Alle inzendingen over geheugen OR herinneringen OR leugen

herinnering je liegt jij bent een onverbeterlijke leugenaar je barst de scherven vliegen om mij heen romantische onwaarheid smaakvolle saus over inhoud die moeilijk verteerbaar consumeerbaar is zo leek het zo was het niet verraderlijke glimlach nept oprecht verdriet verdachte glans tranen in de wacht ze kijkt me aan nog altijd onweerstaanbaar…

Jeetje wat gaat de tijd toch snel Een moment uit het verleden Herinner ik me nog wel De moord op Pim Fortuyn Is hier een voorbeeld van Dat is wat ik nog goed herinneren kan Ook al is het dit jaar (2022) Twintig jaar geleden Dit is een moment Die blijft mij altijd bij Zal voor altijd in mijn Geheugen gegrift blijven staan Mijn God, alweer…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Jij vulde mn hart met het licht van je ogen Jouw eeuwige lach liet mij niet onbewogen Je zaaide je liefde diep in mij een nieuw hoofdstuk, een nieuwe bladzij Maar toen kwam de duisternis de droefenis, de ontsteltenis Jouw liefde bleek een leugen vastgelegd in mijn geheugen Jij vulde mijn hart met de haat van je ogen Jouw sarcasme liet mij…

De pijn nog scherp in het geheugen ga ik verder met frisse moed. Maar verwacht van mij geen leugen met de liefde komt het echt nooit meer goed.…

Ik wieg je op de dans van de wind en voel het spel van niet te vatten zuchten , terwijl een geroofde kus de holte van mijn navel vult, en geheugen zonder glimlach in één ademtocht als een leugen mijn huid voorbij wandelt. Ik sla mijn armen om je heen en ook het winterdeken.…

30 jaar geleden stopte mijn hart en devalueerde mijn geheugen 3 decennia terug, ging ik er 2 weerom in tijd geenszins een leugen 20 jaar geleden weer alles op rails ontwikkelde zich, ongeneeslijk Polycythemia Vera met een veel teveel aan bloed ziekte onwezenlijk Een ziekte zonder hoop op ge- nezing Een ziekte met als gevolg gebrek…

Ik zoek in het lege park van mijn gedachten, naar mijn eerste herinnering aan jou Jouw eerste lach, mijn eerste smachten, aan alles waar ik zoveel van hou Tijd verhulde alles in het vergeten Alleen herinneringen zijn overgebleven Mijn geheugen is onherstelbaar versleten dagelijkse wazige wolken zijn weggedreven Aan de geest wordt dagelijks…

Geen betere plek om het getier van een oproerig geheugen te smoren dan de keuken waar het licht neutraal naar binnen valt en ieder ding zich door een jarenlange dagelijkse sleur hanteren laat zonder oud zeer te wekken zolang ik me maar niet herinner hoe jij hier na die eerste nacht gestaan hebt als een tussen potten en pannen verdwaalde boom…

Je kunt je duizend keer Hetzelfde verkeerd Herinneren.…

als er iets is waaraan ik me kan warmen dan zijn het de plaatjes ingeplakt in het album van het geheugen Lejo van Kuijeren…

Vervlogen lijken ze dichtbij maar toch ver weg Laten soms als kleine gunst fracties los uit hun archieven De rusteloze zoeker koestert ze als schatten in het kleine museum der herinneringen…

De wind die langs de ramen blaast heeft de herinneringen meegetrokken. Je bent op sterven na dood. Niet eens terminaal maar wel het leven verloren. De oorzaak niet meer in je hoofd; Verweest, ver weg, verlaten... Vergeten.…

is zo niets vergeten maar alles heeft direct binding of verbinding gemaakt met al wat van belang is pas als de sleet komt en vergeten ons extra doet omkijken gaat herinnering aan emotie gekoppeld worden is beter oproepbaar en paraat in tijden dat het moet en echt nodig is…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

Soms komt wat is vergeten, in een dagdroom voorbij, of glinstert in de verte vaag bekend, tot mijn brein in het schijnsel van een moment, plots verlicht zich in een herinnering herkent.…

De zwaartekracht van de tijd; uit de bodemloze zandloper vloeien de herinneringen weg de namen onder haar vingers de ruimte tussen de stenen en wie ze niet meer is.…

ik dwaal zonder haken en ogen kijk vaak naar boven intuïtief trekt de hoogte omdat beneden alles langzaam schuifelend moet mijn zoeken is een opnieuw begroeten van ontbrekende stukjes die ik vergeten ben mijn drive gaat voor volledigheid naar een volmaakt verband voordat ik zonder strand in eeuwige verbondenheid raak ik…

Je weet het niet meer iemand speelt met je geheugen en doet dit steeds maar weer je duikt in je herinneringen maar het is zo duister daar weten of die koffie vers is valt je al zwaar alles om je heen is nieuw het ruikt toch zo fris je hoort iemand zeggen dat het al weer mis is maar wie is die vrouw en wat wil ze van jou?…

er staat het een en ander op de rol nog onbeschreven maar aan te vangen naar behoefte voorlopig is het stil op de onwetende plek straks weten we wat we destijds niet wisten uit ons geheugen door gebrek aan herinnering gekookt in zwijgwater zoals een nog te gebeuren verhaal…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Al is de waarheid nog zo hard Het Blijft altijd de waarheid Al doet de waarheid zo veel pijn De waarheid zal geen leugen zijn De waarheid zal de waarheid zijn Zo als een leugen een leugen blijft Al is de waarheid niet zo fijn Een leugen doet later pijn Voor een gelukkig leven Moet een mens de waarheid spreken…

blijven herinneren langs die weg met betraande ogen…

M'n herinneren vervagen met de dag, Elke dag een stukje minder in m'n geheugen. Is het waar wat ik zag? Of blijkt het toch een leugen. Verlangde jij niet naar mij, zoals ik naar jou? Kende ik jou niet zoals ik dacht? Ben ik dan, zoals altijd, diegene in de kou? Ik heb mezelf niet meer in de macht.…

Beschadigde verstilde beelden hangen in mijn geheugen. Kleurloze tranen mengen mijn herinneringen. Jouw ogen vertelden mij over het naderende, scheurende afscheid. Onze woorden waren reeds gestorven in stille eenzaamheid. Toch was er rust in mij, ik stamelde mijn Amen. Ik kuste jouw stille lippen.…

vraagt een onbekende stem of ik al alle antwoorden weet het denkbeeldige ontvouwt zich in heldergrijze vragen zodat er geen geheugen is dat herinnering vergeet bij de eerste lentezoenen die prille kleuren dragen op een plek waar iemand dwarsverbanden vindt in een roerloze ruimte die hersenhelften verbindt…

hier liggen we dan ons geheugen te ontkalken is het moment daar, vergeten we onze herinnering te ontklemmen dit heet een tedere beroering aanraakbaar, vleesgeworden verenigen onze gebeurtenissen met datering en plaats onontkoombaar en voltooid bevroren tot we in eeuwigheid verzanden is het nog niet gedaan…

Achter de spinnewebben Op de zolder van m'n geheugen Stop ik 't weg Verpakt in een leugen Schijnbaar uitgerangeerd Op een zijspoor van het leven Wacht 't op een sein Weer te worden aangedreven Als een hongerige rat Knagend aan de rand van mijn bewustzijn Volgt 't me zwijgend Ontbloot 't gestaag mijn verstopte pijn Hoe beducht…