Alle inzendingen over faam

Smakeloos werk én verfijnde kunstschat roepen zoekende gelovigen tezaam in winkels en kerken vol grote faam. 't Geweldige heeft een onaantastbaar "wat?" Mocht hier toch de verstilde stem klinken van de bouwvallige stal, nietig en oud, die vele eeuwen her reeds moest verzinken.…

Het doek gaat op en neer op de bühne van de beeldspraak zonder naam, acteur van onverrichter zaken, de antiheld achter de coulissen, een ontmaskerde ridder zonder faam, goochelt met teksten in overvloed, ruikt de hete adem van z’n souffleur, tovert gouden bergen uit zijn hoed, door geveinsde verontwaardiging, het dunne koord van het…

kern van het ieder vers daar waar het slaan met de stenen die tegen elkaar de beste vonken laat voortbestaan een poëtisch verhaal van dichterlijk vuur uit eerzucht van pennen zijn ontstaan, ontsnapt aan de stroom van krachten in hun baan van blijdschap te bewenen in het literaire landschap maar herschept zichzelf weer tot faam…

de vieze hond die iedereen kent, maar nooit aanspreekt of aankijkt, een glimp is genoeg van die vieze oude hond Persephone neemt hem mee boven de grond, verscholen tussen haar benen kijkt hij naar de Koningin van het land wuivend in een gouden koets Hij is zelf een Koning in zijn eigen wereld tevreden met zijn lot tevreden met zijn faam…

Hoe kun je als legende overleven Een Beatle op z'n oude dag Als moderne Beethoven Een bejaarde Schubert Een Mozart niet gegrepen door een premature dood Hun repertoire een blijvende humanitaire erfenis Geïncarneerd genie Vereeuwigd in de hall of fame Zijn millionsellers Paul had alle winden mee En voer op de getijden Zang en bas…

Antwerpens spoor geniet de wijdste faam.…

Daartussen, teer en teder stond trots een zwanebloem libellen streken neder verstrengeld in een zoen Insecten zongen zoemend hun vleugels schreven faam geen taal of teken noemend ontstond er toch een naam Nu wilde ik wat dichter bij het wonderlijk tafereel plots werd het licht veel lichter het geheim viel mij ten deel Alleen nog maar…

Ik schenk de wereld wat ik dacht en schreef, Opdat, als ik lang dood zal zijn en ’t mos Dekt, op mijn graf, mijn uitgewiste naam, Nog twee of drie het boek, dat ik nu geef, Herlezen, op een eenzaam plekje in ’t bos, Met dank en liefde: ik droom geen schoner faam. ---------------------------------------- uit: Sneeuwvlokken (1888)…

Van heinde en verre komt de sippe saâm,                                                                     Een dag per jaar, om met elkander te eten, En op te rakelen wat werd vergeten: Der vaadren veten en hun eigen faam. Zij smullen lang van 't hartig nagerecht En lasteren met argloos om zich schouwen.…

Ik ken een oostblondine, Anouschka is haar naam ze is een Poolse schoonheid met prachtig geverfd haar Mijn god bekijk haar benen, die hebben grote faam al is ze oppervlakkig soms,ze raakt bij mij een snaar.…

Ik vraag excuus, omdat het niet verrast en blaas maar niet: 't gaat als een nachtkaars uit. 2 (limerick) Was dit vers tot mislukken gedoemd, het orkest wordt in 't loofbos beroemd en het heeft door die faam een gelegenheidsnaam, want 'De Bladblazers' wordt het genoemd.…

Wijde verte toont eveneens haar faam: kleine wereldpracht is vaak neergestreken!" ------------------------------------------------------------ Het museum Smallingerland was vanaf 1937 tot in de jaren '70 van de vorige eeuw een klooster van de Mindere broeders.…

Luid krijsend brengen de kleintjes eigen faam: "De heer der schepping heeft oude vrees verdrongen, speelt voor ons blije huis'lijke kluchten."…

Ik weet, er zijn ook taxonomen Die jou niet zien als een insect Iedereen kan wel bedenken Dat zoiets je ego nekt Misschien verstoor ik mooie dromen Ik zeg je wat de waarheid is Niet bedoeld om jou te krenken Maar je bent ook geen echte vis Lepisma Saccharina Is op zich een fraaie naam Terwijl ik echter stil sta Bij jouw toch minimale faam…

