222 resultaten.
Zingen op een rustplaats...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 193 ik dicht dit dicht
op een stille plek
liefde toont zich
tussen het ijzer
rond de berken
het aangelegde groen
waar tal van vogels
letters omringen
in openheid durven zingen
ik overpeins
zou ik als mens
dat ook kunnen doen
in zomertonen
jouw mooie naam
door ’t lover
mijn genegenheid
vertalen in een liedje
een gedenkwaardig…
het gebed van een vogel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 126 een zachte morgen breidt zich uit
in windloos kransen leggen
slechts de ochtendnevel huivert nog
rond stille witte stammen, want
de berken dragen stram de kou, verloren
na de nacht
van buiten af
verdringt de tijd haar zonderlinge droom
een vogel wacht,
verlaat de nacht
en zingt
vanuit de hoogste boom…
Geen tijd voor de dood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 392 De man die bij mijn hek staat, naast de berk
Is oud en mager, bleek en zwart gejast
Een eender pak draag ik, naar ik bemerk
Ik schrik. Ik schouw en vind het ongepast
Net nu het droef geschuifel naar de kerk
Versterft en dan, de dood bij mij te gast?
Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk
En leid hem om de tuin, een duivels werk!…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
suites voor J.C.Bloem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 de ontmoeting- 1889
het natuurgebied
een weiland vol ganzen -
afschieten of niet
harde beten -
in het moeras met knoeten
hoe kort het leven
het zusje louise
neemt met dubbele treden
de hoge trap –
als een miskraam
voor de angstvallige moeder –
de wereld in brand
turf van kalenberg
een brede sloot met wat riet
berk…
Hemel van de herfst
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.291 onder wegzwierende zomervogels
tegen tedergeelgesneden horizon
sluimeren driften gezwind en
ontvlammen kussen naar lomer
smelt de wind ons warmwitte lichaam
dat kronkelt oneindig tezamen
op vochtgroenemossen rond dieprood
knisperend berk en beukenblad
zojuist gevallen door de herfst
zacht uitgelegd tot in de geulen
van ons verhittend…
Modeltuin
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 156 Een drukte van jewelste
in mijn witte tuin
en ik, ik zoek er woorden bij
de wintercollectie is uit
wat berken en een populier
met wolgemutste kruinen
de treurwilg oud fit
naast een slanke den
oogt witter dan de witste sneeuw
een paar bomen van letters
spreken mij aan
het zijn zes essen op een rij
zij kennen geen alfabet
ik plak…
(i) Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of aan?…
Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of aan?…
Misschien
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 136 de ochtend ademt zacht
en ik kijk naar september
meimaand van de herfst
ik zie de lindebomen
met hun brede kronen
en de witte berken
als verfijnde dames
ze kennen de waarheid
van de jaargetijden
ik geniet van mijn land
waar de hemel
het halve landschap is
misschien droomt de zon
van een vijfde seizoen
het stemt me gelukkig
in deze…
Euthanasie
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 72 Goede raad is wijs en duur
een uil een kauw een berkeboom
voor vogelzang een lieve oom
een schuilplaats sieraad der natuur
Onwijs is een gemeenteraad
barbaars, kortzichtig zoals Leiden
die eenzijdig heeft gemeend
zonder pardon en zonder lijden
twee witte berken, zestig jaar
van geven, midden in het leven
in één klap te euthaniseren…
De zoveelste maal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 498 Voor de zoveelste maal
is het weer oktober
Verliezen vogels hun stem
stoppen tijdelijk met zingen
Valt het blad als goud
uit de wijde jas
van de berk
in m´n achtertuin
Doet de zon heimelijk
en heeft regen plotse invallen
Voor de zoveelste maal
spreekt herfst ´n taal
waarin afscheid, weemoed
en herinneringen.…
Zwaarte
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 522 Doorgebogen berken
treuren samen met wilgen
over letters in het marmer
die vervaagd spreken over
zacht rustende geliefden
Maar zwaarte omhult ons
als een stenen mantel
wanneer wij hen zoeken
bezwaard sluipen we
op loden tenen weg
We zoeken jullie wel
op je geliefde plaatsen
daar vinden we zelf
ook meer de rust…
Lentetinteling
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 711 de zilverwitte berk nog kaal
wordt bezet door meesjes
die kwetteren van plezier
de morgenhemel blauwt
en draagt een gouden kroon
zachte stralen smeden kleur
heide in paarsrode tinten
een camelia vol in de knop
grauwe lijsters schrapen mos
kijkend naar dit luisterrijk geheel
laat ik even mijn hoofd verdwalen
in het bontgekleurde ochtendtafereel…
Wintersnippertjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 289 hoor, een winterlied
zweeft over de berijpte
sluimerige grond
midwinterhorens
blazen herkenningsklanken
hoorbaar in het rond
schaduwlicht tekent
de berk huiveringwekkend
tot een ijzige reus
dwarrelsneeuwvlokjes
smelten in ademwolkjes
op een warme neus
kaarsjes in glaasjes
gloeien langs het weggetje
een vertrouwde sfeer
het…
herfststerfte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 191 in zijn gebogen geel
doorstaat de berk het allerlaatste licht…
de nadag nadert, bleek
en oeverloos gezwicht in witte windsels
rond een oude stam
geen gram gehaald, doch zon
verschaald op dorre takken in
het stijgen van de maan
hij moet gaan – de herfst – hij kon
gekerfd in stugge bomen en
de dromen van een kind
niet langer naast…
Monet
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 866 een ronde witte tafel
in de zon
ik wou dat ik er
een gedicht op schrijven kon
je hakt met je gedachten
in de tuin
je haar krult
van de goede luim
vandaag moest het gebeuren
teveel onkruid zag je staan
met gele handschoenen
ging je ertegenaan
een duif met jongen
in een berk moet het gedogen
ze kijkt je aan
met argusogen
een ronde…
ROZENFEEST
hartenkreet
2.0 met 44 stemmen 4.204 En in dat licht
zag ik jouw gezicht
bij de blauw gekleurde berken.
