Alle inzendingen over duinen OR depressief

ome Jan was ergens psychiater van hem werd ik niets wijzer zo bleef het duistere in stand later, toen ik eindelijk groot was leerde ik zelf wat geestelijk lijden is vreemde weerstand is verdwenen het zijn mensen zoals jij en ik die vermaald worden door pijn mensen zijn nu steeds meer depressief door gekte van de maatschappij…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

Ik voel aan hoe jij je voelt Dat is depressief Dus doe ik extra lief Maar dat maakt geen verschil Jij lijkt nog even kil Geen glimlach die verschijnt Jouw rotgevoel verkleind Ik blijf wachten op jouw glimlach Maak een grapje hier en daar Maar krijg het helaas niet voor elkaar…

De beenhouwer maakt een hansworst draait je geweten door de gehaktmolen met een kruidenmix van spijkers en liters vet om in gaar te koken De bestanddelen zijn onbetrouwbaar en dragen een zoute nasmaak van teveel deprecierende zelfstrijd en te weinig opbouwende aanspraak Je voelt je een nietsnut, overbodig op de wereld maakt gehakt van…

Laat je hoop niet varen Wie zoekt die zal vinden Een probleem is een tijdelijke toestand Waaraan je zelf een draai kunt geven Laat je er niet door verblinden De boot is nog niet vertrokken Maar je zult sterk moeten zijn Het anker lichten is zwaar Maar het is jouw zicht die bepaalt Of het anker groot is of klein… En je hem met beide handen…

Soms staan mijn zenuwen wijd uit straalt de grijze massa van mijn brein maar vaker zitten ze in de knoop in rollen prikkeldraad voor mijn ogen. Soms ben ik zo rusteloos en actief dat ik elke nieuwe seconde verscheur maar vaker ben ik ijzig kalm en stil verstar ik urenlang in een huivering. Soms ben ik als een bezige bever die naarstig een…

(voor Chris Cornell) In zijn kindertijd was hij al het doelwit van een zware, langdurige depressie, waar niemand iets van begreep, laat staan een oplossing voor zocht. Hij verschuilde zich in de muziek, verhit door de vele tanden met haar, die hem grof vermaalden en dat is niet te vergezocht. Hij rolde erin en met Soundgarden lag hij…

Uit balans en eens te meer drink ik veel en haal me neer. Gruwend van de matigheid en bij nacht ook wel eens spijt.. van de mens die ik nooit bejegen als mijn zuster of mijn broer Samenleven is geen zegen liever sta ik zelf aan het roer. Laat me leven, mateloos zonder rem en zonder wetten tracht toch niet dat te beletten anders word…

Soms uitbundig blij dan weer een tijd verdrietig Je kan als partner niets doen je voelt je vreselijk nietig.. Machteloos staan we als partner aan de zijlijn Het niets kunnen doen dat doet echt pijn... Manische mensen kennen hoge pieken maar vooral diepe dalen Samen weer uit het dal klimmen is moeilijk en velen falen... Klimmen, vallen en weer…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

uitgelaten de duinen door banjeren mijn weidegang…

Niet depressief, tóch zelfmoord, da’s wel wrang. De fabrikant ontkent, laat díe maar lullen, voor hen staat Prozac voor: pro-zakkenvullen. ’t Is troep, maar dichters wisten dat allang. Voor ons bij stress, bij angst of zelfs paniek geen Prozac, maar uitsluitend Poëziec.…

Er gaat geen dag voorbij, misschien geen uur En het gaat over de Mexicaanse griep Of de wereld zal vergaan die men ooit schiep Maar het maakt mij behoorlijk overstuur Was mijn instelling voorheen positief Nu ben ik slechts ziekelijk depressief ----------------------------------------------------------- … De Mexicaanse griep beheerst de…

Een wervelende westenwind die maakt dat zand de duinen vindt Een golf die bruist en schuimt van lust en soms bij vloed de duinen kust De zee die zo het land bemint en pas bij eb haar rust weer vindt . . . www.deiningindordrecht.nl…

Ik ben een clown Maar toch depressief Mijn leven huilt Terwijl iedereen lacht Mijn ziel is vervuild Ik ben een clown Op de hoek van de straat Voer mijn show op En iedereen lacht Ze vinden me top Ik ben een clown Carrière ten einde Het clownsmasker op De laatste voorstelling Met m'n nek in een strop…

ik weet het niet schrijf iets met die bedoeling misschien is het poezie misschien ook niet, zeker moet er een moment in zitten dat er vogels vliegen naar het zuiden of dat er een kraan druppelt terwijl je depressief in bed ligt vrolijk fluiten de vogels in de vroege ochtend buiten je raam is ook goed en denk dan aan haar en alleen…

