5387 resultaten.
bij hoog en bij laag
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
267 tussen eb en vloed
verdween je
geruisloos
in afstromend water
heb nog vele dagen
je naam geroepen
en gezocht
bij hoog en bij laag
maar tevergeefs
je wilde het tij niet meer keren…
bij hoog en bij laag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
118 tussen eb en vloed
verdween je
geruisloos
in afstromend water
heb nog vele dagen
je naam geroepen
en gezocht
bij hoog en bij laag
maar tevergeefs
je wilde het tij niet meer keren…
Halikarnassos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
104 Verbeten altijd opnieuw
weer vloed tot eb.…
gespiegeld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
48 ten diepste
mag je niets verwachten
zo is het bestaan
je komt en gaat, ongevraagd
naast iemand staan
zijn letters in gedachten
of woorden in de hand
het is enkel de eigen ziel
welke laag voor laag
vaak wordt uitgedaagd
stormen beheersen
eb en vloed
doen je wankelen
of schenken gif of
laten je drinken
uit tranenbloed
klem je vast…
Adembenemend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
324 “zij is als het schilderen van het lied
van de nachtegaal”
tussen eb en vloed
verloor hij zijn hart
de eb van zijn hoofd
de vloed van zijn lendenen
beschrijf haar jubelt de wind
saffierblauw haar ogen
stamelt hij als een dwaas
scharlaken rood haar lippen
als albast haar huid
haren zo zwart
dat met het licht van de zon
er een blauw overspoelt…
De wind, de zon en de zee.
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen
1.363 De wind
draagt je naam
De zon
streelt je haren
De zee
speelt eb en vloed in je hart
Wil je voor mij,
alleen voor mij
je liefde bewaren
Maak met mij
vanaf nu
die nieuwe start.
Ik hou van je.…
PAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
121 Onmiskenbaar
zijn zij
een paar
Vliegen op
van zee
uit eb of vloed
Dalen neer
op het strand
de reep van zee
Hij neemt haar
als op vleugels
mee
Doet zich
met haar
tegoed
tafeltje-dek-je
voor dit paar.…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
221 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen
4.166 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
Beperkt zicht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
1.347 Is het dan een wonder
dat je met je vloed van leugens
al verdrinkt bij eb
door de diepte van waarheid?
Hoor ik iemand naar adem snakken
of is ook dat een gewoonte,
een manier
en is de bodem nog steeds niet bereikt
en ben je alleen te redden
als voedsel voor de aarde.…
Begraaf mij vrij ...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
1.017 Jij beweegt in mij
als eb en vloed
laat mij weer naar
adem snakken
raast als storm
door mijn bloed
doet verkilling
in drift zakken
ademloos door
woest golvende tijd
voel ik weer dat
verdomde verlangen
proef jouw lippen
zacht op mijn huid
zwem radeloos weg
nimmer onbevangen
langs snijdende klippen
stierf ik ooit verstild in…
In alles van adem
netgedicht
3.0 met 19 stemmen
439 ik vond jouw schaduw
en vulde hem met duinen
ik zei niets
zag enkel rimpels buigen
over maanlicht en noordenwind
echo’s van zout waren in je hoofd gevangen;
zo oud de angst in alles en adem
mijn vingers volgden de stemmen van zand,
ook je huid uit glas geblazen
je keek in woorden
en donkere dagen
zag het meisje van eb en vloed…
Uitzichtloos
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
361 Het water zuipt de longen vol
en zuigt er naar beneden
De gloed van zon verstard tot glas
en wuift er moegestreden
Naar al wat was en niet meer is
zou zijn maar toch nooit kwam
Gelijk een zee in eb en vloed
er gaf en nu ook nam…
tijdloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
186 water leeft
het beweegt
is niet stil
gaat verder
stroomafwaarts
weerspiegelt
wolkenlucht
oeverrand
de visser
emoties
vloeien voort
getijden
eb en vloed
zo lijkt het
voor immer
tijdloos…
De naakte waarheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
141 Als een zee
tussen twee eilanden
soms wild dan rustig
hier nemend daar gevend
zonder de regelmaat
van eb en vloed
maar altijd schurend
als onrust verward wordt
met energie
valse hoop verwisseld
met de realiteit…
Over het wad.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
278 Daar op de rand van eb en vloed
Voel ik invloed op mijn gemoed,
Alles komt in diepe rust.
