4123 resultaten.
Wissels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Vader hangt er nog:
een mooie jongeman
in opzichtige kleren
die van zich liet horen
op hoge hakken
net getrouwd, niet streng
de man van plichten
die ik heb gekend, in werkkleren
bezig met belangrijke zaken
toegeeflijk kijkend
naar mama die zich tooit
in ongemak, 's ochtends
op hun koperen bruiloft
beiden de wissels voorbij
en verder…
En toen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 184 En toen
besefte ik pas
dat het niet te laat was
Nu niet,
toen niet,
ook niet straks
En vandaag
ben ik even
wie ik ben
Een gezicht
dat ik graag erken
En dan
lijk ik weer op mij
Niet bijzonder verdrietig
Ook niet ernstig blij
En straks
ben ik
wie ik mag zijn
Ontwikkeld
en gevormd
door
dromen,
angsten,
hoop,
eenzaamheid…
De maan herinnert me
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 De maan herinnert me
aan mijn dromen, het plezier
van het zingen, het spel
waarmee alles begon
Geen last op onze schouders
geen onderlinge wrevel
Het heilige moeten
is uit ons weggevloeid
de wereld in getrokken
dwingend en mateloos, kinderlijk
eisend dat het tijd is
om volwassen te worden
maar dat ben ik al
en de last van mijn leven…
Volwassen kind.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 Het kind in je bewaren,
zodat je de volwassenheid kunt begrijpen.
De "volwassenheid" zonder kind kunt verklaren,
Zodat volwassen kinderen je kunnen verrijken.
Volwassen zonder kind te zijn,
is een onvolwassenheid met onbegrip.
Alleen maar het bezit van een heel klein " domein ",
Tja, volwassen zijn is vaak gelinkt aan een tijdstip.…
Klaar
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 704 Mijn jeugd is nu wel over de onschuld is voorbij.
Er blijft niet veel meer over, weinig dromen meer voor mij.
Nu wordt ik volwassen.
Nu wordt ik een mens.
Waar ik voor heb gevochten was niks meer dan mijn wens.
Het meeste wat ik wilde heb ik nu wel gedaan.
Toch zijn er nog wel dingen waarvoor ik echt wil gaan.…
het middenstuk
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 423 stoïcijns als een volleerde
dicht er een mens zijn jeugd
onverstoorbaar naar gisteren
hij moest volwassen, eindelijk
vaarwel aan de eindeloze streken
van een jonge-man
er heerst stilte aan het front
geen schoten, geen inslagen
noch invallen, de tijd is
bewaakt de grenzen, het fatsoen
is nog niet helemaal gestorven
leven na de dood en liefde…
Jongensspel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 443 -goed te pas-
z'n jeugd herbeleeft.…
Geverfd door de wol
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 geverfd door de wol
de omslag is gekomen
zij kunnen nog even dromen
de garens stralen kwaliteit die
nu door volwassen arbeid is bereikt…
Vijftig*
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 3.755 In retrospectief meer verarmd dan verrijkt
verloor ik jeugd, illusies, idealen
om steevast op ’t levenspad te verdwalen,
niets op deze aardkloot is wat het lijkt.
Doe ik mee met volwassen rituelen,
inwendig wil ik het blije kind blijven
dat ik ooit was, als dichter harten stelen.…
Ritmisch onbekend
netgedicht
3.0 met 123 stemmen 348 en geen
robot meer maar wie
zal de naam bevestigen
als waarheid al geboren
is en jeugd beëindigd
wordt met bestaan…
Afgerekend
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 319 van
Twee jongens die niet het
Geluk hadden van verantwoord
Ouderschap - die nu volwassen
Zijn, hun eigen leven kunnen
Leiden, hebben afgerekend
Met wat hen in de allereerste
Fase van hun leven is aangedaan…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 513 Of jij echt degene bent die hun zo hard gaat missen.
Hoe meer zielen hoe meer vreugd.
De beste tijd van mijn leven was mijn jeugd.
Ik wilde afsluiten met een paar woorden die mij goed doen.
ik zal eeuwig wachten op die prachtige zoen.…
lief,
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 404 hoe blauwe ogen iriseren, lichtgebonden
rond het zwarte gat
dat missen heet
ik weet dat het goed met je gaat-
je huppelt blond rond bronnen vol jeugd
jouw vlechtjes vrolijk in cadans
de trance van nu
mijn tafel draagt ook roze tulpen
elk laat zien hoe mooi- je bent
ik hoop het
dat jouw tijd
ook zomers kent en winters
onder witte sneeuw…
Voor Veerle, een jeugdvriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 272 Schrijdende voetstappen kraken de kern:
Flitsen van veel samen beleefde jeugd,
Het nu eeuwig missen. Achter het portaal
Laten we verweesd het uitgelezen verhaal ……
Verjonggingsapp
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 is de
veerkracht terug van het ik
het is geen verjonggingsapp
die jij hanteert maar de reflectie
van liefde die ieder kind heeft geleerd
die in volwassenheid is verdwenen
omdat andere zaken belangrijker schenen
dan af en toe lief te zijn voor elkaar…
Geneugten van volwassenheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 373 De wegen naar volwassenheid
of dat wat wijsheid wordt genoemd,
die wou ik exploreren.