Overgang naar strand: plaats waar hoop en verwachting dwingen het fiere duin te trotseren. Duin: verzekering der duurzaamheid van 't achtergelaten land. De top is ver, het zand is los, slechts voetstappen zijn lokkende sporen, die de weg wijzen naar opwindend lawaai: spelende kind'ren die vrijheid doen horen.…

Een dorrevogel maakt depressief geluid, dat sommige mensen praten noemen. Vogelaars noemen het somber kraaien, dat soms op vrolijk zingen lijkt.…

de duinen behoren aan wie hen liefheeft voor wie ook bij storm aan zee is, is het strand wie ver loopt, weet wie er in de holen en de nesten leeft en kent de vindplaats van elke plant wie zo wandelt, is een rentmeester en geen recreant maar waar Natuurmonumenten het duin beheert wordt de ware wandelaar met bordjes en prikkeldraad geweerd en…

de duinen behoren aan wie hen liefheeft voor wie ook bij storm aan zee is, is het strand wie ver loopt, weet wie er in de holen en de nesten leeft en kent de vindplaats van elke plant wie zo wandelt, is een rentmeester en geen recreant maar waar Natuurmonumenten het duin beheert wordt de ware wandelaar met bordjes en prikkeldraad geweerd…

de klimop in mijn tuin vol bijen en vlinders oktober de dagen vliegen voorbij gedachten zit op de top van een duin en kijk naar de beelden die langzaam voorbijgaan groeiende halmen een vreemde stap in het donker je ziet het niet stapt blind over de duinen nachtblind we lachen de zee achter de duinen lichtjes schitteren op de golven…

En waar het duin verzandt Ontstaan om wrakhout, flessen, banden, nieuwe duinen, niet hoger dan mijn hiel, en tussen duin en water: wij, onze stappen ongeteld, het is de wind die ons doet lopen. --------------------------------------------- uit: : 'Een zwaluw vol zaagsel' (1973)…

zacht danst op een vergeten strand het zand wind speelt als een kind en hapt naar duinen verstuift in doelloos struinen het gehelmde gras ontbloot de wortels zonder zon om ze te bruinen de duinen wandelen verder in een vruchteloos zoeken naar uiteindelijk houvast…

Bergen van meisop rollebollend door de wind stranden voor het duin.…

Nu wil ik niets zijn dan een kleine stem, Heel needrig sprekend van de mooie dingen, Die me op de klare zonnedag omringen In 't warmzacht duindal, waar de gele brem Zo gul haar gouden bloemenrei laat zingen. Gegroet, bruin bijtje! - riep-je bloemen, hem? - Gons zacht, dat je haar zang niet overstem Door 't zwartgetoon van je gonsjubelingen…

Het strand ligt er verlaten bij, De duinen liggen achter mij. En voor mij schuimt de zee, Draagt mijn gedachten met zich mee. Eenzaam loop ik hier, Zet mijn gedachten op papier. Ik ga maar zitten in het zand, En voel plotseling een hand, Op mijn schouders neergelegd. Zonder dat hij èèn woord zegt.…

Knarsetandekoude snijdt door mijn tintelhuid, verwarmd door mijn verwardhart. De zilte lucht van de wilde zee vervult mijn verstilde gedachten met zekerheid Jij bent hier het drijfzand waarin ik mij graag laat verglijden ik laat me verstrengelen Me toegewijden Het schuimkopwater bruist door mijn oren, zo ook jouw streelzachte stem…

Met het zonnetje op zijn vel bruist zijn libido lustig huppelt hij door `t duin hé ho hé ho hé ho zijn oortjes flappen lustig mee hij heeft het in zijn kop om haar te knuffelen in een wip hip hop hip hop hip hop vlot stelde hij zich aan haar voor dat hoort nu eenmaal zo nog sneller sprong hij op haar rug ho jo ho jo ho jo…

Op de gulzige golven van mijn geheugen, geboeid door overvloed, stranden mijn gedachten in deinende duinen. In een wereld van water hoor ik in een schelp het ruisen in de oertaal van een zee-gedicht. Daar zie ik een schip een streep trekken door mijn reis naar nergens.…

Laatst zag ik in de duinen twee fietsen op elkaar liggen. Hand in hand kwam een stel uit de struiken, ze raapten vrolijk hun fietsen op. Ik was mijn gezicht in de badkamer, poets mijn tanden terwijl de bovenste handdoek van de radiator glijdt en de onderste meeneemt - even ben ik in de duinen.…