Alle inzendingen over herfst OR kameraden OR mensenlot

Daar waar de verhalen waren gebleven leefde je in landschap van andere verhalen dan die we ons herinnerden in het bed vol verlangen namen we afscheid zinnen leken te dansen in verbeelding verslaafd aan jouw genegenheid gezelligheid die je bracht bij nacht wanneer adem zijn reis had door het universum van dode bomen verdorde bloemenvelden…

tepels de enige droom voor het zoete hart in binnenste, het allerdiepste binnenste omdat je wandelt langs de Sturia in jouw hart verloren vriendschap hoe je ooit droomde dat alles anders was maar de droom werd nooit begrepen zie hoe je wandelt langs de Sturia daar gaat de droom, daar vaart het schip vriend van de Sturiarivier, heldere kameraad…

leven stimulerend opzwepend ritme dat mensen diep in hun ziel voelen als hartslag van toen de bewegingen doen die zo herkenbaar zijn vol liefde door samen om zonder venijn als mens gelukkig te zijn jij bent de spil waar alles om draait jij verstaat als engel uit de oorsprong het falen van mensen biedt hen hulp als vriend en kameraad…

een handje van jantje altijd daar eerlijk waar een houvast die mij past tijdens dip stevig grip bij mijn pijn gewoon zijn de strohalm even kalm soms strelend wel bekend zo vertrouwd lang getrouwd het handje van jantje altijd daar wij, één paar…

verbindt en zal verbinden tussen (on)beperkte vader en dochter: de liefde voor het leven de lusten van het leven de lasten van het leven en met name de liefde voor elkaar de zorg voor elkaar de omgang met elkaar met mama, oma, opa, ooms, tantes, nichten en neven vrienden, kennissen en verwanten Lang zullen we leven hand in hand 'kameraden…

Politie is je beste kameraad, maar soms is Oom Agent wat eigenzinnig. Dan reageert hij overdreven pinnig en zo verergert hij soms juist het kwaad. Maar heb je geen ID, zo blijkt al gauw, dan krijg je, net als iedereen, een douw.…

De directeur van klein Madurodam verlaat de platgetreden minipaden en gaat aan ´t werk bij onze kameraden voor vast een goed belegde boterham Maar “hand in hand” wordt het voorlopig niet Ook “daden” liggen ver in het verschiet…

is jachtig de herfst is mooi de herfst is machtig…

Huidmond gesloten Ademt niet mee met het seizoen Valt eerloos op de grond Laat eerder los dan was voorzien…

Samen met zijn kameraden in de dodelijke strijd. Nu lijkt alles voorbij. De regen begint. Hij lift zijn hoofd en legt zijn geweer opzij. Deze jongen, deze soldaat… nog maar een kind.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

die ons het verschil maken kan om gelukkig te zijn in het nu moet je doen wat je echt wilt met alle mensen om jou heen die jij jou zoveel betekenen laat dat wens ik jou vandaag ook toe dat als broer vriend of kameraad jij daar het geluk brengen mag waar jij het ook zelf vinden kan van harte…

De vervanging is paraat, Pim Fortuin, Onze kameraad!…

Tussen zijn opgeschoten kameraden staat hij als een pionier uit vervlogen tijden.…

Stomdronken op weg naar huis, het was al laat Spleet hij zijn wagen tegen een boom in twee Nog niet zo ver verwijderd van het café Sprak hij met dikke tong tot z’n kameraad “Kom, we nemen er nog één met z’n beiden Want op vier wielen kan ik ook niet rijden”…

Trouw loop je Naast mij Kameraad voor Het leven die altijd Bij mij is Zodat ik nooit Meer alleen ben Als ik in mijn Eigen brein verdwaal - Het is warm in onze Zelf geschapen woestijn - Met een flesje water Achter op de fiets Overleven wij de Droogte die bijna Onverslaanbaar lijkt…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Met herfst beginnen ze te geuren de peppels,populieren Met herfst beginnen ze te zingen westenwind als goede vriend Met mij hebben ze wat te vieren: FEEST VAN HERFST.…

De vijanden gevallen, mijn kameraden verraden, gesneuveld voor de richters met hun vuur. En ik die op het randje van geluk en onwaarschijnlijkheid overleefde. Nu nog alleen dit naakte voortbestaan, waaraan kan ik mij nog hechten? Een mens alleen doet niet zo veel, kan niet zo veel, want voor wie zou hij het nog doen?…

Toen de maan de eerlijke spiegel van mijn dromen was ik eerzucht vond in puur geluk toen nam de rivier mijn spiegel mee naar het onheilspellende van de machtige zee; Nu geeft de rivier mijn spiegel terug heb ik mijn rugzak op mijn rug bomen en wolken als kameraden volg ik de golven vastberaden.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

jij bent mijn straaltje zon in mn donkere bestaan jij bent mijn ster bij een heldere maan jij bent mijn schouder om op te huilen jij bent mijn thuis om in te schuilen jij bent mijn steun mijn toeverlaat jij bent mijn vriend mijn kameraad…

Toen de maan de spiegel van mijn dromen was ik eerzucht vond in puur geluk zag ik de bomen als kameraden de natuur niet langer als knecht toen we struinden over de paden werden alle dromen superecht toen de wolken voor de maan verschenen leek het geluk weer plotseling verdwenen.…

zijn handen zijn van hout het stoffen lijf lijkt eeuwenoud geknakt ligt hij te wachten op de eerste die hem ziet met opgewekte ogen een blijde lach maar ook vaak tranen van verdriet hij was mijn kameraad we deelden alles samen mijn laatste toeverlaat ik heb hem opgepakt wil hem nooit meer kwijt mijn jeugd in onafscheidelijkheid…

De herfst is er weer Alles is aan het rotten De herfst is er weer Depressies, koude botten De herfst is er weer Ik moet het ergste vrezen Een eikel op m'n kop Een teken van het Opperwezen.…

Dit is onze afscheid niet, kameraad. Boven de wolken zullen we elkaar ooit tegenkomen. We gaan zwarte Friese paarden bestijgen, over onze gewonnen oorlogen en mooie vrouwen praten. Ik zeg je geen vaarwel maar tot ziens, grote vriend ! In memoriam meneer D.…

Ze klauteren en klimmen hun benen en armen zelden stil Zoeken zich het hoogste punt, de top waar zon hen kan verwarmen hun makker, kameraad bij deze klim-en klauterpartij meestal te aanschouwen in de maand van mei... Ze klimmen en klauteren een schouwspel.... in m'n achtertuin dat ik nimmer missen wil.…