14448 resultaten.
Nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 190 totdat het weer warm is,
en in datzelfde zilte zand,
tijd om te liggen is,
te luisteren naar de golfslag,
de meeuwen,
een ver vliegtuig,
een kind dat zich baadt en dat lacht,
tot die dag komt,
wacht.…
taverne deuzeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Ik wacht tot je voorbij rijdt
en zie van verre
hoe je uit de wagen stapt
oversteekt
en zonder verder omzien binnengaat.
Ik blijf dan zitten
tot de taverne sluit.
Er zijn ook vele dagen
dat je niet naar huis komt.
Dan duurt het wachten nog veel langer,
tot de taverne eindelijk sluit.…
Tram 8
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 of misschien
is er altijd nog - dit wachten…
wachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 Als ik iets heb geleerd
is het wachten
wachten op de bus
wachten in het hier en nu
wachten op de tram
wachten op de blues
maar het meest
nog het wachten op jou
dat was het wachten vooral waard…
Actief wachten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 149 Ik wacht op jou,
Maar je komt niet:
Mijn ogen gericht
Op de wijzers van de klok
Die langzaam voorwaarts gaan,
Maar jou zie ik niet verschijnen -
De tijd verstrijkt en ik
Word het wachten moe;
Ik besluit het actieve wachten
Op te geven, en leg mij
Te ruste, sluit de wachttijd
Buiten, heb er niets meer
Mee van doen,
Maar voor…
Zij weet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 187 Ergens, hoog aan de hemel,
in deze onmetelijke nacht,
ben jij op weg...
... en ik wacht...…
wachtkamers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 wachten is het eerste begin
een uitloper van iets dat groeit
reikend naar een ander leven
desideratum miniatuur
plant van rijpend verlangen
het andere te ontmoeten
een reuzenplant die huid
en ogen verwond en tastend
afwacht wat komen gaat
wachten is de kiem van
diepe wanhoop omsingeld
door gevoeld gemis…
[ Misschien is het tijd ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Misschien is het tijd,
maar ik aarzel om te gaan –
of ben ik er al?…
verlenging
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 het heeft geen zin
nog langer te wachten
er is een begin
een einde, een nachtelijke droom
alleen in gedachte
als een soort fantoom
maar wacht toch nog even
zo kort als naderbij begeven
zo lang als leven…
De dagen van het wachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Leert het wachten mij veel
te laat het wachten af
en krijg ik extra tijd
om te leven?…
wedervaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 vandaag valt in herhaling
staat de zon in kunstlicht
doden we tijd
daartussen groeit stilte
is alleen de supermarkt nog open
en verstrijkt het ogenblik tot avonduren
in een spiegel van kalm water
waarin we de toekomst zien
die op onze verte lijkt
voorlopig blijven we afstand verlengen
in overeenkomst met ons zwijgen
-steeds afweziger…
Het rijbewijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 In Nederland,
is daar veel over te
doen,
wachten en nog eens
wachten.
Het is onvoorstelbaar
dat dit gebeurt in dit
land.
Er zijn mensen die al
een jaar wachten op het
rijbewijs van het
CBR.
Het is toch echt niet te
geloven,
mensen op leeftijd en
dan zolang moeten
wachten.…
tussentijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 twee mensen wachten
hoe doden zij de liefde
in de tussentijd
de aarde kleurt zwart
het wachten van gisteren
is verleden tijd
een wachtend leven
vervaagt de herinnering
aan verloren tijd
twee mensen wachten
in hen zingt het verlangen
ze doden de tijd…
laat me niet wachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 laat me niet wachten
in de ijskoude nacht
als aangeschoten wild
in het zicht van de jager
niet wachten in het blakerend
licht van de smeulende
brand waarvan ik de
hitte niet verdragen kan
laat me niet wachten
met verloren woorden
die nog altijd weten
wie we vroeger waren…
Wachten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Ze leunt tegen de hemel aan
zoekt langs lijnen van dromen
de geur van honing
zachtheid als zijde
de zon die te voorschijn komt uit de nacht
wacht en wacht
zucht naar
tijd der tijden ...…
[ Een bui: de mensen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 Een bui: de mensen
vluchten de ijssalon in --
en likken wachttijd.…
wachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 de stilte die bij je blijft
en toen mijn natuurlijk
instinct van vroeger
werd aangesproken
kwamen er mooie dingen
vanzelf naar me toe
zoals zelf de ontvanger is
is mijn lichaam de maker
een instrument
