19744 resultaten.
Een kind tekent
gedicht
3.0 met 99 stemmen 36.222 Marja
koe en paard kakelbont
en een huis van karton
en op de weg een hond
en in de lucht een zon
(het heeft de boom vergeten)
de zon is geel, de hond is bruin
de weg is wit - de witte weg -
en helemaal rondom de tuin
tot aan het huis een groene heg
(maar 't heeft de boom vergeten)
het huis is rood, het dak is rood
en uit de schoorsteen…
Kom
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.037 De zon zakt weg met de sneeuw
Van een paardebloemen geeuw
Vliegen hand in hand als een,
Strooien zich overal heen
De zon zakt verder met de regen
Sprankelen beien overal tegen,
Beien bol, langs mijn been,
Strooien zich overal heen
Daar komt hij, en ik duik weg,
In de bloemen naast de heg,
Wat een wonderlijk begin,
Ik strek me uit, en…
Spoelen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 490 Zelfs als een aspirerend taalgemaal
geen inspiratie heeft, nog niet, ver weg,
zit in de letterstroom een goed verhaal
te wachten als een merel in de heg.
Want een gemaal, zo'n draaiend waterding
-het is geen echtgenoot die ik bedoel-
-al draait-ie rondjes om zijn lieveling-
houdt door gestadig werk zijn maalgevoel.…
Soms voel ik mij zo leeggehaald
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 727 Mijn gang vertraagt, de uren wegen
al is mijn hart nog onderweg
en kwam het U, God, zelden tegen -
en weet het hier ook heg noch steg.
ik treur niet in de najaarsregen
en 't is geen klagen wat ik zeg.
---------------------------------------------
Uit: Herworteld leven, 1990…
Taalballet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 285 staccato hakken
harde klieren
zachte tonen
ver vooruit
zigzag springen
lettergrepend
zachte klank
der hemelluit
bassen zingen
rollend swingen
zwieren zwaaien
zwiepend kraaien
pirouettende trompetten
ouverture maagdenkoor
droomt de zwaan
van lichte zinnen
punten komma’s
heg noch steg
x en q zijn uitgezongen
spaties dansen…
de ladder danst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 350 een late hond sterft blaffend weg
in de aanhef van de zomernacht
langsheen de bogaard lijnt de heg
de manden waarin ’t plukfruit wacht
wielen knarsend in het grind
wekken zongebruinde krachten
eens de knecht de paarden bindt
verlaadt men stil de zomervrachten
het duister valt als kar en ruinen
tot stilstand komen bij de poort
swijlst dansen…
De smalle straat
gedicht
4.0 met 3 stemmen 6.957 De smalle straat
de meidoorn heg
het werkhuis met
machines, wipzaag, schavelingen
de varkensstal
de boomgaard met
de pruimelaren overheerlijk
ijzige winters en
azuren zomers
waarin oorlogen som kwamen
onverklaarbaar
tot ze ook weer gingen
auto's voor het eerst verschenen
roestten
als in dromen reden
zich vermenigvuldigden
en…
koolmees
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 257 het kleine vogeltje
altijd zingend weer
zwarte kop met witte wangen
het lijfje groen en geel
huisde jaar na jaar
in ons tuintje zijn gezin
zo - acrobatisch toerend
graag gezien als gast
struinend door heg en gras
nijver hoedend voor gevaar
vloog hij kroost voedend
met zijn vrouwtje af en aan
zo kleurde hij de dagen
ongestoord en…
De mus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 36 Met een rammelende kettingkast
fietste ik door het gootje
op moeders oude fiets
staand op de pedalen
waarboven een dansend plooirokje
terlenka
zegt u dat iets
een mussenkolonie zocht
vliegensvlug
dekking in de dichte heg
keek mij nieuwsgierig na
en fladderde druk kwetterend terug
naar de zandstrook
langs de weg
ook nu trap ik nog graag…
Landerig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 In de tuin speur ik vermoeid
naar nieuwe vijandelijkheden,
dat valt mee, een stadstuin is de Gaza niet
al valt er een merel door de heg,
het maakt niet uit, de kat is comateus thans.
