Alle inzendingen over gedeeld

Nu de passie is gedeeld, maar niet verkocht. Kringen van liefde deinen. Als baltsende vogels tegen het avondlicht.. Bespelen wij doorlopende refreinen. In de kringen van liefde weerspiegelt je gezicht.…

De tafel geschikt, ik heb de vruchten gedeeld, de deur geopend. Elk bord een hand, door het glazen dak liggen de bladeren. Een kaars brandt herfst in de woorden, het verkruimelde, broodnodige. Nu zitten ze aan, ik giet ons in brons, en wij rusten. ------------------------------------ uit: 'Een rode sjaal', 1998.…

ik heb je lief in de verleden tijd toen morgen nog van mij was maar ben niet meer te houden als bezittelijk voornaamste woord een ons was net teveel om mezelf kwijt te raken in een overschot aan samen waarin alles moest gedeeld nu kus ik vrijheid welkom na lamgeslagen woorden geeft verlies me openhartigheid als meewerkend voorwerp…

je was zo teer en ik was bang dat je zou breken je wilde niet meer niet nog 'n aantal weken je nam mijn hand en ik voelde de warmte die je mij hebt gegeven maar je kon niet meer niet nog langer in dit leven nu liggen je handen stil je ogen zijn gesloten en je stem echoot in mij we hebben de liefde gedeeld jij en ik blijven altijd…

heb ik met je gelachen, en met je gedeeld, heb je m'n gedachten, en mijn hart gestreeld... Vandaag... heb ik je heimelijk gekust, stilletjes van je genoten en daarom héél bewust een hoofdstuk afgesloten... Morgen... wil ik weer opnieuw beginnen, loop je mij dan tegemoet?…

De bloedsomloop heb je niet Met haar gedeeld, niet dezelfde Vochthuishouding, niet dezelfde Temperatuurschommelingen met Haar meegevoeld - Na de daad van liefde die Tot haar ontstaan heeft geleid Is er een achterstand opgetreden In de relatie die je tot je dochter Hebben zal - zij maakt pas na haar Komst op deze wereld kennis met…

De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…

je hebt het voorsnijmes gepakt achterstallig wild gedeeld met wie voorhanden was de feesten zijn voorbij alleen fileermessen proberen nog wat smaak te achterhalen maar in trancheren kiezen wij door adellijk besterven hebben wij de oogst weer kunnen erven en gaan we samen naar een wild begin…

blauw strakt de hemel in noordoostenwind zie de rietkraag wuiven hoor schaatsen schuiven ruggen diep gebogen in gedogen tegenwind langs het wak waar je de vogels vindt ben gestopt heb mijn maal gedeeld zij waren met zo veel in samen overwinteren ben ik gegaan nog wakken zij in overleef…

een eeuwenoud verhaal in moderne jas gezongen boodschapt ons hoop want door alle tijden heen is dat wat ons verontrust ons altijd samenbrengend het simpele van het weten dat de angst gedeeld mag zoals de hoop en de liefde dat weten en voelen mogen deed mij traantjes pinken van ontroerend dat geluk…

Eén voor één valt een rozenblaadje als gescheurd oneffen getal begiftigd met "ik haat je" in tweeën gedeeld huilt het ik heb je wél lief de volgende verbloeming plukt lovertjes uit de nacht holistisch ontworteld maar opnieuw geënt herbloeit de verarmde tak die gouden regen herkent .....…

Wil jij dit nog voor me doen vóór je weggaat en de straat vergeet: zweren dat je toen je bij me was alleen om bestwil hebt gelogen en het verdriet dat ik heb helpen drogen zo echt was als dat wat wij hebben gedeeld, en zeg terloops dat tijd de wonden heelt en wil je wat ik vraag ook zweren op het hoofd van iemand die je dierbaar is, bijvoorbeeld…

Ik wist het, maar kon je niet zeggen dat je onverwachts op reis moest een dief in het holst van de nacht me achterliet met te veel vragen Heb je niet meer kunnen vertellen hoe ik me met je verbonden heb in gedeelde tijd voor je zo verdunde je huid steeds witter werd Je ging als een luchtvaartballon dreef weg omhoog in de lucht zonder geluid…

in de eeuwigheid geplaatst is de dood van een dichter de echo die op zijn woorden aast * een hart geraakt wel zoveel lichter immers bij leven taal verbouwen aan een zware plicht getrouwe met lippen zo fraai in poëzie gestemd en gehuld in een bul als levend beeld * zo iemand zal blijvend worden gedeeld…

