12119 resultaten.
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Zal ik nog één keer schrijven over de dag
die bijna voorbij is?
Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen?
Over het blauw van de lucht en de wolken?
Zal ik nog één keer schrijven hoe
onze stemmen weerklonken?
Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Stilleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 340 Ik zoek niet langer tevergeefs
De kortste weg tussen twee punten
Noch de gulden middenweg
Was ik maar een dier
Dat zich ’s avonds onwetend
Te ruste legt in het koele gras
Van zijn onverhulde dromen
Toch ligt de einder vandaag
Weer iets verder weg,
Weg van de troosteloze kust
En de onrustwekkende geluiden
Was ik maar jij en jij en jij…
kust
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.046 je dat niet was
je handen werden kouder
verborg ze in mijn jas
en zonder iets te zeggen
heb jij mij toen gekust
er was niets uit te leggen
stelde jij mij gerust
nooit vergeet ik meer die avond
vier voeten in het zand
we zagen duizend sterren
op een verlaten strand…
Voorspelling
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 573 Luister eens naar het kloppen van je hart,
Voel maar: de donkere golf van je bloed
Stuwt je voort, steeds verder weg uit de kust.
Je denkt dat je nieuwe dingen ontmoet
En dat een happy end op waarheid berust,
Maar alles blijft bij het oude, meisje.…
blusgerust
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 341 bewegen
de golven des leven
de wind door tijd
de bergen en bossen
tot de zon ze weer
beschijnt,
Het blijft wel bewegen
de heupen op muziek
de goden die men riep
op bergen
in bossen
valt er eigenlijk
niets op te lossen,
Maar bewegen doen we zeker
door en met de tijd mee
zegt men graag ja
in plaats van nee
ga je mee
op reis langs de kust…
zomer.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Het is weer zomer
warme zon kust de aarde
mensen genieten.…
Niemand zoals ik
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 322 Ik bereken afstand
niet als een vogel
wanneer ik vlieg
ontbreekt mijn verstand
in een onbezonnen droom
maar dat zegt niets
over de oevers
van mijn onkunde
wanneer ik jouw bloem kus
ben ik als de kolibrie
een onbevangen kind
met fladderende vleugels
nog alles te ontdekken
wil ik je leren kennen.…
De kust
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 land weer in rust
vergeefs zoekt de zon
een stralende afgang
in de mistige massa
de weg naar ’t balkon
door het zilte gezang
voor een dansende wind…
Sporen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 76 De rimpelingen en de sporen,
de verten in de horizon verloren
het steeds veranderende
van 't strand, de zee,
dat neemt het oog,
de lens voortdurend mee
Ze zijn daarom zo blij
als 't zand er vers en eventjes
gaaf uitziet
dat laaft het oog,
biedt rust,
een overvloed van vree…
nocturne
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 623 de avond kust
de ogen van de nacht
nevel loopt over de gracht
in een beukenhaag
koestert de wind
de dromen van een kind
wij kiezen smalle dreven
ik hoor je vingers bladstil
een nocturne spelen.…
Geen mens zag me staan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 Maar jij hield deuren voor me open
hielp me in mijn jas
kuste mijn hand op straat
ik had niks
ik was niks
maar jij zei dat ik alles was voor jou
en dat je voor me zou zorgen
vandaag al - als ik dat wou
iedere avond
elke morgen.…
kust gek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 371 met open dak rijden wij op de kust af
met open geest nemen wij de tijd op
in ons bewustzijn
ons bestaan is op een hoogtepunt
iedereen is nog onwetend
sommigen weten al wat de kleuren betekenen
kunnen berekenen de cijfers van leven
daar de kust
jij kust me
gekko
de zee
ons origineel stekkie
een plek van rust en bewust bestaan
de drang op…
wel te ruste
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 600 toen ik haar kuste
niet op de mond
maar op haar buste
blies een vleugje lucht
gelijk een zucht
'wel te ruste'
-------------------------------------------------------------------
Uit de bundel 'voor jou, van mij' van Josefien en Wim Niesten.…
Ons land
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 67 Waar het land de lucht kust
rust ik op een weide matras van gele bloemen
en worden mijn dromen verspreidt
door de wind, als witte pluis bollen…
Troost
poëzie
3.0 met 3 stemmen 604 Troost u, want was ik in Holland gebleven,
't Verlangen naar dit Land liet mij geen rust.
