Alle inzendingen over bevalling OR breukwater OR vruchtwater

Een buikgevoel Geen 9 maanden Moeilijke bevalling Prematuur idee Weg via het badwater Het rijpen komt later…

ooit als kind begonnen in een droom een bruidskleed, wit met volle rozen blakend onder zonnig zijn en een schijfje maan nu vervrouwelijkt binnen deugd het bij elkaar geraapt geluk verzameld boven vruchtwater, een vreugd binnen verdriet plooien banen weg in haar oud geworden huid levensecht gekweten aan de bruid die enkel zomerleven…

Deze markt was ook dít jaar bevallen.…

Maria moest ooit eens bevallen Van 't kind dat de hoop was voor allen Maar kribbig dacht zij: Da's net iets voor mij Dat ik mijn gezin hier moet stallen…

Daar stond hij dan te kijken of was het andersom wou hij dat wij naar hem zouden kijken het terrasje was niet groot en hoe bevallig hij daar stond ofschoon gewoon maar van beton…

in een oogopslag elkaar gewaagd stijgen we op elegant bevallig in het kippenvellen doeleind.…

Wendy is van een dochter bevallen Het kabinet is uiteen gevallen Gouden plakken in drietallen En in de zee, zwemmen nog steeds hordes kwallen!…

Deze markt was ook dít jaar bevallen.…

Als het maar zal bevallen. Wees altijd luid, Met uw geluid.…

Er is teveel aan getallen, Wat me niet zo zal bevallen. Getallen stellen op zich niets voor, Geven enkel het aantal door, Een soort bemoeiallen. Doe je quasi geleerd, Noemen ze dat getalenteerd.…

Nederlandse vrouwen blijven thuis wanneer het tijd is om een kind te krijgen, terwijl hun Europese zusters neigen naar bevallen in het ziekenhuis. Ons land bevalt dus anders dan de rest. En mij bevalt het thuis ook opperbest!…

Een vrouw ademt de verwachting uit na de ontsluiting telt men de uren tot de eerste schreeuw komt toch nog onverwacht een voetje op zoek naar steun vindt de schaar, waarmee zij net drie keer ingeknipt is zij wacht totdat haar boreling op haar rust, bloed, taai slijm bevochtigen haar uitgezakte buik de zachte onderkant van een stad waar…

mijn liefdevolle hand wil geven en zo volkomenheid schenken ik word door onbaatzuchtige passie gedreven wil jou met een pauwenstaart zwaaiend in mijn richting wenken waar ik het pad alvast met rozenblaadjes heb gestreeld opdat je vrijelijk voort kan schrijden en gratie wordt toebedeeld om omzichtig tot rijkdom te leiden toch geraakt…

Seringentrossen wiegen statig heen en weer door vogelruzie.…

zij lag bevallig rond uitdagend in het gras het rood stak verblindend af tegen de pril groene ondergrond ze schommelde wat op de wind in een subtiel bewegen in biologeren werd mijn hart en ziel naar haar toe gedreven ik tikte aan voelde de spanning trillen van het wederzijdse willen door haar intens bekoren heb ik een stapje…

zie takken vallen de maan verweesd van ramadans bevallen ja het was feest een week geleden ik hoor de imams in gebed steeds van de minaretten klagen maar ook geloof heeft zo vandaag zijn vragen de allerheiligen zijn niet van steen hun sokkels dragen eeuwigheid en ook zij vragen een wereldfeest later weer de donkere kant…

De bevalling geschiedde niet thuis: onverwacht kwam d'r zoon: ze was kuis! - Wat een pijn! Lang erna bleek een band met z'n ma, want ook hij leed veel pijn aan het kruis.…

Een gynaecoloog in Leiden Moest laatst een bevalling inleiden. Toen de vliezen waren gebroken, Werd de partus besproken, Om problemen te vermijden. Het kindje heeft niets geleden, Het beviel met een keizersnede.…

Weinig bevallen; droge gevolgen van vruchteloos spel op de Drentse matras. Binnen het Meppeler Diaconessenhuis komt volgend jaar dus geen kraam meer te pas.…

Durend zwanger Bevallen in brokjes Het dragen van een droom Tot een goede vrijdag Dan is het zondag De vervlakkende zandloper Van versterven Naar vereeuwigen Zeker van zijn stuk Schaakmat…

De populieren pluizen en hier in huis is het ook niet terwijl mijn kinds-kind zich naar het daglicht werkt, het vruchtwater twee dagen eerder naar de aarde deed vloeien o goden, geen infectie, complicatie als ik bidden mag, geloof en hoop ik in mijn wetenschap over mijn eigen zekerheden vertrouwen heb ik in mijn kind, mijn kleinkind kan…

het nieuwe jaar schreeuwt als een beest in de stilte in werping van schaduw vooruit het baart en ontvangt en vindt zijn weg vanuit het vruchtwater in een vuurwerk van duizend–en-een-nacht het sleept zich voort in een eeuwige glimlach en etaleert zich in verzachtende beweging als een jong meisje in nieuwe kleren…

Waarheen ik ook loop, altijd komt er een eind aan mijn reis aan de kust van een zee waarin het land uitmondt met uitzicht over oneindig vruchtwater dat leven geeft ieders bloed doet vloeien en jouw zaad draagt door geulen, over bergen en dalen naar het hiernamaals, het vult mijn cellen, mijn borsten rond van vreugde lest mijn dagelijkse…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

valt niet meer te sjoemelen het is groeien geblazen een buik moet immers worden opgerekt tot bol die na verloop van tijd barstensvol is gevuld met lijf en ledematen wanneer er dan op de juiste wijze is geëchood en geteld geschiedt het grote wonder als noodgedwongen de nieuwe aanwinst het vruchtwater moet verlaten en worden…

In het vruchtwater van mijn zuurstof, rimpelloos in mijn longen, spreidt zich een blauwe ijswolk uit van een bevroren sterven. Een pijnlijk wurgen, een ijskoud doodshemd camoufleert mijn purpergevlekte huid, donkere schaduwen in mijn hals, door een witgevroren navelstreng omklemd.…

Met het broodmes snijdt men dagelijks brood en met een vleesmes snijdt men in het vlees, doch met een zakmes legt men, naar ik vrees, de beide voortplantingsorganen bloot, maar het zal u toch niet echt bevallen, rondhuppelen in uw blote ballen.…

Samen bevallen... Drié keer... Samen opvoeden... Samen oud geworden... Samen vergeetachtig... Samen...…

Haar rode wangen en schitterende ogen houden zijn blik gevangen bevallig buigt zij zich voorover zijdezachte haren beroeren zijn wangen vol van liefde ontwaakt zijn verlangen…

ik zie bomen in verlies droefheid om het vallen in kleur rijpt nog de zomer na van eindeloos bevallen scheutig knopt al lente in het loslaten van blad maar winter hebben we nog niet gehad…