Alle inzendingen over druppel OR verlangen OR liefde

Zoveel liefde, zoveel liefde van jou, Ik kan het niet bevatten. Alleen jij bent zo speciaal. Jij mijn grote liefde. Zolang naar je opgekeken. Zolang naar je lippen verlangt. nu ben je van mij! Echt alleen van mij! Zonder dat iemand ooit nog tussen ons komt. Samen naar groot geluk. Samen een leven!…

Als een bloem die zich in ‘t licht ontvouwt met duizend druppels wordt bedauwd Zo krijgt een hart dat op Zijn liefde bouwt Zijn rijke vruchten menigvoud.…

Gezichten die spreken zoals een kind dat woorden verzamelt als druppels van de zon en die met zijn gulheid elke dorst teder beantwoordt als een een verlangen dat niets steelt, haat of dwingt een schaduw te zijn.…

nu ik wat rust tegen een muur Zachte druppels stromen stil; hebben al hun uitweg ontdekt In deze nacht wint vlug het kil nu ze mij alle warmte onttrekt Zachte druppeltjes zweven er ze zijn nu niet meer gevangen Ik hoor iets huilen, ergens ver zou ze ook naar mij verlangen…

Niets… nee; niemand kon me nog verrassen tot jij mijn verdorde hart dorstlessende liefde schonk. Als een geschenk aan mij gegeven gaf ik je vorm in woorden en letters. Wanneer ik jou niet had leren kennen zou ik mezelf nu niet meer herkennen.…

Een glinstering, een spiegeling van onze liefde, nu herinnering…

Een druppel van de bron een glinstering van de zon een lach van de maan of sterren aan de hemel staan.... Jij bent mijn liefste moeder iemand die al mijn liefde verdient. Je bent weg. Je woorden Je daden Alleen je schaduw achtervolgt me. Je stem zit in mijn hoofd. Hoelang zal het duren voordat je schaduw ook verdooft....…

De passie is over, Als liefde voorbij is. Dan ga je weer zoeken, Naar het ongrijpbare verlangen, Om opnieuw van iemand te houden. En blijft de liefde naar het verlangen, Nog even ver zoek.…

Wanneer aarzelende druppels verkwikken laat dan warme stralen bevroren wanen ontdooien als bloemen huiverig over de rand van de vaas het eerste licht durven begroeten pas dan zal gisteren vandaag zijn en verlegen verlangen naar morgen ga je mee douchen ?…

De merel fluit zijn keeltje schor, uit liefde voor zijn wijfje. En als hij zwijgt, dan luistert hij, met trilling in zijn lijfje.. Het is een heerlijk lief geluid, doet me de winter snel vergeten. Geeft vreugde in het oud gemoed, brengt mij de lente heel nabij. Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Wazig... het ontspringt, rolt, schuift. Het streelt je huid. Subtiel. Met bevende vingertoppen, alsof het je troosten wil. Het valt, het druppelt. Je laat het los, maar je huilt.…

Je tong druppelde woorden in mijn oor Ik glimlachte en besloot te antwoorden op jouw verlangens we verloren ons in een eindeloze regenbui...…

Vlak voor het einde heb ik gevraagd of je nog wakker was de deur op slot had gedaan en de kat naar binnen had gelaten Ik wist al dat je je ogen zou sluiten en de onverschilligheid in je hart zou voeden Ik heb je uit bed getrapt, de trap af, de deur uit! Daaaag, donder maar op, dit was het, tabee! De kat glipte langs mijn blote voeten…

Gevangen in de stroom Na het vallen van de boom Drijf ik eenzaam voort Hoopvol in levenverwachting Dan zie ik jou deinend in de massa En wanneer ik je vochtige mond kus Versmelten wij voor eeuwig warm ineen…

een steeds droger wordende plas bloed merkt hij op met een mondhoek lachend mijn grote teen kan het ook Ach wel minder goed van vette letters naar driebaans wegen purperen files op zijn armen gekregen Dan moeder broertje en zusjes gezichten Doen hem walgen van korstige lichten als zij zouden wisten dat hij hier zo zat dit was de druppel…

water drupt, maakt geluid, dat ik niet kan verstaan, tikt verder, verder dan ik mezelf ken, het raakt. diep, alsof het wat vertellen wil, de wil om te stromen, om verder te gaan, verder dan ik mezelf ken.…

Ik ben een druppel op weg naar de oceaan, langs bochtige beekjes vervolg ik mijn bestaan vloei langs rivieren vervolg mijn weg eindpunt van het leven waar verdamping mij doet overstijgen word ik gevangen in een wolk overzie de beekjes, rivieren tot oceanen in hunkering van mijn aardse leven…

het zijn druppels druppels van goud je groene ogen sprankelen in de roodgouden zon met het knipperen vallen de druppels als schitterdiamanten op mijn tong, ze zijn warm warm van jouw geluk en… mijn geluk omdat je zo bent mooi en lief…. en in mij je kijkt naar me en lacht… door je natte wimpers heen ik hou van je………

je rozen voorzichtig gedroogd en opzij nu de vaas weer doorzichtig enkel water van mij…

blonde lokken Innige omhelzing door de wind die je meeneemt op een reis vol avonturen Eeuwig zou het mogen duren Fladder met vlinders Plons met de kikkers Duik in het hoge gras Waar de tijd een overmoedige was Hap naar luchtbellen In een dans met kogelvormige vissen Wieg met de bomen Laat je meevoeren in mythische dromen Een druppel…

regen over gras een vrije val verkleurt zich ronduit tot zilver .…

Hé ik voel een druppel. Is het een druppel van geluk nee dat is het niet. Is het een druppel uit de lucht. Ja dat is het. Ah de lucht is vast verdrietig. Ik zing een liedje. Hé kijk daar is de zon. De zon lacht blij en zegt dankjewel tegen mij.…