Alle inzendingen over altijd OR nooit OR wil

Ik blijf steken in een wirwar van draden. Mijn tranen zijn als de dauwdruppels aan een spinnenweb. Ik ben verkeerd ingeschat Die spin wordt ook als akelig waargenomen. We hebben gelijkenissen Al verschillen we in grootte Maar we zijn allebei intelligent op onze manier. Een spin maakt haar net om een prooi te vangen Ik ben de prooi waarop…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Al keek die pitbull nog zo vals en vuil: “Bas had tot nog toe nooit iemand gebeten”. “Wat doet u nou?” zo wou zijn baasje weten, Toen Bas van mij een schop kreeg voor zijn muil. Mijn uitleg was herkenbaarder dan ooit: “Het spijt me, maar dat doe ik anders nooit.”…

Eerst Trijntje toen Van Praag en straks Van Rijn Gevolgd door Klijnsma als zijn moestuinmaatje Heel Nederland hangt aan een zijden draadje We jagen voort als in een Fyra-trein Alleen boer Geert blijft onverstoorbaar blij Met schorseneren, Hetty, lof en prei…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Aaneenrijgen van woorden Samensmelten tot een zin Poëzie of gewoon vertellen Iedere klank steunt de andere Even mooi is de verwoording Even goed het begrip Emotionele ontlading Prettige herinnering Hersenspinsels putten uit het niets Nooit aan gedacht Maar toch de pen gegrepen Zo niet eeuwig verdwenen Schrijven is blijven Als uw eigen…

Ga steeds door met je gebed Want God wil naar je horen Jouw stem gaat nooit verloren Gods liefde is het die je redt. Dien de Heer met blijheid Prijs Hem en geef Hem alle eer Zijn goedheid keert steeds weer Hij blijft tot in eeuwigheid. (uit Romeinen 12)…

In aanmerking genomen dat ze er van leeft ziet ze er herkenbaar uit met haar blote konten gezicht Zodra ze het podium betreedt vergeet ze de kleine ruimte waarin ze heeft gezongen Ik zou haar willen zeggen dat ze mij herinnert aan het verleden Aan mensen uit de politieke kroeg met lelijke gewassen onder de neus…

Een kopje schuin en wijs, haar feestzaal, de straat Steeds dansend op reis, in veel vergeten ornaat Ze spreekt om te vragen, haren krijgen de wind Straal je weer met vlagen, de gedachte blijft bemind Je kon je leven niet kleuren, dus dans je telkens onrijp En de reis zal blijven zeuren, tot ik oud en wijs begrijp Een traan hoopt op…

Buiten is het donker, het stormt en het regent. In je huisje zit je alleen. Ga even bij de kachel zitten, dan sla ik vanaf hier, even een arm om je heen. Doe je ogen maar even dicht en denk ... ik ben toch niet alleen.…

Hij denk aan haar, haar stem maar zal hem nooit meer horen. Hij draait zich langzaam om en wandeld weer naar huis. En als hij binnen is dan weet hij; dit, nee dit wordt nooit meer "thuis".…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven.…

Onzichtbaar krijg ik steeds meer tranen wanneer de echo van jouw voetstappen mijn pijn niet aanhoort. Schuw dwaal ik steeds meer in mezelf wanneer een sprong in het duister mijn leven moe doorboort. Schrijvend raken mijn woorden steeds meer in de war wanneer mijn geschrei dit doelloos schrijven op wit papier verstoort. Onhoorbaar…

Als je iemand uit het oog verloren bent en je ziet hem dan nooit weer, dan durf je niet gaan zoeken dat lef heb je dan niet meer. Toch blijft het aan je knagen en je vraagt je af waar hij nu is, je krijgt geen antwoord op je vragen en steeds groter wordt dan je gemis.…

