9487 resultaten.
Mystiek der zinnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 193 Er leeft een onbewegelijke droom
in de omringende natuur
tijdens het beminnen
ratio fluistert gevoel
innerlijke stilte toe
vogels moe door tegenwind
dalen neer op het zandeiland
ik beslis vandaag
over een laatste brief
die zal verhalen
over jouw olifantenhuid
jouw antwoord is een gedicht
en dient terplekke
als eelt op mijn ziel…
paradeert voor mijn gezicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 405 het is nooit stil
er is altijd iets dat
zich wil laten horen
wil laten weten
dat het geboren is
zijn stilte is gemis
het schraapt een gat
in het spinrag van de nacht
verbaast het duister met geluiden
het fluistert kom erbij
we willen jou omdat jij ons
kunt laten weten dat we leven
het spiegelt in mijn ogen
paradeert voor mijn…
in het spinrag van de nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 557 het is nooit stil
er is er altijd iets
dat zich wil laten horen
wil laten weten
dat het geboren is
stilte is gemis
schraap een gat
in het spinrag van de nacht
verbaas het duister met geluiden
fluistert kom erbij
we willen jou omdat jij ons
kunt laten weten dat we leven
het spiegelt in mijn ogen
paradeert in mijn zicht
wil mijn…
Nachten zijn moeders
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 De nacht fluistert verhalen,
die ik alleen in stilte horen kan.
Ik luister.
Mijn ziel vertoont beelden,
en leert me kijken in het duister.
Ik zie.
De nacht maakt me sprakeloos,
en leert me nieuwe woorden spreken.
Duister spreekt een taal van licht.
Ik fluister.
Nachten zijn als moeders.
Moeders die nieuwe dagen baren.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.714 een lang vergeten herinnering
je fluistert mijn naam
en bijna zie ik je glimlach
je omhelst me, of droom ik dat?
Ik hoor alleen de stilte
die om je heen hangt
Zeg jij mij vaarwel?
Mijn kleintje maak je niet druk
geen verdriet meer in je ogen
Ik laat je niet alleen
al denk jij dat misschien.…
Aandacht voor het zoete duister
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 134 en dan de zon weer op zien komen
ik hoor je niet
door mijn aandacht
voor het zoete duister
neem ik jouw droom
mee in mijn brief
en ik wil ook niet dat je fluistert
want ik heb slechts de stilte lief.…
Haiku XII
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 273 het bamboe fluistert
van ritselend verlangen
naar verstrengeling…
bomenfluisteraar
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 390 in bloesemkruinen
fluistert een kleine vogel
lentegedichten…
Infuus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 Krachtig het infuus,
van woordjes die ze fluistert
bij zijn ziekenbed.…
voelbare stilte...
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.449 waar in de kleur van gesloten rozen
vol verlangen het ontluiken wacht
opent pracht in die eerste stralen
vervaagt een grijs vergane nacht
fluistert de merel in zijn eigen lied
de voelbare stilte van zacht ontwaken
verdwijnen witbedauwde velden
in de warmende adem van de zon
omhelst het leven deze wintermorgen
dwalende zielen in het dodenveld…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.686 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.152 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.843 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 153 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.625 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…
Openstaan voor jezelf.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 232 Wanneer men luistert
naar zijn ziel dan begint taal
zowaar te leven...…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 518 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 praat prevelt fluistert
Rijkelijke dialogen
Stttttttttttttttttttt, genieten maar.…
Woorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 172 Laat woorden
Nooit een stilte kraken
die de liefde breken…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
Stilte en rust.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 65 Stilte op het strand.
En dit bij zonsondergang.
Wij bleven nog lang.…
Wat je achterlaat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Wat je achterlaat
fluistert in het verleden
Wees stil en luister…
Zandlopertje,
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 736 Door de zandloper viel
de stilte, een laatste
korrel liefde, om die ons
te schenken, daaruit valt
alles nog te leren, meer
kon ze ons niet geven.
- Opgedragen aan vrienden voor een groot
verlies en alle kinderen van de wereld.-…
één leven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 282 wanneer de eerste zeilen ruisen
tussen schelpen in het zand
niets anders komt zo dichtbij, fluistert
een stem
en dan met de ogen dicht…