Alle inzendingen over geluk OR beminnen

Ik had met jouw aanwezigheid dáár, geluk tot in eeuwigheid!…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

Passievol genieten en het geluk opslorpen als een spons - ik aanbid ook gesnuffel Flaneren en jawel ieder krijgt een dikke zoen of knuffel. Geven, ontvangen en delen Kinderlijk spelen en kwelen. Kommer en kwel erg ver weg want het is allemaal zo wondermooi Genoeg getoefd in mijn enge zwarte zielige kooi. De rokken vliegen los...…

Ik wil je laten zweven, op de wolken van geluk, Als ik vol verlangen mijn lichaam tegen het jouwe druk. Ik wil je laten deinen op de golven der lust. Als je me liefdevol omarmt, en hartstochtelijk kust. Jij en ik, geboren om te beminnen. Samen zullen we, deze storm overwinnen.…

Voor de verliefden is er maar èèn hartewens Elkaar beminnen.…

Zodat je weer kon teruggaan Naar allen die jou zo beminnen Want ik kon niet meer toestaan Dat jij bij mij jouw geluk zou vinden.…

Zoveel strijd als we streden om elkaar niet te verslaan in de worsteling tot beminnen als ons geluk werd toegedekt door laagjes van verdriet. Zomaar voorbij als een dag als een leven zo ongemerkt vergleden. Alles wat wij deden spant samen in het heden.…

om me in overgaaf te gaan beminnen ik voel je hoofd tegen mijn schouder, weet de kansen ouder we dromen in gezamelijk besef staan even stil, zijn toch op weg…

Toen ik even Van de verzen, die ik las, De ogen peinzend hield geheven Tot de vreugd, die buiten was... Jaap, Jaap! Wie zag ik daar komen Onder mijn raam door de eikenlaan? Jaap, mijn jongen, De vogeltjes zongen Hoog in de bomen En alle vinken begonnen te slaan... Ook in mijn hart ging het zingen aan. Jaap, Jaap! Daar liep Jaap met…

viert gij hoogtij deze dagen? niet dat ik weet is mijn antwoord vanwaar dat u daar over begint of ziet u met lede ogen aan dat ik zozeer word bemind? in dat geval strekt het u tot eer zulk een asemend lijf in uw blik te vangen of nog beter, ik bloei in hogere sferen en u tracht mijn warme zucht op uw edele huid te eren met sprakeloze…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

voel mijn huid nog zacht al ben ik oud gestreden tegen wind en alles dat op weerzin lijkt voel mijn huid nog steeds niet koud altijd bemind door het strelen verrijkt…

Zo moe dat ik nog slechts kan zeggen in enkele zinnen dat beminnen het enige is dat echt telt. Geen geld, geen goed, alleen wat je doet met je hart. Dat tart alle verbeelding, alle woorden en zinnen.…

Ik heb niets gewonnen. Ik heb nooit iets gewonnen. Ik heb alleen bemind en dat schijnt onvergeeflijk een grote grove fout. Uit 'Loflied voor een stille gek' 1979…

schokschouderend dwaalde ik door een verlaten nacht uit het niets stond je voor me zo oneerlijk mooi het leek of we elkaar al jaren kende schoonheid als een magneet volgde ik je de maan liep mee ik nam je hand vertelde je dat ik je niet weer wilde verliezen en jij keek mij alleen maar aan leerde mij vertrouwen te hebben jij…

Wanneer je zoekt naar herinneringen en de tijd laat fluisteren over de liefde die je kan dragen naar de stem van de droom die je wilt blijven beminnen zolang hij niet uitdooft.…

Oh lieve laat mij u ontkleden Om uw schoonheid te beminnen Rozetten uwer borsten te kussen Het vuur mijner lendenen blussen En zo u het verkiest en zal gedogen Zal ik al minnend uw passie verhogen Tot een liefdesdroom in ongekende hoven Uw ontvlamde bron kussen om teder te doven…

Voorbij de streep van geluk dat niet wacht dwaal ik naar je ogen en weet ik dat je teder wilt ontwaken en gebaren schilderen met de kleuren die alles vergeven wat langer duurt dan het volgende moment.…

Eenvoudig is een berg beklimmen een akker ontginnen een kanaal graven tijdens snikhete zomerdagen echter, ik raak buiten zinnen als ik tracht jou te beminnen.…

Zolang al wil ik je beminnen 't genot van strelende aanraking intens gevoel zo diep van binnen wellust in avondfluistering.…

Morgens drinkend Kopje koffie probeer ik Mezelf in een corrida Tussen het schreeuwende Publiek te zien Dan heb ik geen tijd Om aan jou te denken Mijn visjes voerend Schrijf ik een gedicht Alleen voor hen Dan hoef ik niet Voor jou te rijmen In het nachtlicht Probeer ik te zien Hoe jij mijn raskat doodt Dan hoef ik niet Jou te beminnen…

Nee, een verliefde dichter raak je niet snel kwijt, zijn liefde, zijn verzen, alles benut hij in zijn strijd, om zijn hartendief eindelijk te mogen beminnen.…

Heerst er slechts dik makende duister in het hart van de ademloze provincie plaats ik mezelf een extra paar benen pure bluf met de longen van een paard bemin ik je toch in dat zachte ritme bewegende snaren naar romantiek langs golf stromen van jouw eiland als ik jouw ziel dien van repliek o diepe binnenste eenzaamheid bewaar mij een plek…

En we zullen elkaar beminnen bij nachtelijke hemel maan en sterren, nooit te lang, omdat wij ook hier de warmte van het bed behouden tussen matras en laken met een massage over schouders, rug naar voeten.…

Misschien heb je wel geluk, dus blijf niet aan de zijlijn staan. Toch heb ik angst om mezelf aan een ander weg te geven. Door mij te beminnen, wordt mijn ziel geraakt. Daardoor word ik kwetsbaar en dat wil ik juist niet zijn. Angst voor verdriet en pijn, houd mij op de vlakte.…

die hij op aarde niet heeft liefgehad klinkt die heerlijke engelenzang in lof en aanbidding geweven voedt geluk en vrede eeuwenlang dankbaar een vreugdvol eeuwig leven.…

gevlekte vogel voel je vrij ieder voorjaar om te beminnen…

In besneeuwd weiland, roerloos aaneen, twee paarden, elkaar beminnend.…

het genot van de zot eindeloos beginselloos licht van zinnen bij het schaamteloos beminnen…