Alle inzendingen over dochterke OR blind OR kind

Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon - goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? --------------------------------------------- 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

Het maakte u, als Cupido, blind; Maar 't wilde, o albekorend kind, U voor Narcissus' ramp bevrijden. 1795…

Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon – goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? ------------------------------------------ uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

tegen het einde knoop je de eindjes aan elkaar maak je een nest voor de laatste dingen tuur je in de verte van het verleden ontrafel je het spoor van de blinde vlek vind je de handen van een kind waarin de verbondenheid besloten ligt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ze zag alleen de de leegte die haar volgde zonder de naakte droom waarin ze ontwaakte en als een kind weer naar de zon keek die haar met zijn blinde liefde een nieuw leven zou willen geven.…

Door roken sterft mijn ongeboren kind Vertelt mijn kleur neutrale shagverpakking Van schrik krijg ik bijkans een hartverzakking Ik wist het niet, ik was Oost-Indisch blind Snel steek ik er een op want voor je ´t weet Bezorgt mijn vrouw mij nakroost bij de vleet…

Is het echt zolang geleden dat kind zijn, heel gewoon was? Dat vrede, vriendschap, plezier hebben, elkaar helpen, de gewoonste zaak van de wereld was? Is het echt iets van de vorige eeuw, dat dit de normaalste dingen waren, dat je gewoon op de leukste en simpelste dingen blind kon varen?…

De oude wind steekt zijn misvormde hoofd op en ratelt met de blinden. Star wacht het kind op de ochtend.…

oranje feestte fel in blauw toen de schaduw zich mateloos aan levens klampte langzaam verkleurde mijn gevoel in ongeloof en werd ik ziende blind toen een werkelijkheid met lijven smeet en traag de waarheid in mijn geheugen stampte de menigte bleek een machteloos kind…

naam de dood je stamelde: ons kind is niet alleen dood ons kind is vooral mooi…

zes ogen kijken zien alleen zoals de maan zou willen lijken zes ogen blind voor het grijsblauw het iris van een kind twee ogen in haar echte zijn de pijn zonder de sterren de lach om haar mond zien diep van binnen hoe waar haar zijn is…

nooit hoort de moeder een mooier geluid dan het zachte huiltje van haar te vroeg geboren kind nooit ziet de jongen zoveel van de wereld dan op een blinde wereldkaart nooit zijn onze hersenen zo druk in beweging dan wanneer we samen zwijgen…

Kon ik je maar helpen je een troostend woord geven waarom moet je dit meemaken zo is het toch geen leven treiteren op msn en op school dat heb je niet verdiend je hebt al zoveel meegemaakt en niemand die het wil zien maar woorden maken kinderen blind denkend dat ze alles kunnen zeggen ze weten niet wat ze anderen aandoen door vijandschap…

Vondel beschreef het al: “Wat kan de blinde staatszucht brouwen, wanneer ze raast uit misvertrouwen.” Ook toen ging het over kinderen. Willekeurig afgeslacht. Mijn hart wordt geraakt, maar wat kan ik doen. Zo weinig... een druppel, op een gloeiende plaat. Een noodkreet, die ook niet baat.…

je leunt tegen de blinde muur ik zit in het gras onze ogen in een veilige boog om elkaar heen we tasten in het duister ik sta op en kijk niet om ik streel je afwezige gezicht in de verte horen we een kind schaterlachen we zien elkaar…

Op straat ligt daar een stervend kind, dat in de blinde woede zijn hart vergat in de schaduw van beschaafdheid.…

Zo ontzettend blind Van jou...…

De blinde die je bent, je vindt je pad door beperking begaan, opent je ogen bij het doel en vraagt oprecht, hoe heb ik dat gedaan?…

uiteen ik voel hoe honger sterft hoe macht doodt wat moet jouw wereld blind zijn…

uitgelaten spring ik verliefd doof voor je antwoord al reeds gegeven ik wil het niet horen en zal het niet horen niemand raakt me niemand doet me pijn leef in mijn eigen wereld eigen creatie anderen dansen mee met me een hand op mijn schouder roerloos bekijk ik jouw aangezicht alles en iedereen is weg zonder woorden was de boodschap…

Mocht je me ooit je hand reiken kijk me dan niet aan Zoek niet in mijn ogen ze zouden je ontwijken Mocht je me ooit je hart geven kijk dan niet naar mijn lach Zoek niet in mijn ziel ze zou je maar misleiden Leef gewoon je leven maar kijk niet zo verwonderd Ik loop nog steeds te beven in het bange donker…

Jij bent het mooiste dat ik ooit zag, zei de blinde Ik voel het aan de wind en het ruisen van de bomen Ik hoor het aan de stille warmte van je stem Ik kan je schoonheid bijna dromen.…

Blind voor mezelf waar anderen duidelijk zien hopeloos verloren met de uitweg in zicht doof voor mezelf waar anderen kunnen luisteren proberend te vluchten van hier naar hier gevoelloos voor mezelf waar anderen me raken rotsvast gevangen in een open veld…

Pijn In mijn ziel Zielsveel pijn De dader is bekend Jouw signalement Pijn Je snijdt zonder geweten Zonder te voelen Zonder te zien Je doet me pijn Onzichtbaar veel Pijn Meer dan lief Ik voel verdriet Voel verwarring En kou Maar ik ben blind Blind van jou…

wereld waarin niemand iets ziet Loop met mij over het gras voel de zonnestralen op je gezicht en probeer mijn wereld maar te zien ook al zijn je ogen dicht Laat me je leren voelen hoe de kleuren van mijn wereld je omarmen met hun warmte of laten rillen door hun kou Ik sla mijn armen om je heen en ik droom in alle kleuren in mijn mooie blinde…

De mist in flarden De weg terug is verdwenen Ook vooruit geen zicht…

Als jij leidt, zou ik blind willen zijn voor altijd.…

zie enkel je ontkennend gezicht de woorden die ik wil vergeten doorklieven mijn gedachten de woorden die jij vaak sprak waar ik van hield vervagen als in een niet beleefde nacht mijn liefde voelt als een eiland zonder aders naar je hart voor jou was het voorbij ik heb je ogen niet meer gezien de liefde, jouw liefde, de dood is blind…

Het meisje Waar ik toen van hield Heeft mij vandaag verlaten Vanaf dag één Was ik al Blind En had niets in de gaten - Mijn handicap Was geen probleem - Zo zei ze…