Ik orden mijn gedachten, in stilte nu
want Feind hört mit al ben ik zelf
mijn ergste vijand, misschien, wellicht..…
Mijmering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 560 Wanneer ik aan mijn venster zit,
zo in het vroege morgenlicht,
Zie ik weer overal in heg en struik
de zilveren draden glanzen.
Weerspiegelend in het eerste zonnelicht.
De spin weeft weer met fijne draden
in heg en struik haar fijne web van rag
Bedruppelt als met kleine parels
door zachte nevel in de morgendauw.…
Dag en dromen zijn gegeven
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 441 Maar de wanhoop mag niet winnen
- mensen zijn steeds onderweg -
en al zijn we dwaas van zinnen
Eén toch kent ons overleg,
wil reserveloos ons minnen
waar wij weten heg noch steg.…
Antimoon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 er bevolkt mij een lichtzinnig gemoed
zelfs nu luchten zwaar op daken leunen
ik doe me aan schijngestalten te goed
teneinde op rauwe voet te steunen
luister, daar krassen zielen zich een weg
langs erfgrens, Hoogmoedse Hymnen
gezang, hun aller koppen boven de heg
misschien om te zoeken zonder te vinden
vroeger waren er nog eens tijden…
vertigo
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 307 vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw - de schering
los van inslag - en aderen als rood koraal
het hoofd nog trots geheven maar geen poot
om op te staan bewoon je nu het laatste huis
de hoge rots, zo hard, zo kaal, zo koud
oh lief, je weet niet meer…
vertigo
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw -de schering
los van inslag- en aderen als rood koraal
het hoofd nog trots geheven maar geen poot
om op te staan bewoon je nu het laatste huis
de hoge rots, zo hard, zo kaal, zo koud
oh lief, je weet niet meer…
Zonder haast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 De bladeren bewegen traag
als de wind even ruist
een eenzame zwarte kraai
krast schor zijn eigen lied
achter de heg loeit een koe
als antwoord op een andere
met in zijn snavel een worm
rent een merel hippend langs
Lang staar ik naar de overkant
van het beboste dal
gehypnotiseerd door een roofvogel
die zweeft met de stromen
tot hij langzaam…
Oud Parijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 245 toren
de winkels op het schoon geveegde plein
in het centrum kon je het koor horen
dat begonnen was aan een nieuw refrein
ze zongen duidelijk, en hielden wijs
genoten van de winter in de stad
de jongens en de meisjes op het ijs
ik sloot mijn ogen, droomde even weg
wist dat het voldoende was wat ik had
zoals mijn meisje, zingend bij de heg…
....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 295 nader tot Hem,
zo plots,
na meer dan een eeuw mens
je keek aldoor
in de ogen van de ander
immers in de naam die jezelf koos
lag je doel verankerd;
daadkracht besloten in jouw wens
geen brug te ver,
zelden een doodlopende weg,
je was klein van stuk,
doch een groots gelovig visionair
overtuigd van de waarde
achter iedere weerbarstige heg…
Het Zoete Zingen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 300 Ik zit in vaders rookstoel bij het raam
En zie nog steeds de weidse bollenvelden
Waar stro nu ligt als goudgeel winterdek
Groeit straks beton in plaats van zomerbed
De heg is afgeschoren tot de grond
En naast de slootjes tussen stoppelriet
Zie ik dat wilg na wilg zijn kop verliest
Opeens zie ik een kind, het lacht en zwaait
Het kent nog…
Het terras, mijn plateau
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 dit vormt mijn uitkijk over gedachten,
aldoor in wazige beelden
die om aandacht vragen en wel zo
dat zij herinneringen zullen verzachten
ik zie ze in schemerig groen, in wezen
doorheen de brede hoge heg,
waarin ik het verhaal kan lezen
vaak nog door een rozenboog onderbroken
alwaar het niets een blinde ruimte schept
die mij verstilt, of…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 133 De beukenhaag danst
naar de pijpen van de wind
beweegt met alle stormen mee
Het verdorde blad huivert
trilt rilt onder de grillige
plagerige beroeringen
Boven de winterharde heg piept
als uitkijkpost een schaars takje uit
aardmannetje op wacht
Aaneengesloten bruine rijen
golvend in dichte vertakking
deinen in saamhorigheid
In…
Werelden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.048 Zijn drek is de luxe van
stranden van ver weg
waar de rimpelloze zee
zich mengt met een glimlach
van hun vergroeide voeten
de geopende handen
als het dienblad voor heg
en haag ontvluchte marionetten
die zonder ontzag
voor het oorspronkelijk bestaan
slechts geveinsd gerief begroeten.…
engels gras
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 322 Hooguit een merel of een mus in de heg.
