Alle inzendingen over aforisme OR leven OR tijd

Ik heb daar van alles tegen, levensbeschouwing, aforismen, groter verdriet: het is familie. Van geluk weet ik dat niet. er is geluk waarmee je alleen moet zijn. Het te grote. Zo heb ik, toen jij geboren was, een dag door bossen gelopen. En toen pas besloten dat jij er misschien mee te maken had, en je moeder, die ik kende van vroeger.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

.*) Hoor, het leven vliedt, de klok holt, tik, tik - zingt het jammerlied van het ogenblik. -------------- Uit: Verzamelde Lyriek, 1966. *) geleen: geleden.…

in de lengte van dagen kronkelt de tijd ongenadig, zonder vragen elke seconde ben je kwijt leven is toekomst verliezen verglijden in herinnering het heden lonkt naar ooit gisteren is voorbij vol vragen naar morgen in het antwoord van vandaag was dit een mooie dag die de toekomst herinneren mag…

de wereld staat dan plotseling stil gepeins over de zin van het leven die overdenkingen veranderen je wil en je besluit je leven meer inhoud te geven dankbaar zijn voor wat je hebt gekregen intens genieten van de mooie natuur elke dag ervaren als een zegen bewust leven ieder uur.…

Kist me maar, tijd, stop me en koester de stokken waarmee je me murw slaat.…

levensavond samen uitkijken over het kalme water tevreden luist’ren naar eenden, net als vroeger rondkwebbelend in het riet…

Pas toen het licht zich door mijn gordijnen herinnerde werd ik me bewust van de tijd die door mijn vingers gleed. En ik kwam nader tot mijzelf, sloot mijn ogen en droomde.…

De toekomst vangt een tijd van louter voltooid verleden aan mij sleurt het heden. Er is niets wezenlijks te zeggen dat mij of een ander verder brengt alleen van wat er niet toe doet valt misschien iets uit te leggen iets te duiden of aan te wijzen maar telkens wist het vergeten. Ik heb geen richting ik tol om mijn eigen as.…

de tijdsoldaat voorbij de lege ruiten nestelt zich in parallellen en meridianen en vraagt mij om de ogen te sluiten doch in woekering en met psalmen kreunend durf ik mij niet te uiten de spiralen van het universum reiken mij meermalen de sluiers van het stof maar ik zet tegen beter weten in steeds weer de rouwmuur zonder vensters neer…

Het leven is als een kaartspel, dat eeuwig lijkt te duren. Met iedere fout pak je weer een nieuwe kaart. Voor zo lang als het leven gaat. Tot de stapel op is En je wijs hebt te spelen, Met de kaarten in je hand. Die de tijd en het leven deelden.…

Als ik verlang naar jouw liefde en jouw leven, dan is het een gegeven dat ik lijd en dat de dood me pas bevrijdt.…

Tere takken, jonge twijgen, bloesem in de knop beloftes die een aanvang krijgen het voorjaar volgt de winter op De lucht zindert vol beloften van leven de tere twijg wordt weer een tak de zwellende knop tot bloem verheven voor het oog met het grootste gemak Pasen schenkt nieuw leven het oude is voorbij gegaan een levend licht wordt ons…

Lang leve contrasten. Gisteren was het licht. Vannacht is het donker. Wie kent de morgens? Wordt morgen grijs? Dichters vermoeden veel of iets. Ze willen er graag over schrijven. Meestal zijn ze erg overgevoelig. Helaas, NU weten we bijna niets.…

NU wordt, zo lijkt dat voor mensen, tijd geboren. Mensenklokken gaan lopen. Mensenbloed gaat stromen, van leven naar dood, in sterfelijke momenten. Eeuwigheid bevriest. Onze kloktijd staat, zo lijkt dat voor ons, voor eeuwig stil.…

Ooit keren we allen terug, naar vanwaar we allen kwamen. Naar het kind dat ik destijds was. Terug tot de stof waaruit ik ontstond. Verbonden in de geest die we samen zijn. Daar blijf ik wie ik ben en altijd was. Een dier zoals alle dieren waren. Als toeval dat bedoeling werd. Als kind van ons heelal.…

