Alle inzendingen over bed OR morgen OR telefoon

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Kom toch klein volkje, ik hoop dat je me redt, dan krijg je van mij elke morgen ontbijt onder bed.…

Tegelijkertijd aan elkaar denken en dan gaat de telefoon.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

morgen zal alles beter zijn want morgen is nog niet vandaag en zeker geen gisteren nee zeker niet maar morgen zal de zon je wakker kussen en je omarmen in je bed opdat je je glimlachend uitrekt omdat je weet je weet dat de morgen is aangebroken de morgen vol verrassingen waarvan je het bestaan nog niet gewaar bent wetend dat het nabij…

Schoorvoetend liep ik naar de telefoon toetste de nummers in eindelijk vond ik de moed om jou te bellen de zoemer ging over vijf zes keer en ik wachtte met een brok in mijn keel maar het bleef stil er werd niet opgenomen de moed zakte in mijn schoenen tranen sprongen in mijn ogen driftig veegde ik ze weg morgen probeer ik het weer…

Oh begin van de nacht Ik heb op je gewacht Laat de dag nu beginnen Laat mij de duisternis beminnen Een tijd van rust De telefoon blijft stil Velen in slaap gesust En ik die niet wil Ontvlucht de realiteit Morgen heb ik weer spijt Na het verstrijken van de tijd Weer ben ik verleid Om tot het gaatje te gaan Zie de zon aan…

Open zomerveld sprinkhaan geeft strijkersconcert geen telefoon, vrij…

Te warm was het voor mijn dekbed Te koel voor een zomers laken Het was na enen toen ik iets tevoorschijn smeet Een sterk en stevig tafelkleed Onder prettig fel gestreept Kreeg ik een leuke binnenpret Krijg ik morgen op dit tafellaken Dan ook ontbijt op bed?…

Was het maar morgen of gisteren of nooit. Ik kan niet slapen. Kon ik mijn hoofd maar in mijn bed begraven. En niemand uitnodigen voor de plechtigheid. Was het maar toen of straks. Of een keer dat ik wel kon slapen. Kon ik maar wegzakken door mijn matras, door de grond. En geen mens tegenkomen. Was het maar soms of later.…

Ik weet nog wat je zei: “Geen zorg voor de dag van morgen, dat zien we morgen wel.” Die kalme zekerheid. Die helpt. En ik steek mijn tong tegen je uit: “Lach jij maar jongetje.” Ik doe de lamp wel uit. Antje.…

houdt toch op de voicemail neemt op nu even niet computer staat uit internet komt morgen wel nu even niet ik vecht mij erdoor hoop, dat ik een ander niet stoor…

Van liggen in ons bed. Vannacht werd ik vanzelf wakker. Ouder zijn wordt jonger, denk ik. Vandaag wordt morgen gewoon weer gisteren. Voor later is het veel te laat geworden. Mat staan we bij lange na nog niet. Zie! We zijn nog steeds aan zet! Vanmorgen kreeg ik spontaan zin om op te staan. Vanavond pas duik ik opgewekt in bed.…

Ik lig maar te draaien te woelen in mijn bed Denkend over morgen de wekker al drie keer opnieuw gezet Ik heb het koud, lig steeds te rillen Trek de deken iets verder over me heen Kan toch niet stoppen met trillen Morgen, de dag waarop het voor altijd voorbij zal zijn rouwend om het lichaam daar in de grond Koud en wit, maar verlost van…

Even weg van alle zorgen, vliegen naar een nieuwe morgen. Als alles sterren aan de hemel staan, zal ik terug mijn bed in gaan.…

In ons warme bed begrijp ik, wat niet kan worden begrepen. Hier, in de stilte van de nacht. Nu, waar de morgen op ons wacht.…

studie, geld en centen Achter mij twee jonge meiden Eén dook met haar ex in bed De ander vond haar best een slet Maar kon het wel begrijpen Ik weet niet wie ze zijn Maar krijg alles van ze te weten Want ik reis met de trein...…

Ze sturen foto´s bij het leven Sms-en tot de blaren branden De nieuwste games zijn nu voor handen Wap en kleurenscherm zijn het streven Ik zal je eens wat vreemds vertellen Ik gebruik mijn telefoon om mee te bellen…

Ik weet niet of het jou bekend is dat er een telefoon bestaat die draadloos vanaf de aarde rechtstreeks naar de hemel gaat. Ga op de knieën dan gaat er in de hemel een bel en kun je rustig spreken God hoort je stem wel.…

Bij God ging de telefoon. Hij rinkelde heel vrolijk of je aan het geluid kon horen wie het was. En zo was het ook. God hoefde niet op te nemen. Hij wist exact wat er werd gezegd en vaker nog: verzwegen. Dit keer ging de telefoon heel kort. Had iemand hem weer neergelegd omdat hij spijt had?…

De mens steekt z'n arm uit, hoofd gebogen, de blik neer, niet gericht op de medemens maar richt z'n blik op een schermpje dat zijn leven verlicht...? dit te aanschouwen een trieste aanblik…

Ik stond vroeg op die morgen. De zon worstelde met de zee, overwon en kroop traag tegen de witte muren op. De wijn beukte na in mijn kop, het zonlicht sloot mijn ogen en ik besloot terug naar bed te gaan. Ik stond laat op die middag. De zon worstelde met de bergen, verloor en zonk weg in een zwart dal.…

Wanneer lentelicht je plaats beroert hoor je mijn voeten op zachte aarde Beneden droogt slaap je tranen hier kleurt je beeld mijn ogen Je bed bedelf ik onder orchideeën en zoete margrieten Morgen niet dan zwaai ik je van ver mijn liefde toe…

Hoe kon iemand nu naar bed gaan? Ik legde mijn armen op de reling En keek naar het water. Dan weer omhoog naar de sprookjesachtige bossen. Hier zou ik eeuwig kunnen staan, Gevangen in de tijd. Zonder gisteren en zonder morgen, Zwevend op de rand van de eeuwigheid.…

Dus dit jaar - dacht ik - houd ik het bij water: dan kom ik morgen lekker fris uit bed. Nu hang ik met mijn kop boven de plee. Toch maar weer wijn met kerst 2002?…

oprollend zich de slaap gevat met opgetrokken knieën, het hoofd in tussentijd gestoken door ontbrekend glas, gewikkeld in donkere vachten, geen gedachte die mij hier niet wiegt, in deze schemerzee ken ik mij pas, warm gevouwen deinend deint alles dubbel, ik lig er bijna ongeboren bij, dobber in eigen sop tot de dag er op volgt: 'goeiemorgen…

Mijn bed is leeg, mijn bed is koud, mijn bed is leeg Maar toch vertrouwd... Mijn bed is leeg, niemand die wacht, mijn bed is leeg, 'k ben niet getrouwd... Mijn bed is leeg, de lakens koud Ik kijk in't rond en voel me oud... Mijn bed is leeg en ik ben leeg ik stap er in zei niets, ik zweeg...…

Het is mij een droom te ontwaken door een hand op het haar en de slapen en de streling van zaaien en rapen meer dromen te voelen maken; hoor in het omhullend geruis van een adem de zee, de wind op een lang, leeg strand, en een kind ver van het ouderlijk huis - Zij vroeg mij waar we nu waren. Het was herfst in mijn droom en ook buiten…