Alle inzendingen over dood OR constantijn OR eeuwig

Het is niet de duisternis zelf maar de voortvarendheid waarmee tijd vooruitgang boekt ik kan geen voorstelling maken van een klok zonder tijdsaanduiding en naarmate ik dichterbij de dood kom zoek ik als een bezetene naar tijd omdat ik ronduit bang ben voor de eeuwigheid.…

Ons lae standpunt is te laag en ver, en hul ontseil ons sfeer van ruimte en tyd, daarom word eindelik ons blik versper wanneer hul roerpen stuur in die eeuwigheid.…

dwars door het duister ligt een steen ter hoogte van de afdruk in destijds deze ruimte bespaart geen zwaarte- kracht, deze vogel vangt geen kat zo gaat er een steen aan elke dag voorbij, die ingesneeuwd en vergeten daar al lag voor het ochtendgloren en zal blijven liggen tot na de dood…

ik bij je ook al werd ik niet oud dat staat daar buiten kijk eens door de ruiten dan zie je mij staan kijk goed, ik ben nooit bij je weggegaan denk aan mij zodat je weet dat ik van je hou over de grens heen stuur ik je mijn liefde twijfels zijn er geen ik hield van jou tijdens mijn leven hoe mooi is het dat ik je dat zelfs over de dood…

ik wil doder zijn dan jij ook kouder de bloemen koelen ouder ben jij dat witte die zo rust kus de stilte op je wang ik ben te warm en niet bang huil graniet en steen ik ben alleen maar zo alleen met jou…

allemaal In het licht van eeuwigheid Onsterfelijk maakt En dat betekent Dat we allemaal dood gaan Om weer op te staan…

Liefde zonder handen, toch dagelijks brood, zelfs na de dood verbonden.…

toen blauw de tong eruit je huid is grauw eeuwig wordt je kou…

herinnering het is een nieuw begin waarin ik bergen breek dalen aarddiep erodeer met water van vergeten de zon mijn toeverlaat weet hoe jouw sarcofaag zich toekomst graaft in een piramide zonder zicht ik sfinx je voeten met geschiedenis weet dat de tijd voor ons genaakbaar is in samenzijn de pijn je daar te weten doet mij de eeuwigheid…

Ik nestel mij bij dit gebrek in beelden en zie: er is een oude film waarin de liefde kwijnt en alles eindigt in de dood. …of maak ik jou onbedoelde sigarettenrook in de bioscoop uitwaaierend licht in tegenlicht zo mooi, zo blauw en zo jouw ogen.…

Ik wil vriendjes worden met de dood maar de dood ziet mij niet zitten laat staan liggen, veel te veel staan levendig ontmoetingen, opzoekingen actie, reactie, veel te veel energie teveel veel leven, zonde van de dood maar ik wil zo graag, zo graag vriendjes worden met de dood, lijkt mij het einde verkering, verloving en trouwen eeuwig…

het leed speelt - zingt - juicht het geluk kwijnt - stikt - zwijgt eindeloos vertraagde tijd tot aan de dood een eeuwigheid gevuld met dansend leed en dood geluk…

Dood is hij niet dood want de stilte is waar hij begint. Zijn muziek is altijd dichtbij het leven en de woorden die leven met zijn stem die wenst wat niemand kan vergeten als hij de dood weer ontroerd laat wachten op zijn laatste act. (25 jaar is geen eeuwigheid)…

Dood is stilte Je kan het horen De klok van de toren De klok slaat elk uur vanzelf Tussen elke slag is het de dood zelf Aan het eind van de slagen klinkt het als eeuwige dood Echter het is het leven waar sterven wordt vergroot…

Hoe koud is de eeuwige dood en weg de kansen die je had, die het leven je ooit bood. De kansen die jij vergat. Je koos ervoor, misschien bewust, nog voor ik je gedag had gekust, nog voor ik 'vaarwel' kon zeggen. Waarom? Jij kan het niet uitleggen. Maar ik wéét dat je ervoor koos. Op je graf ligt geen enkele roos.…

Hemel beluister de doodskreet van je kinderen hoor de geboortelach en voel het gefluister goedemorgen dood goeiemorgen leven huis vol lege kamers en ruimte pijnlijk vol gedroomd op melodie van de eeuwigheid kinderen neuriën aan open graven adios mijn leven adios mijn dood en warmen verlangend hun koude lichamen aan het eeuwig wachten…

Ik ben verdrietig om scheiden, lijden en dood, maar hoop op hemel. God is de eeuwige rust, het dansen van de golven.…

En dan ben je dood, wie wil dat nou? Dan kan ik eeuwig naar een foto staren dan nog krijg ik je niet terug. Was je maar niet dood maar gewoon even weg om later te lachen met mij- maar het is te laat...voorbij. Je bent de weg naar huis verloren - ik mezelf ook.…

niet alles lijkt dood levend verschuift teloorgang wederopstanding diep verscholen oerkracht blijft eeuwig verbonden…

In taal verwoord en opgeschreven kan zelfs de Dood - te groot voor woorden - geweven letterkoorden niet meer vermoorden. Zij hebben eeuwig leven.…

met een kalasjnikov in een loopgraaf liggen en niet overmand worden door angst voor je eeuwige dood je moet er nu uit springen en nu rennen naar het volgende punt in je leven of naar het doodgaan en als het je dood niet is dan gelukkig kun je daar later over schrijven maar blijft niet te vergelijken met die sprong…

Eeuwig leven Vrienden, ik zie ze geboren worden en sterven. Zij leven ik niet. In mij staat de tijd stil. Zij gaan dood ik niet. Ik moet verder leven, alsmaar verder leven. accepteren dat ik ze nooit meer zie. Doorleven, dat is mijn lot. Eeuwig leven…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dood, o dood, jij vijand van het leven! Denk niet dat jij de baas bent, denk niet dat jij het wint. Al ben je ook verbolgen, en geef je felle pijn. Jij wordt voorgoed verzwolgen en het leven zal voor eeuwig zijn.…

Mijn gevoel vertelt mij iets anders De dood kan ons niet scheiden Onze harten zullen samen sterven "Liefde is sterker dan de Dood".…

Wanneer het verleden, met de toekomst paart, en de dood gaat leven. Wanneer de toekomst, het verleden overstroomt, en het heden eeuwig wordt.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

, hij aaide mij de versleten huid als bezorgde mijn sterven hem meer pijn Zijn stem fluisterde van het hemelskruid dat eeuwig bloeide in milde zonneschijn De dood kwam ’s nachts en onverwacht en hij reikte mij eeuwige vriendschap aan Uit mijn lichaam week de zwaartekracht Ik was bereid het aardse leven af te staan…

De schaduwen lengen in de kleine dood van elke dag beseffen dat we nooit iets eeuwig bezitten mijn dagen in het klooster 6…

Via de dood gaan we naar de eeuwige rust waar geen dood meer is.…