Alle inzendingen over drama

vier vetgedrukte regels in het ochtendblad kruipen gelijk onder de huid ‘Drama in de Vogezen’ vijf jarige levenloos aangetroffen de aangeboden kat, die hij meisjes uit de buurt beloofde, een list deed het verhaal de ronde in het dorp fietsend op zoek, naar goed gelovigen een gemakkelijke prooi het kleine meisje honderd meter van huis…

slechts gehuld in een stilzwijgen betrad hij haar kamer, twee hoog wetend dat, wat zij ging krijgen was bedoeld voor die hij bedroog slechts gehuld in eigenwaarde staat zij weer naast het lege bed waarin hij zich openbaarde en zij niet goed heeft opgelet slechts gehuld in een boetekleed zwerft hij nu door het lege huis dat lijkt gevuld…

kijk papa ik maak een loop dat spreek je uit als een vergrootglas ik ben kwetsbaar als een lek regenjack je hebt een hoed op die iedereen stom vindt en of je 'm nu ophoudt of afzet de boot is aan en niet de hoed maar de critici hebben het gedaan ander voorbeeld ik roerde in mijn soep en je jeremijohee overstemde het tak van m'n pollepel…

Ich hab' dich geliebt 'danach bin ich vergangen mein' Herz sucht den Tod Ich kann nicht mehr verlangen meine Seele ist im Not gestorben bin ich ins Abendrot. * NL * Ik heb je liefgehad sindsdien ben ik verloren zoekt mijn hart de dood Ik wil niet meer verlangen mijn ziel schreit in nood gestorven ben ik in het avondrood.…

Acht jaar onschuld ging hij een nieuw knutselwerkje halen een vriendje dat grapjes maakte een zelfstandige Scoutingboy even alleen de klas uit alleen de klas uit... noodlot misdaad ziek denken... zijn juf was bezorgd kan hij het alleen voor elkaar krijgen, moet ik hem helpen Jesse is niet meer angst troost maatregelen wat…

Waarnemers zochten niet gewoon in de klas Dertig levens in de knop gebroken En nog niet eens aan Irak geroken ONWAARnemers zochten alleen waar niets was En Bush huilde om wat ze nu misten: de mooie Stars en Stripes op hun kisten.…

terwijl de maan geen bloemen mist en in storm haar helderste gezicht vertoont, hult een zaaltje zich in het halfdonker voor een dramatisch stuk met lichte spot.…

Lang, lang geleden Zo'n 3000 jaar Was er in Atlantis Een perfekt paar Zij raakte in hem Een gevoelige snaar En hij zag geen andere vrouw meer Alleen maar haar! Keken die twee elkaar In de ogen Dan bleven zij diep van binnen Nooit onbewogen Ze hielden zielsveel Van elkaar Dit prachtige, Perfekte paar! Ze hadden geen sex Maar bedreven…

Je reist dan wel van a naar b Maar zeg eens nee tegen dit uitzicht Ontwricht is mijn blik Ik zie drama voel getik Van bommen die niet komen Wakker schreeuwend en dromen Die je me voorspiegelt In je boerenschuur vol lege blikken…

toen Ajax, na de val van Troje door waanzin en miskenning aangespoord een grote kudde schapen had vermoord daarna zichzelf in 't zwaard zou gooien wist hij: niemand kan ons leiden de bal is lek en rood bebloed de weiden Cruijff verrast door opstappen Van Basten 'De organisatie deugt van geen kanten, er zijn niet voor niets in twaalf jaar…

grijze dagen blijven knagen aan die uren overdag waarop je nergens een sprankeltje zonneschijn zag. maar gelukkig komen er ansichtkaarten van oud-medewerkers met zonnige groeten van ver over de zee , die verjagen de donkere wolken , heimwee en verdriet overdag! hopelijk kan dat ooit voor de zwaar getroffenen nu. hoop! investeringen…

Ach, er was eens een vrouw Die haar eigen wandelgangen en leven leiden wou en deze vrouw kwam uit een christelijk gezin, en wist niet, dat deze kennis haar leven leiden zou en zij trouwde vele mannen, en beging de grootste zonden het kon niet vreemd genoeg, of ze was er mee verbonden! En haar familie, die ze lief had, Daar raakte ze van…

Woningbouwdrama: Twee deuren van mevrouw Sip Huist de heer Monster.…

in teveel licht lost het zwart van letters op waarmee ik schaduw wilde schrijven de intieme scene met jou op toneel tegen mijn achtergrond zal nu zeker zonder diepe contrasten blijven rest een vlak verloop met kleine hinten die de goed verstaander kunnen helpen op het pad dat ik voor ogen heb gehad…

De bel ging, wij dachten aan een bommelding maar kregen een rondleiding in alle talen van een rolstoeldame. Elegant wielde ze de zalen door, de haren zwiepten alle kanten op terwijl ze over Jacob en diens ladder sprak. Balanceerde, naar ons even later bleek. Ze viel opzij, haar ogen zakten in hun kassen weg - ach jee, zo dachten wij, heeft de…