In onrust geboren, word ik gedreven
Tot waar de Dood mij kust.…
Zij kust de kust
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 374 Onder 'n deken van schelpenzand
sliepen de geliefden hand in hand
De wind kuste hun zilte lippen en
beloofde ze alvast stormen die de
kust schonken aan het holle land
De zon zonk in Alex's oesterogen
Maar de zee viste naar Ietje's oren
Zij verleidde Ietje met kabbelend
geknabbel aan haar voeten, alsof
water en wind nooit eerder logen…
Kust de Kust
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 1.550 Drijven in wolken over zee
Mysterieus het kleurenspel
Als een bloeiende orchidee
Ik voel mijn hart wonderen
Genieten van zoveel schoon
Terwijl zon mij zacht streelt
Als een schitterende zirkoon
Mijn ziel wordt gekoesterd
In de kracht van serene rust
Geluksgevoel overspoeld mij
Bewonderd, en kust de kust…
Wanneer de zon …
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 196 Als de zon het land te rusten kust
en het nachtduister de avond begroet,
ben ik mij wel heel pijnlijk bewust
dat ik jou moet missen, voorgoed.
Ik hoor je stem in de warrelwind,
die kringelt rond mijn lege hoofd,
dat nog wel duizend beelden vindt,
donker, want jouw licht is gedoofd.…
Het verzonken eiland
poëzie
5.0 met 2 stemmen 2.909 Hij werd weerom - zo zegt 't verhaal -
een ziel die zwierf van kust naar kust,
een mens ten dode toe vermoeid,
vervreemd van vrede en rust.
Maar welke vloed - en dan waarom?…
Je koude lijf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 370 je rotst
en brandingt
veel te vroeg
je koude lijf golft
al de warme kusten
zag het schuim
waarin je overslagen
rusten toen zij de
hete stranden kusten
met de afgelopen winterkou
de onverlaat die
nog een pootje baadt
trekt zich snel weer terug
de kilte is door tijdgebrek
van lentes zon nog niet gevlucht…
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 32 stemmen 4.057 De Avond.
Wat brengt het Leven? Dood.
Wat wil mijn hart gehavend?
Rust na nood.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
geniet de nacht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 235 streel de nacht
onder de lakens
bemin de warmte
in diepe rust
want in de ochtend vroeg
zal de zon er zijn
die je wakker kust
slapen is genieten
onbewust bewust…
kus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 stilte is niet aldoor
gevuld met leegte
er heerst dan een rust
zeldzaam van geboorte
het is er zomaar
en onbewust
die je overvalt
zonder geweld
het is dan alleen zijn
in een tevredenheid
die mijn ziel kust…
................
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 107 stilte is niet aldoor
gevuld met leegte
er heerst dan een rust
zeldzaam van geboorte
het is er zomaar
en onbewust
die je overvalt
zonder geweld
het is dan alleen zijn
in een tevredenheid
die mijn ziel kust…
Sust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 704 Heel even
kust ze stilte
verlangt rust
in avondrood
bloeit onverbloemd
wanneer armen
eenzaamheid vangen
oogluikend verdwijnt
haar laatste lach
in ijzige verte
terwijl wij
weerloos loslaten
sust zij reeds
verloren rust…
Toen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 105 toen de avond begon
te vallen dansten
we op paden die
nog geboren moesten
worden het grind vers
met zoete grassprietjes
die onze tenen kietelden
bogen we ons voorover
kusten we gezamenlijk de
kleurrijke zonsondergang…
de zon kust de avond en de avond bloost...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 245 je kunt niet alles
als mooi ervaren
maar soms zomaar
wanneer het licht
een beetje meewerkt
krijgt het landschap
even iets speciaals
zoals vanavond bijvoorbeeld
bij het warme avondrood
in het westen...…
Morguh
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 de zon slaapt
een gat in
de morgen
zachtjes rekt
de wind zich uit
trage golven
omarmen liefdevol
de kust waar schelpen
zich ter ruste leggen…