Alle inzendingen over geluid OR stemmen OR klanken

De wereld waarnemend vanuit dit schitterende stil Waar niemand wat zeggen zal, wat woorden van me wil Mijn geest componeert daar zijn eenstemmig lied De klanken doen de stemmen en de sprekers teniet Met niets meer dan vragen, zegt de wereld niets terug Slechts blikken, slechts knikken, en ze keert me weer de rug Voor mij is dat niets Meer dan…

Geluiden in de avondschemering het zijn deze geluiden die mij laten huilen, huilen van verlangen en verdriet om jou mijn kind…

ik streelde je het voelde als een nieuwe koffer en verre landen maar je woorden waren niet meer aan mij besteed exotische klanken vrolijk klinkend onbegrip uitgekozen maar ongeschikt ik hoor slechts het geluid dat erachter schuilt…

Een Hemels geluid.…

Als klare klanken klinken in een helder kristallen glas kun je jezelf verdrinken Aanzwellingen van gevoel volmaakt Uitstromingen van wondere klank in de diepste ziel geraakt Dromend op muziekwolken drijven Klankenrijkdom in volle kleur momenten van eeuwig blijven In vergetelheid verlangen waaiend in lichte geluiden door golfjes klank…

Het geluid dat het licht in de hoek maakte Overschreeuwde mijn avondgemoed Reeds bevind ik mij in het iets donkerder Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen Om mij af te stemmen op de Weg Draaien, regelen, tot je samenvalt Verstrooiing is een gehavende vijand Die je een arm om de schouder slaat Om er een mee te worden Vrede…

De traan van verdriet Dwarrelend gaat hij over je wang In warrige en verkeerde instanties Wat moet je dan Niet kijkend verberg je het voor je ogen Of het is een schrikreactie Trillend kijk je om je heen Dan voel je om je heen en je bent alleen Rare stemmen en geluiden maken je wat wijs Ouders en leraren Je wilt ze zo hard wegslaan Maar…

ver weg is de poging tot een lyrisch epos anders dan eerst weekt het beeld niet langer los de derivaten werken in als klanken zonder geluid, een omfloerste ziel het brein, uitgezaaide ranken broos en immobiel…

zo wandel ik door woorden trek ze aan en stoot ze af, de richting onbepaald hun eigen graf begraven in een vreemd geluid ik hoor een meeuw zijn schreeuw lijkt veel op uitgestorven klanken wrang weggetrokken uit het laatste geluid dat heelhuids langs mijn oren vloog hoog, heel laag of fluisterend ontluisterend stil begin ik…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de betekenis van een woord zwicht, begint te verschuiven en zich ten slotte overlevert aan geluid vanaf dat moment smacht het bloed naar de betovering van taal – de enige waarheid krijgt een huid van klank de dichter dicht met haar tong zij haalt adem – ja, diep uit haar oor…

Flarden van gedachten weven zich rondom mij kan er niet aan ontkomen het laat mij niet meer vrij Spinnen raggen in mijn kop weven traag hun web kan er niet aan ontkomen het hoort niet bij mij heldere geluiden doen mij ontwaken weven klanken in de lucht kan er niet aan ontkomen niet meer op de vlucht…

In stil gesprek Zonder de klanken De gedachten vloeien De woorden vormen Het denken stopt als het stil valt Naast de geluiden Samen meer zeggen dan gesproken Alleen meer weten dan delen Het valt stil als het denken stopt…

heb de plaatjes en filmpjes gezien van dieren die op mensen lijken kleertjes aan hun stemmen en lach zelfs de kus en een traan maar ik wil ze zelf ontdekken hun geur en eigen geluid de warmte van vacht kunnen raken en weten waarom die ook plast ik wil voelen en ruiken bewegen en leven in de echte wereld daarbuiten…

Ik wens iedereen die dinsdag naar de stembus gaat heel veel succes, nee ik geef geen goeie raad, Ik zeg alleen, ga stemmen, doe een goeie daad, want voor je 't weet, ligt de hele economie op straat.…

