Alle inzendingen over het hoge woord OR eeuwigdurend moment OR ongemakkelijk

Door het duister struin ik in de dieptes van mijn ziel om mijzelf te vinden in een altijd draaiend wiel één met oneindige verhalen hier is waarheid vergezocht en ik loop maar wat te dralen op mijn eeuwigdurende tocht…

Je stem schildert een moment van mijn dag zij tovert dingen die ik niet zag ze geeft me een regenboog om onder te spelen vleugels om hoog, hoog, vliegend de wolken te strelen.…

woorden vliegen door de lucht als vlinders met één vleugel zielenleed is duidelijk zichtbaar in glinsterende ogen na het vallen is het opstaan even ongemakkelijk als de weg die voor hen ligt onontgonnen en maagdelijk wit blijven antwoorden vooralsnog uit daar wordt driftig naar gepuzzeld al is dat boek wel verdomd dik…

In de eeuwigdurende kringloop van ons bestaan klinken de stemmen van onze voorouders door die als seizoenen komen en gaan Zij gaven ons hun genen de kwade maar ook de goede om telkens weer te leven in hun spoor…

De golfslag van het leven kabbelt maar door eeuwigdurend trekt ze haar spoor In wilde ontboezemingen en zachte stromingen Koester de mooiste die je hart steeds raken en altijd weer gelukkig maken...…

Zwijg gij zinloze U laat het boek gesloten Onwetend is u eeuwigdurend nacht U versaagt het immers te ontwaken Heilzaam is hij die het tot zich neemt Alleen het schrift zal ons immer leren…

Je weet het misschien al het is een gevoel diep in jezelf een eeuwigdurend welkom als je eindelijk loskomt handen zwaaiend zonder woorden nu je verlangt naar geluk dwalend in jouw dromen de mooiste dwaalvlinders op zoek naar jouw hart.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Er komt een moment dat ik van hier afscheid neem.…

hechten aan het beton en de ijzeren omhelzing van het spoor bijster tussen de klinkerkeien aan de medeklinkers grond verdichtend het houten ijveren en een tuinbeeld verkleed -ik wou dat ik het in mij had- die eeuwigdurende groene koppigheid…

De componist Ten Holt is heengegaan Zijn stukken hadden haast dat transcendente Te midden van de nieuwsbombardementen Deed zijn memoriam bescheiden aan Muziek als eeuwigdurende hypnose Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…

energie geboren worden en net als bij een nieuwe start schijnt zon heel hoog zijn eerste regenboog…

Er is geen mooi einde De zon gaat onder zonder de hemel te kleuren Geen vogels, geen muziek Ik huil niet eens zeg alleen maar: nou, dag dan Het klinkt zo gemakkelijk maar ik kijk weg en wacht tot het voorbij is Wanneer ben je me ontglipt? Wanneer zijn we gestopt met te willen praten over wat we niet begrijpen en stilaan niet meer…

Afscheid: we eten niet echt, dat zie je ook wel -- in toneelstukken.…

Heel even maar Dat ene moment De stilte om ons heen Zonder woorden Dat ene moment Dan weet ik meer dan woorden ooit zullen zeggen...…

ongemakkelijk spannend naakt voorzichtig proevend van alles wat naar meer smaakt met trillende onderdelen…

De tijd vervliegt, de jaren snellen, 't Verandert alles om ons heen, Wat eenmaal eeuwigdurend scheen; Maar wie toch kan de dromen tellen, Gedachten, die ons harte kwellen Met al 't verlangen naar 't verleên. Vaarwel!…

Met thermometer hoog in het kwik, duurde de dag een etmaal lang De dans echter, die gaf aanleiding voor een periode die echt zeer verwart Als zand in je handen verglijdt de tijd van eeuwig, naar een moment van droevig…

Met thermometer hoog in het kwik, duurde de dag een etmaal lang De dans echter, die gaf aanleiding voor een periode die echt zeer verwart Als zand in je handen verglijdt de tijd van eeuwig, naar een moment van duivels…

Zij blijven verschoond van dit soort pijnen en ongemakken, hoeven bij 't toiletteren niet door hun bénen te zakken. Blijft de vraag, zou ik 't willen zijn ... een mán? 'k Dacht het niet, ik maak er maar van, wat ik er van máken kan en die óngemakken? Die neem ik maar op de koop toe dan!…

De oorlog wordt niet meer verklaard, maar voortgezet. Het ongehoorde is alledaags geworden. De held blijft uit de gevechten weg. De zwakke is naar de vuurlinies opgerukt. Het uniform van de dag is het geduld, het ereteken de armzalige ster van de hoop boven het hart. Het wordt verleend als er niets meer gebeurt, als het trommelvuur verstomt…

Achterlijk jong was ik voor ziekte Poly- cythemia Vera Gelukkig veel te jong om er vroeg aan te sterven De tijd die heeft, zielsgelukkig, anders beslist Die tijd besloot een ander leven voor mij Een leven dat gelukkig meer dan de moeite waard is Tijd van vóór en tijd nadien de tijd van vóór heb ik gehad De tijd nadien is naar…

Op het moment dat wind vermoeidheid en vergeetachtig begint te waaien zullen zijn rillingen zich hechten aan een jeugdige hartstocht tegelijk voel ik stijve vingers waar verkrampte ideeën vloeien uit Losse puzzelstukjes van dromen en wensen zwerven ergens hier ver vandaan rond.…

in kleine auto's kan te weinig beenruimte ongemak geven de kruiskoppeling erin wordt een stuntelig gevrij…

daarom zwijg ik op dat subliem moment in alle wereldtalen. maar... vol gevoel speel ik dan dankbaar een vioolconcerto van mozart. als die snaren uni solo trillen met die van mijn hart worden woorden overbodig!…

momenten die zomaar langskomen blijven bij me momenten ogenschijnlijk zo gewoon vergeten door een ander momenten jouw ogen, jouw woorden voor altijd in mijn hart…

een vliegtuig cirkelt letters in de lucht, de vlaggen klappen van plezier, hoog in hun masten. het volk dat lang boog onder oorlogslasten, viert dat de vijand vijf jaar later is gevlucht. dan dwalen mijn gedachten naar Irak..…

tak Licht zwiepen in een zachte zomerwind En om zijn schranderheid worden bemind Verlost van tralies zijn en ongemak En starten met waarop hij heeft gewacht Zijn vleugels dompelen in kleurenpracht…

toch doet het telkens zeer als een dichter de nacht opzoekt om de ochtend te mijden, heb zijn ogen niet zien lijden hij had wel iets dat mij raakte en heb vaak zijn rug zien buigen ook diepte in zijn woorden gehoord die zijn lippen teder maakten was het een mokerslag van de duivel op een wellicht niet verwacht moment; de muur…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…