9958 resultaten.
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
Bij de dood van een klaploper
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 wil ik het bronzen zelfbeeld
of de gouden tand
dat is de vraag
een pottenkijker in mijn keuken
of een mee-eter
ik gis niet
waarom die uitvreter nalaat
een reden te geven
anders dan zijn lijfspreuk
-rood staan is beter dan wit liggen
dus leen ik bij het leven-
en weet
er hangt een prijskaartje aan zijn geschenk
bij de dood,…
mijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.682 Mijn lage zelfbeeld.
Zijn mega grote ego.
Mijn schoonfamilie.
Zijn familie.
Mijn is voor mij, één vinger genoeg.
Zijn gelijk een hele hand nemen.
Mijn zorg.
Zijn zaak.
Mijn ex, plots vanaf nu.
Zijn mond, voor het eerst vol met tanden.…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
nine eleven
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 195 nu vijvers gevuld zijn met namen
roepen hun geliefden dat de wereld weent
torens blijven schaduw dragen
maar het licht zal schoner zijn, aan elke kant
in ieder raam
en waar gezichten leven uit één naam
kussen doden hun zelfbeeld, immer daar
waar terreur de adem nam
van velen
eeuwig zingt herinneren uit kelen
krachtig, door het samen…
Schemerrood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 De lucht kleurt rood
boven de stad
en de huizen
in het mysterie
van schemer gehuld
Mysterie -
roerloze aanwezigheid
waarin elk in alles versmelt
Maar eenzaam gaan de mensen
want in hun afgescheiden zelfbeeld gestold
in een aldoor hunkeren naar een zon
die hen van hun onbehagen verlost
De lucht kleurt roder
vurige schoonheid
vlam…
Hoe Lang Hoe Ver
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 hoe lang is lang
hoe ver is ver
om dit te weten
moet er worden gemeten
hoe lang en ver heb ik te gaan
hoe ver is dat hier eigenlijk vandaan
dit alles kun je globaal met
Maps en Stappenteller weten
ik wil een afstand snelheid
en aantal stappen bepalen
om m’n zelfbeeld omhoog te halen?…
Eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 108 Die het zelfbeeld
vormt van een extern groot naar
een innerlijk klein.
Een eenzaamheid die niet alleen
aan jezelf doet denken als een monnik
die staart naar de ego van een eeuwig tal.
Maar die even zijn passen wenst te tellen
over de waarde van het leven in één geval.…
Een dichter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Steeds houden we elkaar spiegels voor,
waarin we ons zelfbeeld kunnen zien.
Voldoen we aan elkaars verwachtingen?
Illusies van haar, ideeën van hem?
In het holst van de nacht,
besef ik dat we elkaars levens schrijven.
Begrijp ik dat mensen biografen zijn.
Weet ik dat ikzelf geen biograaf,
maar wel een dichter ben.…
Vertrapte melati
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 Hollands zelfbeeld is gespleten
Vrij van heerszucht; klein maar fijn
Meende het neutraal te zijn
’t Europese Tiengemeten
Eiland van smaragd vergeten
Oliedomme heer Colijn
Moordend en geen centje pijn
Zonder last van een geweten
Echte omgang werd vermeden
Tijdens Oostgangers verleden
‘Roeit uit dat gebroedsel, verneder die klant
Met…
Haar verdriet is mijn verdriet
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.176 Haar hoofd zo vol van zorgen
en het hart zo vol verdriet
ik kan alleen haar tranen drogen
maar problemen oplossen niet
Het is me echt zo zwaar te moede
wanneer ik haar verdrietig zie
een arm om haar schouders leggen
haar hoofd huilend op mijn knie
En mét haar huil ook ik mijn tranen
heb net als zij slapeloze nachten
'k heb nog steeds…
verdrietig verdriet
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 573 het gebeurde zomaar
het leven in gesleurd
op de wereld gepleurd
en daar sta je dan
met vraagtekens,
waarom ben ik hier
je verdedigt jezelf
met woorden
gehoord worden,
zou mooi zijn, mooi gaan
ik ben mijn ouders dankbaar
en ik haat ze…
Wat mag nog komen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Hoe lang de week, de maand het tijdloze
verdagen kan, ik heb geen weet.
Geen weet of zelfs de lupine bloei
doornen van rozen wellicht gehaald worden.
Nu schort er even niets, niets meer of minder
er is een serene rust zonder rare hinder.
De jaren en maanden hebben al vele schaduwen
talrijke vogelvluchten en blauwe luchten
in ons en onze…
Hoe sterk ben je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Hoe sterk ben je
wanneer
je niet meer rouwt
maar kunt vieren
dat jouw dierbare
geleefd heeft
en voor altijd
aanwezig is
in jouw hart…
Mag ook ik even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Mag ik je schouder om even op uit te huilen,
wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren,
ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen
nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…
Nu de dood spurt zeg ik het je weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Liefde kan niet sterven
de stilte zal het je doen ervaren,
ervaren wat te koesteren
wat bewaren is en mag zijn,
al zal het onmeetbare leed
ook altijd voelbaar zijn.
Maar weet liefde,
liefde kan niet sterven,
zelfs als ook het zout van tranen
de herinneringen als wijn
zoals je zelf ook gaat ervaren
uiteindelijk nooit op zullen zijn…
K versus k. 2
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 168 van binnen naar buiten
de deur valt achter mij
dicht
op dat moment
kan ik geen warmer woord bedenken
dan zijn naam
ik struikel
over verwondering
opnieuw
de authenticiteit van zijn hart
en handen trekt me
overeind
wrijft over mijn kale kop
wanneer hij de blauwe plekken
- van angst en 't lage zelfbeeld-
uit mijn hoofd trekt…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Geen branding loze kust
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 104 je wilde
de stilte niet
die jij zo nodig had
mensen en hectiek
een sneer en snel repliek
jij was de vis in het water
pronkte met je kleuren
maar vond nooit rust
er was geen branding loze kust
tot de muren gingen spreken
jij de woorden niet kon vinden
omdat jij jezelf was vergeten
geen zelfbeeld maar
slechts schijn omdat anderen…
Als bestonden ze niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 Vaal het late voorjaarslicht
Dat zonder verd're gedachten
Plotsklaps van kleur verschiet
In uitbundige zomerzon -
Waarin alle pijn en verdriet
Onzichtbaar versmelten
Als bestonden ze niet…
Tranen van geluk - 1
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 wanneer in het duister
mijn tranen treuren
dringen de herinneringen
van de momenten samen
als zonnestraaltjes daar doorheen…
Het mag nog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Vandaag en morgen mag je mij nog zoenen
de trap naar boven en de keuken boenen,
de vlinderboom en seringen nog even niet snoeien
maar mij nog wel met je voordrachten boeien.
Vandaag mag je mij nog steeds omarmen
met je liefste woorden stralend verwarmen,
nog een blokje omgaan in het licht van de maan
even verliefd met mij bij de kastanjeboom…