Een bezoekje aan het wad.
Doet me eigenlijk wel wat.…
Lacrima
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
27 verdriet
is een brokje graniet
met scherpe randen
verdronken in tranen en pijn
diep in het gemoed
het duurt lang
menige eb en vloed
voor het een glanzend keitje wordt
maar het blijft voor altijd
want graniet
dat verteer je niet…
Avondval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
49 Een mystiek geval
de avondval
waarin zon verdwijnt
in zee
Neemt je mee
door eb en vloed
door elke golf
zelfs huizenhoge zee
Terwijl nacht
op is komen dagen.…
Er is een boek
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen
1.385 Je vindt het
gestrand
op de grens
tussen onze eb en vloed.
Daar hoor je
geknarsetand
op woorden.…
Vaal licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
174 In het vale licht
trillen
in de klank van je stem
vergleden eeuwen
die je was
met een ander gezicht
Vormen
die verschijnen
en verdwijnen
in de eb en vloed
van geboorte en dood
In het vale licht
tast ik
naar ons tijdloze gezicht…
Zwijgende oceaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
176 Gezwegen, naast je in het bed,
zag ik op je slapen, het bewijs
van het kloppen van je bloed,
een oceaan van gloed, waar eb
en vloed tot elkaar komen, om de
hemel op te rapen in je dromen, om
in je adem samen te vloeien, in een
tijd die niet bestaat en op kousenvoeten
verder gaat,vermomd zich met de
uitgeworpen kleren op de achtergrond,…
Malend zeebanket
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
632 In wanhoopsmoed,
wat eb lijkt is vloed.…
zee
netgedicht
4.0 met 28 stemmen
839 mocht ik jouw zeemeermin ooit zijn
louter verlangen
uit zout en zand gekneed
gekleed door vloed
en
naakt bij eb
wentelend getij
trotserend…
Voorbij
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
557 in mijn oren waait de wind
over het eb en vloed van mijn adem
stilte tikt ritmisch seconden
heen en weer heen en weer
vanuit struiken
klampen vergeelde gedachten mij aan
in bomen roekoeën beelden van eerlang
niet weer niet weer
zelfs als gemis
knispert gelijk twijgen
onder de voetstap
van mijn voorbijgaan
weiger ik af te…
Wijk aan Zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
145 ik sloot me op in het strandhuis
met alles wat ik wist over eb en vloed
tekende ik je ogen op de muur
schilderde je armen over ons bed
mijn kussen vol gedichten
en een deken van liefdesbrieven
door mijn tranen langs het raam
boetseerde je zandtorens
reeg je schelpen tot een ketting
kleurde je met je ogen touw blauw
en oranje langs mijn…
Ooit zal ik je breken
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
481 je rotst weer
in blauwzwart basalt
stak scherp getand
uit het witte zand
ik rolde sissend
door de kloof kuifde
huizenhoog in golven
was verbolgen
kon met mijn vloed
geen kant meer heen
trok me terug
op kleine stranden
om daar in eb
zacht aan te landen
murmel stilte in
dat tropisch paradijs
mijn passaat kon
in blauwgroen
voor…
Vurig brandt het verlangen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
208 zacht doet
de fluister van de wind
de zee golven
eb en vloed
vloed en eb
zand en schelpen dragend
rolt het water
over het strand
de vrouw
haar broekspijpen
opgerold
loopt door het zilte water
een glimlach
rond haar mond
haar ogen staren
naar de horizon
zon zee zand en water
vurig brandt het verlangen
in haar hart
haar haren…