Alle inzendingen over gedachten OR boosheid OR trein

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Terug reizend in een lege trein Laat ik mijn gedachten vrij Ik proef nog je zachte tong Van onze zalige vrijpartij… Vannacht was ik van jou Je liefde was zo puur Ik voel nog je vingers Brandend als vuur… Terug reizend in een lege trein Beleef ik opnieuw deze nacht Mijn hele lichaam tintelt En voel je weer in mij...zo zacht… Vanmorgen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Iemand trekt aan de noodrem, de trein stopt, de wereld staat even stil, in gedachten ver- zonken, terwijl het gebed van de pastoor wordt verhoord. De trein gaat door en iedereen danst op het slappe koord... Een komen en gaan, woord na woord ontspruit her en der.…

Zo te bestaan bij een sloot in de gedachte van een verbaasde wandelaar en voorbij razende treinen met reizigers die je geduldig in de rij zien staan.…

zwijgend staan we op het perron scheiden hier onze wegen ik kijk naar jouw ogen maar jij kijkt mij niet aan we zouden voor altijd vrienden blijven je wilt nog wat zeggen maar je trein komt aangereden een vluchtige afscheidskus maar ik laat je niet gaan in mijn hart en gedachten ben je voor altijd bij mij gebleven…

In de lege coupé bezaaid met spullen tassen met gedachten om me heen sommige ingepakt andere half leeg De speaker spreekt de halte nadert zet gedachten stil en pak ze in maar almaar liggen ze daar weer Onder de bank vluchtschoenen die ik niet te pakken krijgen kan steeds staan ze ergens anders Trein stopt ik kan niet weg teveel gedachten…

Ik proef de tranen, de boosheid, machteloosheid, vanwaar dit verdriet. Ik voel de pijn, eenzaam, alleen op de wereld, waarom kan ik het niet vinden... Ik heb gegraven in hoofd en hart gezocht wat het zou zijn... Ik weet het niet..…

Alles van voorbij reist mee in je tas de dagen van geluk de dagen dat je verdrietig was Alle herinneringen zijn deel van je bagage vormen je basis worden je talent een deel van je entourage Je reis wordt steeds completer het reisdoel bijgesteld geen belemmering die nog beknelt De dagen van voorbij vormen…

heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze opdrachten die jouw agenda camoufleren Veel moeite om niets want al verfoei jij hen ze zijn geen andere soort ze zijn zoals jij alleen niet boos genoeg om te kunnen kiezen wat belangrijk is Dat is de kiem de kiem van jouw boosheid…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

Je moet niet zo overdrijven, je boosheid zal wel overdrijven.…

De terugloop in het vervoer per trein heeft ook hier zijn sporen achtergelaten. Dichtgespijkerd staat het dorpse station krachteloos op passagiers te wachten, maar geen mens betreedt nog het perron; het vertreksein klinkt slechts in gedachten. Ooit werden hier horizonten verbreed, de trein bracht grote steden dichterbij.…

kinderen uit de buurt bij mooi en lelijk weer verstoppertje, tikkertje, een balspel en nog zoveel meer kon ik nog maar even dat blije kind weer zijn dat vol verwachting rende naar de wachtende trein er kwamen meer vakanties maar die uit mijn kinderjaren zal ik altijd koesterend in mijn gedachten bewaren…

Was het toeval of voorzien, Was het toen lust of liefde? Op afstand keken wij elkaar plotseling in d'ogen Een heel mooie tijd van nazomeren onderweg naar Binnenkort in de maand mei, leggen verliefde vogels in meervoud hun ei Ook al was het toen eerder op afstand Het maakte mij blij…

De trein trekt een gele streep door het zand oneindig land tot aan de horizon ik zit en zwijg en hoor gedachten malen in verhalen die ik zelf verzin 's nachts komen ze de verwijten en vragen het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd ik verlies mezelf in zinloos ijver waarin ik wedijver met oneindigheid…

harde noten gekraakt: dommelend door de domme discodreun, trein trekkend naar het land van zero onderweg afgehaakt op een smalle reep tussen zee en strand snel ondergedoken in het volle zwembad minder diep dan gedacht wachtend op het blauw van de nacht om te dobberen op haar golven zacht…

Bevrijd je van boosheid Vind een manier om je woede kwijt te raken Schreeuw het desnoods van alle daken Sla tegen een kussen, schop tegen een bal Geef je zorgen aan het universum, het heelal Woede en boosheid maakt ziek Wat ook helpt is muziek Je kunt ook gaan sporten of rennen Wat dacht je van jezelf verwennen?…

Een requiem voor één van al die vaders Vrijwilliger, die voor zijn leven rende Een bal van boosheid in je maagstreek en de reacties van de vrienden van de daders Respectvol, waardig, slim noch tolerant Je voelt het; het wordt kouder in dit land…

wat in de kleinste kamertjes fluisterend is besproken heeft nu de macht gebroken hij heeft hun diepste angsten en boosheid geroken die in confronterende zinnen gegoten hun gedachten gepeild en bespreekbaar gemaakt in haat tegen vooral de anderen ten eigen baat de trend gevoeld van engelsen die voor eigen mensen kozen veel nieuwkomers…

lente heeft het ijs gebroken je bent weer bij me terug mijn boosheid is verdwenen het begrijpen is nog vaag ik zag je zachte lach vandaag in je ogen heeft weer licht geschenen het was warm bij je, ongevraagd…

Ik kan kiezen voor een richting en of ik de trein mis mijn toekomst bepaal ik zelf, door wat ik nu beslis. Zoveel mensen ongelukkig, ik hoor stil hun beklag ik moet nog dit, ik moet nog dat, hoe kom ik door de dag. Ontevreden met hun levenslot en mensen om hun heen het leven zo onrechtvaardig, gevoelsmatig heel alleen.…

Geen naam. Geen woord. Ik weet slechts, dat hij lachte, Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging. Nu door de dagen en de nachten Martelt herinnering.…

Zomaar vanuit het niets Begon ze tegen me te praten. Ik dacht nog: Wat een gezellig mens Terwijl we daar zo zaten. Al redelijk op leeftijd Vertellend over haar zoon. Die een jaar terug overleed het was zo'n lief persoon. Ook ik vertelde van alles Over de dood van mijn beste vriend Tja het is treurig zei ze, Niemand die dat verdiend.…

Ze gingen met de trein. Daar ligt het kamp. Daar zit hij in. Daar woont die ramp. Dan zuchtten ze en gingen maar weer terug. Ziet ge de boer de vredesakker ploegen? Mijn moeder heeft Jans foto op de kast gezet. Mijn vader geeft in 't graf 'n antwoord aan die vroegen: 'En de oude man, hoe draagt hij het?…

De trein snijdt de meloen der wereld Met 't lemmet van zijn vaart uiteen; En blinkend vallen, één voor één, Arcadië, uw schijven open.…

En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn. Vraag me niet waarom, of hoe zoiets nou gebeurt, ik geef mijn nummer, ik ben zo dom, toch ben ik van binnen even gekleurd.…