Te zeeluinen is verdwenen een geliefd burger, die een ieder kent bij naam; een kabouterman, die met rede een goede reputatie kent met faam. Een kenner van de vogels, de getijdenwerking op het strand. Als stormen tot nood doen luiden handelt Piggelmee met koel verstand.…

wij ouders moeten ervoor open staan in de laatste fase het vertrouwen in onze kinderen tot nul af te bouwen hoe opvoeden je ook is afgegaan zij die er thuis met rekenen vroeger al boven uit staken voelen zich na de dood geroepen waar zij zoveel kunnen betekenen om tot exacte deling te geraken hadden ze ooit potjes om te snoepen nu schaven…

ik heb hem keurig gekozen uit zeven maal zeven modellen kant en klaar in plastic verpakt in gestapelde kartonnen dozen hij stond te blinken in het uitstalraam tussen sinaasappelpers en microgolfoven ik geef het grof toe, aan faam heeft hij een groot gebrek toch verbaas ik me over wat hij daar allemaal bekokstooft hoe hij tussen zijn gloeidraden…

Hij poseerde graag als hout, zoals dat ene hout waarvan de dansvloer is gemaakt Deed zich voor als die boom, Met brede stronken, maar zwak, toen hij eenmaal was omgezaagd En zij, zij poseerde als danseres zoals die ene vrouw, die op TV haar faam verwierf Maar stopte haar swingende heupen, toen na elf jaar, haar idool stierf In de…

Gescheld, gevloek, gespot, Sociale media-faam. Men maakt alles kapot Wat niet past in het kraam. Kritiek geven is hip, Zichzelf wat aandacht schenken. Men doet zoals een kip Te vaak aan hokjesdenken. Het lijkt precies een levensles, Je zal het altijd zien: Nooit krijgt iemand nog een zes, Maar wel een twee of tien.…

Hoe bitter smaakt kruid Meer dan één oorlogswinter Ruim honderd jaar lang…

hij anders dan de rest werd opgeleid als heelmeester maakt nu zieken genezend hun pijnen steeds weer opnemend kruipend in hun ziel bevechtend hun koorts ontneemt hij hun gloed hij brandt als een toorts geleerd te incasseren kan en mag de pijn hem niet deren een ellendig wreed bestaan al wat hem toekomt is respect geschoten wild en wat faam…

Dat wat zich op het eerst gezicht aanbiedt doet wat waarde heeft, tot slot te niet wanneer het van de wereld en haar god wil zijn en niet 't-leven wil of verder gaan dan schijn want het gaat ten onder in willekeur en zucht en krijgt wat zeker is uit faam en vals gerucht En toch, gaat zij eindeloos op haar pad daar braakt zij gelijkheid voor…

gestaag verlegen land in noorderwind vocht jij als weerhaan op de spits het jonge roest - verloren regen Soms dan wist jij als geen ander wat voorbij ging in de stad zag jij er meer nog van mijn hart dan ik kon zien in luchtkastelen nam jij streken voor mij mee wanneer ik veinsde wie ik was kwam ik - veel kleiner dan ik zijn kon er jouw faam…

Zij liegen en bedriegen staan zelden op één lijn zitten stralend op het pluche een klein beetje God te zijn ze walsen over mensen vernietigen zo naam en faam ooit zullen zij zich verborgen wensen leiding geven doe je nog altijd saam toch blijven zij draaien en keren raken soms tot tranen toe gefrustreerd nooit en te nimmer zullen ze leren…

Uw schoonste vloed draagt Hudsons naam, Hij schakelt honderd bergen zaam, Hij ruist door duizenden valleien: Welluidendste trompet der faam, Zoetvloeiend zangrigste aller reien!…

Oude politici en een Hall of Fame? JP, het Volk wacht op gevatte repliek maak van je dromen geen politiek De realiteit is eerder omgekeerd benieuwd wat je hiervan hebt geleerd.…

Ze waren slim, deden dom Weinig mocht en alles kon Niks verloren Liegt het geraamte De zwarte zon, mijn schaamte Nee geen engeltjes Magere Hein Zit op schouders van bengeltjes Roept mijn naam Krassend geluid Huid voor faam In stilte schreeuw ik het uit Je was hier eerder, altijd geweest Het stroomt, blijft kleven Daar stonden wij in…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

razendsnel naast hem, de wieler op zijn gat want ie had 't natte blad net niet gezien de arme man lag heel verdwaasd, wel een minuut of tien, keek om zich heen, waarom had hij ook weer zo'n haast, keek naar de bomen en hun takken zwiepend hun kruinen piepend, krakend, elkaar rakend, een worm zag hij op een blad zo langzaam, nietig zonder faam…