Ik pel het vel van mijn gedachten omwikkel mijn woorden met een zacht stukje huid blaas mijn adem in jouw handen schraap het eelt van mijn ziel keten het gewicht van zinnen vast in mijn gevoel waar het verstand elke letter telt dicht mijn ogen in de jouwe waar verborgen taal teder ontluikt en omhelst wordt door regels nooit…

ik heb je armen nooit gevoeld geen handen op mijn huid heb nooit een kus van je gehad niets wat op liefde duidt en toch... raak je me aan al was je nooit nabij je stal toch wel een hoekje in t grote hart van mij…

nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong die aan jou toebehoren die ik telkens verdrong woorden als glas zo breekbaar gebroken in mijn mond voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond…

vergeet nooit al het goede en het mooie dat we samen mochten delen keer op keer vergeet nooit alle warmte alle liefde geloof me liefste het werd alleen maar meer vergeet nooit hoe we samen mochten groeien de eerste blik die allereerste zoen vergeet nooit al het mooie in ons leven ik zou het zo weer over willen doen…

nee nooit voorbij…

' heb ik buren grijs en oud zij zijn aan iets moois begonnen hun liefde nieuw en toch vertrouwd zij kenden in een ver verleden de toekomst niet, maar wel elkaar toch kozen ze gescheiden wegen zij zonder hem, hij zonder haar het leven nam ze flink te pakken 't bestond uit zorgen en uit plicht maar ‘t haalde uit haar mooie ogen toch nooit…

voor een keer opende ik mijn ogen en liet mijn graf begroeien met een teder lijf lippen drukten zich op mijn open mond en enkel jouw stem deelde de stervende vogels in mij uren zochten alleen nog maar jou en alles dat ik in mezelf had verlaten ik wachtte op je woord maar iets werd terug niets; ik werd weer zoals voorheen…

wisten alles beter we haalden konijnen uit hun hokken brachten ze als "gevonden" terug en lieten de baasjes dokken we waren jong en veel te roekeloos 'k kreeg voor het eerst flink op m'n donder en huisarrest voor een hele poos maar ja, we waren jong 'k heb heel wat uitgevreten maar het meeste daarvan hebben m'n ouders gelukkig nooit…

Jij hebt mij nacht en dag gegeven jouw harmonische vibraties in hard gespeeld zakenleven als de natuur tijdens een windvlaag mijn controle verloren -liefdesrelaties jij mag het horen nooit verheven nooit gemist maar nu... écht aan mij gegeven is mijn harde bovenlaag gestaag gesleten.…

Een kwestie van tijd of eerlijkheid… Innerlijk vloeken wilde beesten, draken doen mijn binnenste ontwaken… Neigingen tot braken omdat jij nooit zal zeggen wie je werkelijk bent… En jij zegt dat je me kent? Kans vergooid.…

gemis, breed uit ogen, glijdt traag rond de rand van de dag ik dwaal in het voetspoor van de dampende morgen, het bruidskleed in najaarsblauw de vogels in mijn hoofd dalen week en schuw en de lucht kent niet eens het huiswaarts keren de wind voelt het huilen niet of de verte in jouw hand wanneer ik nergens adem en ongeschonden…

Je weet niet hoe het is Om nooit meer haar eten te proeven, Nooit meer haar stem te horen, Alles leek en lijkt zo verloren, Nooit meer de sfeer te ruiken, Nooit meer haar knuffels te krijgen, Valt niks aan te veranderen, ik zal altijd moeten zwijgen, Over de pijn, het verdriet, Niemand die het ziet...…

Ik laat m'n ogen dwalen over je lichaam als je naast me ligt Ik streel je met m'n handen zie de glimlach op je gezicht Ik geniet als je me aanraakt je vingers verzachten mijn pijn Ik wou dat je nooit meer weg ging en voor altijd bij me zou zijn Ik weet dat dat een droom is die nooit echt uitkomen zal Ik kan het toch niet helpen dat ik…

Een steen werp je weg het is een rare bizarre vreemde weg het is de tijd die niet bestaat en ik, die te vaak slaapt Een keltisch natuurfenomeen zegt gewoon laat ze (zij zijn niet 1) verwateren in de aarde vergaan dan kijken wij samen nooit niet naar een volle maan En nooit naar een vol bestaan Draag een kruis op u schouder…

in mijn wereld die steeds kleiner wordt waarin pijn regeert kan ik niet bewegen zonder jou rust is me aanbevolen jij beantwoordt iedere zucht enkel jouw liefde als motivatie vanuit mijn hoekje heb ik de poort van hemel en hel gezien maar nooit meer zonder jou nooit meer zonder jou…