Ik was verrukt
en ik heb geplukt
de mooiste rozen uit de perken.
Ik gaf ze jou, die blauwe rozen.
Maar pas bij dag,
zei jouw lieve lach,
dat ik rode rozen had gekozen.…
liefdesgedicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 252 haar lijf, een jonge berk.
haar neusje is van houtsnijwerk.
haar liezen, wildernissen.
haar handen, elk een rozenstruik.
haar kussen, zwarte missen.
haar lachje is het hoofdkenmerk.
alles weet zij af van vruchtgebruik.
zij kweekt geschiedenissen.
zelf stamt ze uit het Bloemtijdperk.…
Lappenpop
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 *
Berk beklopt z’n bast,
draagt z’n zaden onbewust
tot een takkenlast.
*
Uit de mest van een
gevleugeld paard, vlecht het kind
vrede in een ponystaart.
*
Tot lappenpop gesneden.
met messen achter prikkeldraad,
hoop op mijn steen gewet.…
Een nieuwe fiets voor Stijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Tussen de seringenstruik
en de berk met het nestkastje
zwaait hij toch nog onzeker
een groet.
Nu afdrukken: knip.
Glanzende ogen.
Zijn broer staat
rechts van de wazige hand
met dromerig-jaloerse blik
naar het blauwe vehikel
te kijken.
Voor altijd.…
Haarband
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.906 Bonsai, eik en witte berk en jij met kind
dat uit alle macht jouw hoofd in haarband perst
Mijn blik hangt op jouw onderlip, ik weet
er is niet meer dan dit: moeder met kind
Leven lijkt een kippenren waarin ik beiden mis
Van te ver blaas ik een kus, die op jou rust
Heel even laat jij jouw blik mijn kant opgaan…
suizen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 het lage licht boven de horizon
strijkt met ver reikende vingers van zilver en schaduw
langs de felwitte berken tegen de vriesheld’re herfstlucht
over de giftig rode geheimzinnigheid van vliegenzwammen daaronder
het glinsterend lover van felrode vossenbessen
aan de bosranden juichen de bomen ruisend in een stemmig herfstkleed
slechts de wind…
tsjernobyl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 ze kwam van tussen berken
die beven gelopen met niet meer
dan het relaas van haar overleven
en ze doorstond het verhoor
dat ik aanbond kranig
voorwaar danig ontdaan
zei ik “wees blij dat je ademt”
er was een wolk
in haar lichaam
gekropen een tijd uit haar leven
gegrepen als koper
ik zag haar op de achttiende
etage staan ze gooide
klokken…
herfstig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 wijl één enkel vlinder
honing tracht te puren
uit een roze rode begoocheling
bloeiende munt me aanmaant
de blaadjes te plukken vooraleer
ze wegkwijnen onder de grond
mijn berk zich met gezichtsverlies
bezig is aan te kleden
in herfstig geel
talrijke geruchten uit de notenboom
verloren raken in
het hoge droge gras
speel ik helemaal…
Roodbont (Haute Loire)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Terwijl mijn blik zich verplaatste
van mijn witte boek
naar de witte kalveren
- wit, met hier en daar een rode vlek –
en van daar naar de witte tuinstoelen
en de lichte berk en het lichte tafelblad
had ik opeens het gevoel
dat achter mij een kalf stond,
een beetje dreigend,
omdat het niet met zijn staart sloeg
en niet met zijn oren knipperde…
Bij het passeren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 De kou kwam voor de regen uit
bij heldere nacht en volle maan
een lied op de achtergrond
plaats viel niet te bepalen
Het meisje met de naam Berk
ze was zo willig en zacht
als ochtendmist met ros erboven
een eenheid met haar paard
Een boom omarmen, sappen voelen stromen
van blad naar wortels en de weg terug
een schimmel met ruiter…
Contouren vervagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Daar lig je dan
Stad van mijn
Dromen die ik
Liefhad en gehaat
Heb, torenhoge
Kerken met op
De achtergrond
Het cruiseschip
Helemaal van deze
Tijd - 'k rij
Achter je langs
Op nog geen kilometer
Of twee en zie dat
In de ruige wind van
Deze morgen de
Toppen van jonge berken
Jouw contouren doen
Vervagen - de paarden
Hier…
Grote bonte specht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Grote bonte specht
In een rood broekje gehuld
Hakt zij berkenhout
In een blanke stam
Omlijst door zonnestralen
Begint zij haar nest
April dient zich aan
Tot haar lege nest syndroom
Zal dit haar thuis zijn...…
Nooit meer Babylon I
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 382 nazomeransicht
Ik heb zo verlangd naar dit terras onder de
Hangende Berk van Babylon het
licht dat valt als waterval met liters uit
de hemel het rode hout dat stoelen is in
tijd, in tijd
een ansichtkaart waar niemand nog verblijft
de treur zit in de verte van het zitten, kijken,
horen niets en niets dan de nazomer in
al haar diepten…