Aan veiligheid heeft iedereen behoefte, Het is alleen zo ongelijk verdeeld. Behalve als het toch geen donder scheelt, Als waar je komt het wemelt van geboefte. Want waarom nou uit Libië vertrekken? Als het dan toch moet, dan maar thuis verrekken.…

Als Angela nu het Armeense leed Betitelt als een ware genocide, Wil Erdogan Frau Merkel dat verbieden: “Wat heeft zij nou van genocide weet?” Welnu, zij heeft een simpele verklaring: “Wij hebben door de oorlog veel ervaring.”…

Wordt Groningen met Nepal vergeleken, Waar ‘Richter’ aan den lijve wordt gevoeld, Waar is de vrees alhier dan op gestoeld Als ginder alles breekt wat maar kan breken? Geloof maar dat in Nepal wordt verzucht: Was maar naar veilig Groningen gevlucht.…

Tragisch langzaam Gaan de dagen Dodelijk De stiltes om mij heen Tijd genoeg Om af te vragen Wat is mijn lot Hoe zwaar mijn steen Wat mag ik Van mezelf verwachten Loodzware vrachten Vol angst en pijn Slopende dagen Eenzame nachten Weer lang alleen Te moeten zijn Gedoofde vlam Verdoofde massa De tijd gaat slepend Overal door De dag…

Geen woorden vinden en toch willen troosten; geen ogen die schreien, alleen maar een doffe blik. Onbegrijpelijk wat hier gebeurt en toch moet het leven verder. Is dit de eerste dag na het begin van de lente? Is dit een nachtmerrie? Dona eis requiem.…

voor Jan van der Meulen op een zomerse morgen gaat meneer X. op zijn brommertje naar punt Y. aan de spoorlijn van H. naar A. zet z'n bromfiets op slot en stapt doelbewust voor de aanstormende trein uit de richting H. einde bericht denkt u maar helaas 't relaas kent nog een wrang vervolg de machinist hield zich aanvankelijk groot…

jaren het ach en wee was niet van de lucht soms dacht ik, ik sta er alleen voor maar jij liet een wonder gebeuren door de glans van jouw lieve ogen werd ik die bijzondere postzegel, die jij aan jouw album wilde toevoegen ik kreeg gelukkig de tijd om mijn gedachten op dit laatste moment om te zetten in excuses weer bewezen: elk drama…

We zien elkaar de hoofdrolspelers de toreador, de stier En weten hier wordt ie -vroeg of laat- naar de andere wereld geholpen Hij delft het onderspit kijkt dood in de ogen Op de tribunes aan zon-of schaduwzijde heerst geen medelijden het publiek weet wat hen te wachten staat.…

Ik wil niet meer denken Ik hoor de violisten de muziek binnensluipen Een grote vermoeidheid overvalt mij door lang terug te denken aan het verleden transformeer ik vanzelf ben in mijzelf vol herinneringen binnengedrongen forceerde de sloten en verbrak de spinraggen nu engelen rond mijn schouders zij speelden een belangrijke rol in dit drama…

Met handen en voeten spreken ...met mijn vuisten, met regen, en woedende storm in paswoorden dicht ik wie ik ben ...met armslagen en gestamp, zonder na te denken wie ik ben, wie als jij met mij vecht ...wanneer het stormt in ons bloed en ook jij je dansend vrij huilt ...mijn ziel verbonden met jouw hart de hemel gevonden in elkaars hand…

In de overgangstijd is het even vrede Om elkaar te bestrijden zijn de oude krachten te zwak en de nieuwe nog te gering - kleuters in hun blootje die iedereen vertederen en tijdelijk ontwapenen in het spijtige besef dat die blootheid haar onschuld verliezen zal aan de verlangens die woekeren in de groei van lichaam en geest en levens…

ik mag chaotisch denderen zoeken als water vallen te vlug zijn of doodmoe en dwaas tegen alles in klimmen ineens blijken de dagelijkse drama's druppeltjes zoute warmte een mooie ven vol lichte ironie altijd vind ik weer een plek een moment water spiegelglad heb ik weer oog voor het eeuwige in mezelf en spring opnieuw…

heb de treden gezien de voetstappen uit het verleden weer geteld het bonken en humeurig naar beneden klossen maar ook het stille sluipen als de uren korter bleken en het buiten ongehoord gezellig was het zachte hijgen in de trap bestijgen nacht verschralend in de mond het drama van ontwaken als je geest nog lag te slapen en jij…

hand in hand vecht men voor het land, om ‘t te behoeden voor een drama. maar niets is tegen de natuur bestand en wat rest is een treurig panorama. de waterstrijders bieden geen tegenstand en krijgen een ijsje van mama, op het Bloemendaalse strand.…

Hij bleef een beetje achter in die andere werkelijkheid een droomwereld zonder klagende vrouwen en verziltende knapen groef hij zijn eigen kuil nooit voor een ander met vallen en opstaan zijn eigen leven waar antwoorden ontbraken hij zich niets meer af kon vragen in de diepte van zijn drama bleef hij een beetje achter in die…