Geen tijd meer over om van te leven, Druk met alles, druk met niks, Geef mij die lege tijd dan maar Waar ik mateloos naar verlang - Die ik naar eigen inzicht En naar hartenlust in kan vullen, Een lege tijd om in te leven…

Als ik ooit een keer echt doorheb hoe te leven, ben ik er dan nog? Als ik eindelijk begrijp hoe het leven gaat, zal het dan nog gaan? Wie kan mij zeggen: Bestaat er tijd van leven zonder verlangen? Zal ik weer dansen als ik het leven liefheb? Of is dat te laat?…

In de nacht tikt de klok de tijd door. Dooft de adem als een kaars. Het zwart hemeldak oneindig met daarin verzonken sterren en maan. Ongrijpbaar en niet te vatten het ontstaan van dit heelal. Waar tussen hemel en aard ieder zich vast houdt tijdens een vrije val.…

je lange slanke vingers manipuleerden behoedzaam de tijd met magie en vergetelheid hun verlokkend wenken gaf ruimte en vorm aan een nieuw creatief denken waarbij intuïtie aangesproken werd die zonder taal zijn eigen verhaal regisseerde je miste routine maar een artistieke re-birth opende wegen sloeg nieuwe paden in waarbij…

TIJD tijd is als water krachtig, transparant tijd is als vuur machtig, dominant tijd is als vrijheid ongrijpbaar, beperkt tijd is als een bloem fleurig, verwelkt tijd is als licht helder, pijlsnel tijd is als het leven oneindig, een spel…

Handlangertje van de dood, de tijd, haast zich nooit, verlaat zich nooit, treft, geluidloos en rattig in zijn tred. Spoorslags ijlt vooruit al wat de wereld najaagt. De rust tijdens de vlucht.…

ze zijn, de woorden om te duiden Dat we heengaan zonder stem geluiden Wij ontdekken het in deze keten Dat een beeld zich vormt totdat het echte Leven zich begrepen vrij kan vechten…

Breeduit in de speeltuin ligt de tijd onzichtbaar als een wolk waaruit het angelus van kinderstemmen klinkt. Handen slaan op onbestaande ballen, monden happen in doorzichtig vlees. De tijd, geduldig, laat zich sarren als wolk van een hond in wiens grijs een oude wijze wrede godheid woont. Hij likt het bloed van knieeën en kiezels.…

Stilte naast het moment Als de tijd zich splijt Terugkeer in het verleden Op weg naar de toekomst Bevindt zich in het heden Als de rust is bevrijd De komst is uitgesloten Niet na het ontvangen van de zege Tijdens het momentum Dan begint de tijd te wegen Vaker dan niet is het nauwelijks Aangegeven lijkt een feit Tegen de schaduw van…

Tijd is het toverwoord De magie zit in seconden Gebruik uw gezond verstand Open reeds verstomde monden Zonder tijd staat alles stil Levenloos zal onze aardkloot zijn Wees dus blij met het verstrijken van de tijd En zie de ouderdom niet als pijn Vlucht niet voor de rimpels En het verschrompelen van huid Zonder tijd is er geen bestaan Dus…

komen zullen gaan strijden met dromen nog geeft jouw lach de verbinding aan van alles wat kan en mag binnen redelijke grenzen met als middelpunt aandacht voor leven en welzijn van mensen…

goed zichtbaarder verbonden omdat de claim grijzer wordt waar stilte langzaam spinrag laat zien en de webben niet meer worden geschoond lijkt tijd de grote winnaar van de dood…

je schepte lucht van verschillende consistentie dacht te ademen volgens oeroud concept na het niets verwachten zat je al goed fout we weten dat je bij lang verkassen op moet passen we spiegelen onszelf zijn toch vaak het beeld niet meer als een ander dat ziet of opmerkt is het meestal veel te laat verandering is leuk…