Wanorde, zo noemt Borgdorff mijn poëzie, Maar dan wel gedeeld Door twee, regels die Willens en wetens Door midden zijn gehakt Door de mens die Ik genoemd wordt, Oogluikend toegestaan door Hen die ook in mij wonen - Gebroken regels getuigen Van een gebroken ziel, Brokstukken poëzie Van hem die aan zijn eigen Ik ten slachtoffer…

heb het brood met je gedeeld en uit je handen gegeten in oogopslag zijn woorden veranderd in weten ik zocht zon jij scheen en samen wolkten we blauw een zuchtje wind fluisterde bloemen uit gras langs de bomenrij we liepen in verse lentesporen de winter zo voorbij…

Kan ik jouw verlangens delen in de spotlight achter het geluidsscherm van de snelweg de gekleurde afbeeldingen tekent de barmhartigheid op het plafond wat jij niet zegt de gedeelde passie sprankelt door twinkelende sterren vanuit een verleidelijke blik die ik sprakeloos omarm omdat ik bijna door jouw hartstochtelijke adem stik.…

Herboren tot gedeeld genot; uw welving volg ik in het laven. Gij drenkt en kust mijn lijf tot lust; hoe stilt gij mij tot overgave.…

Nu ik besef dat dit gedeelde smart is wil ik wel weten wat je denkt waar de waarheid ligt en wat je van mij vindt.…

We hebben gedeeld lief en leed. Het leed dat je niet makkelijk vergeet... Er is al zo'n lange tijd voorbij sinds je leeft aan mijn zij. Ik hoop dat er nog vele jaren zullen komen, dat we nog samen van onze liefde kunnen dromen.…

Gehuld in strelend ochtendlicht komt mij jouw silhouet van korte afstand tegemoet uit ons gedeelde bed. Een zonnestraal beschijnt nu zacht de rand van je gelaat gewis dat hij de drang je te beroeren niet weerstaat. Heel even laat ik hem begaan dan kus ik je gezicht: ik wil je zelfs niet delen met een sprankje zonnelicht.…

De pet op, schuin schaduwgrote schoenen het kind lacht publiek dat kijkt Achter de ogen wellen steeds opnieuw tranen op In het wit, met neus rood lacht hij zijn verdriet, met veel ande- ren zeer graag gedeeld treurnis te snijden zichtbaar de lach onder door hem verhulde traan…

Ik zag bij ons afscheid de tranen op je gezicht Maar ben niet opnieuw voor je gezwicht Herinneringen aan het verleden Het weinige wat we hebben gedeeld Ik wil er niet meer over praten Ik kan er niet meer om lachen Hetgeen er was is verleden Je deed me huilen keer op keer Ik zou van je moeten houden Maar kan jou niet vertrouwen Deed…

Ik weet zeker dat ik het me niet verbeeld, als ik zeg dat wij liefde hebben gedeeld.…

het was stil in het lawaai van afwezige ogen geluiden van hun ziel beroerden ons aller hart toch brak het ijs toen na klanken van gedeelde smart ‘t licht zich af kon stemmen op het heden ieder werd op zijn unieke wijze verder vrijelijk in eigentijdse cadans medegezogen opdat zo weer de toekomst kon worden beleden…

ik moest afscheid van je nemen de allereerste dag ontving je me met open armen we hebben lief en leed gedeeld je hebt me zien huilen en hoorde me lachen als ik weg was wachtte je geduldig tot ik terug kwam wat was ik blij als ik je weer zag dag lief huis bedankt dat je er jarenlang voor me bent geweest…

vertrek uit huizen in boos verdriet hartezeer ontparingen men ziet ze vaak bij pakken neer gekeuteld nog van muizen lege kamers vol met zakken kale peertjes lichten verloren waan gedeeld bestaan bruine dozen kilo’s herinnering verteren onuitgepakt bij helle schrijn van ochtendzon…

vage herkenning van gewoonten en uiterlijk een woord, een hand een gebaar gedeelde herinneringen blijken verdeeld ieder zijn eigen verhaal zijn eigen bril buikdelers van vroeger er ligt een leven tussen…

het zacht voorzichtig schuifelen was de enige fysieke reactie van mensen die dwaalden in gedeelde stilte zonder ogen niet meer in staat tot het leggen van contact in een vaag lijfelijk benaderen middels hun schuifelend verplaatsen is de enige manier om het bestaan nog even te rekken zonder zichzelf prijs te geven aan…

er valt een scherf op de grond gesprongen van een bord dat ooit met liefde werd gedeeld gebarsten was het schild al langer maar de immer parate kleefpasta wist steeds weer breuken te lijmen nu schoonmama is vertrokken poets ik alle grijsgedraaide platen en strijk de kukident in de groeven gelukkig zat er geen muziek meer in de liefde…