Alle inzendingen over filosofie OR emoties OR blijdschap

Hij zei: “Alle filosofie is taal kritiek.” Grammatica is een gevangenis begoocheling van woorden en verhaal voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk minder naderbij dan met kritiek.”…

lees wat filosofie van vroeger dagen en je vraagt je af hoe ze zo konden denken maar dat is ook zelf een filosofische vraag je denkt aan het denken terwijl de avond valt en veel later aarzelt het ochtendlicht maar zie daar is de regenboog en in een donkere regen de zon…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

De blijdschap om de verworven vrijheid blijft vaak in nevelen gehuld zodat de tranen van gisteren blijven stromen totdat er weer een reden tot echte blijdschap is.…

volgens mijn leraar filosofie is ´het existentialisme tromgeroffel op een leeg vat´ daarbij glimlachte hij intens rimpels in zijn gezicht van poëzie vond hij dat daarmee alle gaten in het menselijk denken te pas en onpas worden gedicht een beetje dankzij hem ben ik geworden die ik ben…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

In rood, grotesk halfduister gevangen, een verdronken metamorfose, vechtend en rollend in patronen van onderaards geluid Deze warme holte, als een slangenhuid om mij gegroeid, een microcosmisch perpetuum mobile, immer krimpend, als was ik in de poten van een logge reus, sterk en onbehouden Wachtend op de dag dat mijn vrees een weg baant…

Hoe komt het toch dat je op latere leeftijd zo wijs wordt… Komt het door levenservaring? In je jeugd was je nog nergens op voorbereid; geen ellende op je bord… Wat is de verklaring? Je leert van alle beslissingen wordt door schade en schande wijs. Dat is een voldongen feit. Ondergaat je leven een vernieuwing? Je maakt ontelbare…

Dit strand leek me te leeg menigte minuscule kiezeltjes dat de gedachte stenigte met dit blikveld voorwaarts te gaan…

het niets is niet het anders iets het niets is niet het niet iets het niets is pijnloosheid het niets is zijnloosheid het niets is oneindige ruimteloosheid het niets is eeuwige tijdeloosheid het niets is het oorverdovende oogverblindende adembenemende diepste van het diepste blauw ginds aan de andere kant van de horizon ach uit te kunnen…

de lucht ademt onrust en maakt lange uren zwenkt tussen dag en nacht ademt haat en liefde braakt oorlog - fluistert vrede eindeloos zoekt zij balans tussen een en ander tegenstellingen binnen en buiten zingt zij de dag en fluistert nacht wervelend tussen licht en duister wordt zij vanuit haar midden harmonie herrijst zij even maar als…

ik streepte zwevend weg in straffend raken wist van mythische figuren bouwstenen te maken voor mijn komend rijk gegrondvest op de rede geen dwaze luchtkastelen versierselen en ornamenten maar transparante treden op de ladder naar omhoog zonder losbandigheden aan het einde van de regenboog toch zijn er rafels in de krochten beneden…

Negativiteit is iets dat zich in de ziel bijt Iets wat onze innerlijke tempel ontwijdt Waar je met zoveel moeite tegen strijdt En dat zich tergend langzaam uitspreidt Waardoor het hart zich pijnlijk openrijt Positiviteit is iets dat de geest verblijdt Iets dat je vredig en blijmoedig belijdt Waardoor het gezichtveld zich verwijdt Al gun je…

ik vouw mijn handen in mijn schoot ten hemel richten zou teveel druk geven op de aangesprokene hij zou dan God moeten zijn zover kan ik niet gaan een tussenstop, een stand- in is voldoende voor mijn bescheiden vraag…

de spiraal van eeuwig leven tekent het centrum van mijn groei in elke cel van mijn bestaan en in de adem van geschiedenis zoals de opgerolde slang de conisch gevormde schelp hemelse galaxieen draaikolken en wervelwind voert mijn adem mij terug naar de kern van mijn cyclisch bestaan waar hemel en aarde elkaar ontmoeten in verheffende…

Gezellig vloeken onder iemands ramen Ik zou mij toch werkelijk schamen Als ik zo mijn negatieve energie verspreid En mijn leven aan zo’n grap wijd Gezellig vloeken in iemands buurt Is alsof je in iemands geest een kamertje huurt Om je opgekropte woede in te proppen Die je niet meer in je eigen geest kan verstoppen Gezellig vloeken in iemands…

vissen zwemmen niet tegen de stroom in ze zijn wijzer geen enkel golfje zie je bij vloed anders dan de rest zich bedenken omkeren…

zacht dein ik op vruchtwater van oranje gele warmte in de schoot van de oneindigheid als ik door lichte drang gedreven langs haar…

Ik raakte het ergens kwijt wat ik als kind nog had Soms als ik lach is er weer een gevoel van onvatbaarheid deel te zijn van een peilloos heelal een geur van kruiden en gras op een eerste, warme lentedag…

ik ben altijd de treden op gegaan vaak pas later mezelf weer ingehaald om in verbazing te kijken waar ik bleef altijd verwonderd wat mij steeds dreef om erbij te zijn in het raken aan liefde en pijn door het ontdekken van ieders gevoelige plekken hen te behoeden voor de neerwaartse spiraal door het reiken van handen de zuiging…

wij moeten weer zoeken naar het zilveren lijntje van oorsprong en oneindig het al en het ene alles en niets verbinden moeten wij ons met de navelstreng aan de buik van het onuitputtelijke om weer te kunnen huilen als een ezel om liefde in liefs in schoonheid en kleur in vervoering van Bach's hemelse klanken die verhalen van eeuwigheid…

lege handen reiken naar nevelige verten waar zich meedogenloos gespleten waarheid openbaart hoor ik je rammen op de toetsen van je vleugel waar rauw en hartverscheurend de klank in schreeuw ontaardt en dan is er het diepe kreunen van genot wanneer nog half in slaap jij onder witte lakens voldaan mijn hand omvat - zo groot en groots in klein…

ze houdt van esdoorn en van ebben waar in het diepe hart zij vastgeklonken klanken hoort die om bevrijding smeken dat is waarom zij vorm geeft en zich een weg beitelt naar de ziel die daar verborgen op ontknoping wacht dagen, weken maandenlang schaaft en schraapt zij ruimte voor geboorte van tonen die tegen vuren zullen weerkaatsen…

iemand staat op een brug en denkt naar beneden springen denkt hij de kat zit dan dagen zonder eten denkt hij spring toch want het leven is te weinig waard denkt hij die afspraak die men na moet komen zoekt hij naar een mooie zin om naar de overkant te lopen kom, we gaan verder…

Als een spiegel ligt de plas in het landschap wat ik nu snap het is een oog tussen het geboomte Het kijkt mij aan ik zie m'n gezicht als in een dicht.…