De stemmen voor Europa zijn weer geteld De V.V.D. ligt kreunend in dit Veld S.P. en P.V.D.A die lachen zich een kriek De Haagse coalitie ligt slecht bij het publiek De blijdschap overheerste toch bij de meeste heren Maar Eurlings breekt nog eens zijn tong, bij 't snelle debateren.…

Er zijn genoeg stemmen, in je hoofd die je vertellen, dat je een beetje af moet remmen, en jezelf niet zo moet kwellen. Voor de spiegel ga je staan, de moed ontbreekt je niet, dan kijk ik ineens mezelf aan, en schrik van wat jij achterliet.…

Ze heeft stemmen in haar hoofd stemmen als plagende duivels deze duivels doen haar zeer een vrouwenstem klinkt aardig maar de stem die overheerst is van een boze meneer.…

kale muren de straat lonkt om de leegte te ontvluchten op zoek naar iets, naar God mag weten wat zo sjok je uren doelloos door de stad in plaats van sterren pluk je wrange vruchten verloren in de overvolle straten met duizenden maar altijd nog alleen de echo wil zijn gastheer niet verlaten al snel houd je de zanger voor gezien want stemmen…

stemmen in de wind vergaan als grijze as géén die ze ooit weer vindt de plek weet waar het was dat men ze horen kon o, mocht ik toch eens weten waar is der stemmen bron of is ze al vergeten die stem zo zacht en teder die fluisterend mij zei: we zien elkaar straks weder want jij, jij hoort bij mij...…

Wederom mogen we laten weten voor wie we zijn, wie ons land regeren kan. Wederom zullen we blunderen door de verkeerde keus te doen gaan we voor de verzorging, of het pensioen gaan we voor de dieren of voor onszelf? Want tot dusver is niet één partij in staat gebleken te regeren zoals het moet. Wederom mogen we ons stemrecht gebruiken…

verlangens gesmeed in smeltkroes van ziel fragmenten tastend in naaktheid kwetsbaar in vervoering kalm werd zij geboren in elkaar dringend op aarde waarin zij weerklonk in onverstaanbare stemmen pleisterplaats van tederheid waarin de hemel haar doorzichtbaar neerschrijft in de avond van feest oneindig bespeelbaar…

Er zat een stemmetje in mijn hoofd, dat beloofde betere tijden, het sprak met omfloerste stem maar toch kon ik ’t verstaan. Er zit een stemmetje in mijn hoofd die sprak: zeg luister het is nu met al die droefenis toch echt wel fors gedaan. Er zat een stemmetje in mijn hoofd, ik heb het weggestuurd,want luisteren naar een stemmetje…

Het is voor mij een hele zware klus Dat stembiljet is langer dan een meter Naast biogas een ware bomenvreter Waar vind ik Henk en waar staat 50Plus Mijn vrouw zegt: “ Nu eerst koffie en geen nood, kauw straks maar verder op je kleurpotlood ”…

Stemmen klinken in mijn hoofd, stemmen klinken in de klas, stemmen moeten we wederom, omdat men het weer eens niet eens was.…

En met die klanken keert dan even de poëzie weer van het eerste lied dat we leerden - als muziek in de nacht, ver weg, langzaam verdwijnend...…

Een hele generatie is ermee opgegroeid denkende dat dit schip nooit zou zinken als de politiek zich er niet mee had gemoeid zouden haar geluiden nog steeds klinken die vertrouwde stemmen van de dj’s met tussendoor het geluid van de jingles de hits van de Bee Gees en de O’jays wie genoot er niet van al die singles de laatste minuten met de…

groene lijnen golven hitte trilt boven de sawa's het geluid van een enkele bromfiets zoemende vleugels murmelend water wind ruist rondom in de verte klanken van de gamelan flarden zang stilte geluk…

Een zwart beeldscherm ruis inplaats van geluid onbewust en op gevoel zoek ik naar de zuiverheid Helderheid van klank en kleur afstemmen op de ander de innerlijke antenne uitgeschoven komt de kwetsbaarheid naar boven Een zachte stem wil worden gehoord het beeld nog vaag komt aarzelend naar voren de handen uitgestrekt Een beeldscherm…