om schoonheid te scheppen
gerust te stellen
respect te hebben
rust te betrachten
zoals liefde aandacht is
en de kunst van het wachten…
Laten we wachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 76 Laten we wachten
op de dag van morgen,
op hetzelfde licht als vandaag
en op de onbewogen stenen
in de straat
Laten we wachten op de vogel
die gisteren overvloog,
op tijdloze wolken
in een heldere blauwe lucht
en op de bomen
van eeuwen geleden
Ik zal wachten
op het ogenblik
in jouw ogen
dat nooit voorbij zal gaan…
omkijken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 43 wacht tot
het blad beschreven is
de inkt gedroogd
het suizen verdwijnt
iemand uit zijn kamer komt
de taal van oorlog dooft
we de doden horen
wreedheid weerloos wordt
mededogen de sleutel en
het koningswoord liefde is…
kijk wat er gebeurt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 los van het papier
aan het einde van de nacht
de berg bereiken
dan tot niets komen
proef het genoegen daarvan
kijk wat er gebeurt…
In Gent
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 langs lange trambanen
staren ramen als speurende ogen
kraaien wachten op kantelen
en op slanke draden
tot de laatste halte
die niemand ooit zag
soms klimmen woorden
als wollige dekens omhoog
langs gevels van huizen
en langs holle buizen
eens dacht ze dat hij het was
het rollen van het vehikel
deed het ovenrooster tikken
de kaarsen…
Weemoed en hope
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.497 Op de bodem van het leven,
In de diepte van het hart
Rust de Weemoed
En de Smart;
Maar de Hope rijst er neven,
In ’t geslingerd mensenhart.
Tussen weemoed, strijd en hope
Vliedt het leven snel voorbij;
Waakzaam, werkzaam
Wachten wij
Dat het Raadsel zich ontknope,
Wat ons korte leven zij.…
Zielen zijn al op de loop
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 176 je schoffelt
kruizen op een hoop
en schoont de paden
de graven
zijn geruimd
vergeten zijn hun daden
herinneringen
spoken rond gevlucht
uit pas ontgonnen grond
het rusten is gedaan na
jaren wachten in opstandigheid
de vrede is vergaan
kruizen op een hoop
een verrijzenis aanstaande maar
de zielen zijn al op de loop…
Ontheemd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 368 Hoop vervloog,
joeg dromen na.
Geduld kent geen liefde.
Het huis staat te koop.
De stacaravan
in de polder
wacht.…
Weemoed en Hope
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 729 Op den bodem van het leven,
In de diepte van het hart
Rust de Weemoed
En de smart;
Maar de hope rijst er neven,
In 't geslingerd mensenhart.
Tussen weemoed, strijd en hope
Vliedt het leven snel voorbij:
Waakzaam, werkzaam
Wachten wij
Dat het Raadsel zich ontknoope
Wat ons korte leven zij.…
Teder gewend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 137 Nu jij niet meer bij mij bent
wacht de nacht met vreemde stilte
ik was jouw stem zo teder gewend
omring het duister nu met kilte
ben ik alleen, o nacht zo lang
hoor ik slechts in tranenzang
hoe dwaas ochtend zal aanbreken
zonder jou in mijn vizier
eenzaam is het wachten hier
dat mijn hart niet meer zal hopen.…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 160 Mijn gedachten drijven,
tussen droom en werkelijkheid.
Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
IK LIG ZO STIL
poëzie
2.0 met 8 stemmen 624 Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder,
mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht
het kloppen tikkert van uw zachte hart
en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er.
De sterren bloeien langs haar zilvren baan
en blinken met het licht van duizend glanzende ogen,
de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen
van blauw-zwart marmer welvend…
VLOEK NIET DE ZON!
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.053 Vloek niet, o vloek niet de zon,
m'n broer, die zo zwaar draagt uw last,
touwen en lijnen zijn om u getast,
hoog glijdt de boot in de zon.
Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst,
uw ogen en slapen zijn wild omvloten,
maar de haat, de haat uw oog ontschoten
0
vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.
Bittere man die…
heimwee in de kast
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 119 wat ben ik eigenlijk nog voor jou
geen klank meer uit je mond
een gezicht tot op de grond
je hart zo kil en koud
eens waren we goede kameraden
maar dat was al vele jaren geleden
we waren met zo weinig tevreden
ook sterk zelfstandig en vastberaden
we hielden van de gouden zon
maakten reisjes naar die landen
waar ik hoopte dat die zon, je…