Er was ooit iemand maar ik sluimer al weg.…
Petjesvolk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 987 heengegaan
Vol dromen, vol met wensen
Aan het begin van hun bestaan
Nog jong en onervaren
Roekeloos achter het stuur
De rust niet kunnen bewaren
In hun laatste levensuur
Om te bewijzen dat je lef hebt
Je laten gelden als de man
Die voor zijn vrienden opschept
Dat hij nog wat harder kan
Plots is er geen controle
Een slip, een boom, een heg…
Onverwachte groei
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 182 Terwijl de zomertijd
Zich zacht te rusten legt,
Blaad'ren nog net niet vallen
Maar wel verkleuren in tinten
Goud en brons,
Ook de schijnbaar altijd
Groene heg het hoofd langzaam
Hangen laat,
Is daar op die dode plek
Plek waar zomers nooit iets
Groeien wil zomaar de onverwachte
Geboorte van jullie drieën,
Getooid met charmante…
roseet een glaasje
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 303 gooit de borsten ferm vooruit
toch is er ook berekening
telt de stappen voor de kijkers
voelt de hete adem van buurvrouwen
en de mannen in stil hijgen
als deuren weer gesloten zijn
parasols paraat en luxaflex omlaag
dan voelt simpelfijn het eten klaar
de koelkast bijgevuld vandaag
roseet een glaasje
en je lach klinkt door de heg…
niet ver van de weg
gedicht
3.0 met 35 stemmen 14.161 Ontdek het moment, het is leeg, het ligt
niet ver van de weg, de heg eromheen
staat voor niets, dus weiger zijn rijm, breek bot
weg de volgzame reis af, kraak leegstand, bezet
leg steen in het uitzicht, maak kunstlicht, verteer
hoe men vroeger zich uitvrat, besta het bederf
onteigen het eten, bezit het vergeten, her
inner geen uitweg, wees…
mijn zwaluw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 594 een vogel kijkt niet om
zoals ik vaak doe
jij scherende zwaluw
met gevorkte staart
in duikende vlucht
tref jij je doel
ik denk steeds na
over wat mij zorgen baart
jij spreidt je vleugels uit
als vanzelf
ik zoek met moeite de weg
schoorvoetend , aarzelend
weet vaak van heg noch steg
jij boerenzwaluw verkent
de aardse velden
trekt…
Adonis
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.274 Maai het gazon en knip de heg op tijd
en koop een hond voor de gezelligheid.
Leg, het gemoed bedroefd maar opgewekt de geest,
die, zeg maar vijfendertig, jaren af -
al krijg je niet meer wie je hebben wilt,
de onderwereld van je huwelijk heb je nog.
------------------------------------
uit: 'In handen', 1997.…
Lacrimae
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.866 koren
de wind blaast wat te licht is voor verdriet
naar alle streken
de boeren zeggen dat het sneeuwt
doch het is mei en
op de bodem van de zeef
liggen jouw tranen
als oesterloze parels
schenk ze aan de jonge tuinman
waarvan je dromen zijn doorgloeid
O, aarzel niet en neem zijn handen
woelend in de warme aarde
terwijl de merel in de heg…