun…
Wachtend op
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.663 Angstzweet staat op uitbreken,
zelfs mijn handen voelen klef.
Twijfel maalt door mijn hoofd
waarvoor ik altijd heb gevreesd.
Kreeg ik van boven maar een teken,
een beetje hulp, wat meer besef,
dat men nog steeds in me gelooft,
dat het nooit anders is geweest.
Dan zat ik nu niet in zak en as,
te wachten op wat had moeten zijn,
naast een…
George is dood
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.031 "George is dood", zong de zanger op de hoek,
alsof het ging om de titel van een slecht boek.
Maar mij deed het veel, het liet me huiveren,
ik snakte naar adem om m'n gedachten te zuiveren.
En ik ging terug naar 1970, ik was nog jong,
ik hoorde hoe hij me 'My Sweet Lord' toezong.
Vol passie liet hij zijn gitaar gieren en janken,
te ver…
Stervende zwaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 681 En de wereld is als een stervende zwaan,
als wij, blind, zo door blijven gaan.
Volgevreten hebben we niets te wensen,
gedragen we ons als verwende mensen.
Die, als was het een soort van spel,
de ander méér toewensen dan de hel.
En versuft, door teveel eten en drank,
vallen we in een rusteloze slaap op de bank.
Dromen hardop van wat we hebben…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.427 In stilte heb je afscheid genomen,
alleen je ogen hebben gesproken:
Wat ze vertelden, zei me genoeg.
Nog een leven vol met dromen,
met beloften die zijn verbroken.
Vriend, je stierf veel te vroeg.…