Alle inzendingen over dag OR kort

Bloei grote bloem met hoge steel ik bewonder haar kleur zonnebloem…

de liefde het is zo licht als een veer in hou vast handen te kort toch blijf ik bewaren met een warme glimlach doet ’t omkijken naar de dagen van toen minder zeer…

het oude jaar is weggeschraapt restjes zeer kruipen tussen tegels en voegen elke dag opnieuw lichtverlenging van koude korte dagen voorzichtig dromen sneeuwklokjes ik hunker naar hun wit…

Zo kort voor Het slapen gaan Glijden de Laatste gedachten Van deze dag Door mijn hersens Heen, en laten De laatste schaduw Van de dag achter In mijn brein Daarna vallen ze, Als ik in slaap val, In snippers uiteen…

Dat zijn mijn langste uren in het kort. Mijn langste ogenblik tegen het zonlicht Jouw silhouet als model zonder gewaad. Pronkt in jouw geloof mijn langste dag. Dit zijn mijn langste uren in het kort.…

dit zijn de dagen van stofwolken en woestijnhitte van zout zeep vuren en dodendansen dagen van bochten en ravijnen van vrijplaatsen van doekjes voor het bloeden dagen van gesloten harten en deuren van branden droogte en de onbarmhartige zon dit zijn de dagen van korte dromen van lethargie bedrieglijke kalmte inktzwarte…

Nog zes dagen en dan... moet hij het nóg maar afwachten. Vijf dagen zijn te kort om zijn tekortkomingen op tafel te leggen. Maar binnen vier dagen dient hij toch 'mea culpa' te zeggen en morgen - drie dagen vooraf - openlijk te walgen van zijn misbruik...…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

Geniet van het leven gooi al jouw principes overboord Want het leven duurt maar even het is te zeldzaam en te kort Op een dag is het voorgoed voorbij heb je niet alles uit het leven gehaald Elke dag is een lot uit de loterij geluk is wat jijzelf bepaalt…

De dag heeft boventonen maar ademt zwaar in mij Ik kan met de thema's spelen en buigen voor het applaus ik kan een tegenstem zingen me uitputten tot de avond maar de nachten zijn te kort om bij te komen, ik moet me willens en wetens in de strijd werpen, wat er ook van komt Een dag niet geleden is een dag niet geleefd een dag…

De wetenschap dat leven kort is benauwd me, de illusie dat ik onsterfelijk ben is verdwenen. De zekerheid dat ook ik mijn laatste adem uit zal blazen is aan de ene kant angst, aan de andere kant opluchting. Met aan zekerheid grenzende wetenschap heb ik de langste tijd op aarde nu echt wel gehad!…

gesluierd is het licht in de te korte dagen een verregend gezichtsveld bereikt steeds vroeger de avond waar lampen schaduwen leggen op bleke gezichten…

laten we de jaren laten zo ze waren de dagen tellen die we samen zijn speciaal de ogenblikken van elkaar verstaan ze opslaan als te korte uren maar hoe dan ook onder "voldaan"…

Het leven is te kort, om te lang boos te blijven, om alsmaar ruzie te maken, om oorlog te voeren. Het leven is te kort, voor onzin... Het leven kan te lang zijn, als je niet meer wilt, meer kan, meer moet, tegen elke dag opziet als was het een onbeklimbare berg.…

Op zo'n hete zwoele dag groet ik meisjes met een lach. Jurkjes kort en schouders bloot, benen lang en borsten groot. Blote voeten, hoge hakken, lange haren, nagels lakken. Oh hoe mooi het is te dromen maar of die dag ook nog zal komen ? Ieder wijst me lachend na als ik vol van hoop naar buiten ga.…

Dans het leven dat zo kort is, leef zoals een kind verwacht, hopend op een blijde toekomst, dans de dagen, dans de nacht.…

Korte dagen vragen veel. Ik ben te traag om nog een hemel te zien. Met niets om handen dan gapende gaten. In opgesloten leegte kan ik enkel bezig zijn met winterslapen. Tenslotte daarom is het donker.…

hoe zwaar is de rugzak die hij tillen moet torsend tot in lengte van dagen loopt hij meer gebogen daar het geduchter weegt dan voorheen totdat dagen gaan korten bladeren verschieten wordt het besluit genomen ik heb genoeg geleefd ~* Antonie Kamerling hij werd maar 44 jaar † *~…

De kortste dag van het jaar weet, het is maar van korte duur Het gevecht met het licht bij voorbaat verloren. Maar er is hoop. Over enkele maanden zien we weer blauwe bloemen tussen het koren. En stralend zonlicht tot de langste dag van het jaar.…

De onuitputtelijke Koen de Kort... Dat zijn pas renners waar ik blij van word Al pakten ze geen hoofdprijs op 't end De heroïek bereikt het bovenmaatse In net-niet-vluchten en in ereplaatsen…

Moralistisch support, in "hoopvolle" dagen, van een beknopte vrede, in kort dienstverband, van de mensheid, in een vermaarde klucht, eens per jaar in uitvoering, op een schamele schaag, kerstfeest genaamd...…

Nu dit jaar begint met nachten langer dan de dagen kort begeleiden wij streelsgewijs langzaam maar zeker ons liefdesritueel naar hogere sferen terwijl ik je in mijn ogen neem en niet meer loslaat…

De dag duurde 2 korte nachten De krekels vervingen de klok De wind maalde mij tot los zand En verspreidde mij over het vergezicht. Ooit keer ik terug voor de rest…

Je bent dus teruggegaan daar voelde jij je thuis al waren er verzwarende omstandigheden, maar je was er aan gewend het alleen zijn met die ander zo mag jij alleen jezelf daar ben je mee bekend…

Ooit maakte ik het mee dat mij, naast koekje bij de thee Gevraagd werd of zij mij mocht epileren Het kostte mij geen stuiver extra Maar haar oog verdween Naar 't welvend haar op arm en been Ook dát komt voor bij heren "Wat mag het wezen?" vroeg mijn kapster. 'k Was bijkans verdoofd Alleen aan één oog had ze staar. Ik zei,…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Geel is het licht en kort de dagen maar liefde blijft en ook het vragen naar nieuw geluk en levensmoed; dat zij je vergezellen mogen in 't komend jaar; dat mededogen en vrede oeverloos je groet.…

de dagen lijken langer de uren veel te kort aangezien de afstand tussen ons alleen maar groter wordt jij woont hier, ik woon daar ondanks dat, blijven onze zielen voor altijd verbonden met elkaar…

Er zijn toch van die dagen, ze staan ból van activiteit dan word ik bijkans gedrágen en voel ik heel geen spijt da'k de vorige dag niks deed. Die dagen vliegen om.... Er zijn ook van die dagen die deel 'k maar door twee, ik doe een beetje wél wat en ook een pietsie néé, die dag is voor mezelf. Die dagen zijn te kort.…