Ik dacht dat ik op die manier
de toekomst kon beheren.
De wegen naar volwassenheid
of dat wat wijsheid wordt genoemd,
die ben ik echt gaan zoeken.
Ik heb naar wijze raad gezocht
in heel wat dikke boeken.…
VERLOREN WOORDEN
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.584 Door woorden op papier gevonden
Door woorden op papier verloren
Herinneringen verkreukeld
Jij heb het niet als volwassene aangepakt
Maar het heeft mij wel als volwassene
aangegrepen.…
Roman in twee vensters (1)
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.295 1
Mijn lief zat voor het open raam,
een zon, die langzaam viel,
omlijstte met verzachte schijn,
in een bleekgouden, tere lijn,
haar hoogvoornaam
profiel.
Toen schoof mijn lief de blinden dicht,
verveeld, een beetje boos,
maar binnen drong één scherpe straal
en op haar mooie mond, brutaal,
danste het licht
een poos.
Als eens mijn lief…
Roman in twee vensters (2)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.391 2
‘k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.
In mij is net zo…
FILTER 3
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.334 Die huizen zijn wel 't meeste schoon
waar Kristuskoppen op de muren
gladharig naar de zoldring turen,
de meid draagt er een doornenkroon.…
Jij kind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.201 Jij kind,
wiens jeugd ruw werd ontnomen
kijkt verslagen op het leven neer
ontdaan van alle prille wensen
en geloof in volwassen mensen
heeft je lente geen kiemkracht meer
Jij kind,
waarvan de dromen zijn gestolen
voelt rood de schaamte aan je huid
als donkere schaduwen kleven
die zich in je nachtrust weven
als je uitgeput de ogen sluit…
ogen kleurden leven tot boeket
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.049 in meeging onthulde de
volwassen warmte van je schoot
je handen plukten bloemen
ogen kleurden leven tot boeket
ik heb me samen met je op het
marmeren liefdesaltaar neergelegd…
dank..
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 713 dag mama
(in de kerk van mijn jeugd brandt het licht van leven)
nu je gegaan bent
nu je rust
kus ik jouw koude ogen en een wang
waar zacht
jouw vrede sust
ik mis je, waar ik missen mag
maar meer nog ben ik blij
om alle pijn die weg mocht gaan
en jij
het licht mag vinden…
Schaarste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 Die mierse zondag nam ik,
je trapte me onbesuisd en ongesuikerd
m'n comfortzone uit,
de trein naar het Poolse oerbos.
Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend,
telde ik zielen en dorpsoudsten,
dutte ik kadansgewijs in
en droomde van wolven in Bialowieza.
In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend
In een plasje bier op het stationsbuffet…
missen
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.652 hij zoekt haar nog steeds
in patronen op de muur
in wolken en stenen
en als hij haar vindt
is het vaak van korte duur
zijn wanen en wenen
hij roept haar steeds weer
in momenten van verdriet
van wanhoop en wachten
en als hij haar hoort
klinkt het als ruisen van riet
natuur en gedachten…
Ik zal je missen
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.439 Ik zou mijn woorden op het water willen leggen,
ergens op het koude winterstrand hier niet veraf.
Ze zo ver laten drijven tot over zee,
zwevend over duizend golven recht naar jou.
Ik zou ze je zoveel laten vertellen,
over gewone dingen van deze dagen,
dingen die ik straks misschien al vergeten ben,
maar nu toch zo belangrijk lijken.…
Missen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.953 In wijsheid
steeds het verlangen ontkend
van zoveel schoonheid
en ontembare passie
twee werelden
en niet één om in te leven
zweef ik dolend rond
als geest
een bedachte goocheltruc
om te verdwijnen
of doormidden te zagen
twee delen om te verdelen
dit lichaam
klopt van binnen
op de maten van het leven
maar de blik is vertroebeld…
Het kon niet missen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 893 opoe, hoe komt u
aan die een anjer
op sterk water?
ik heb hem
opgevangen
van een prins
hij had een bril op
met een Duits accent
zei ze even later…
het missen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.966 vergeef me
dat ik loop
te lijden
maar ik voel
nog steeds
de pijn
afgescheurd
van ons leven
weggerukt
uit mijn zijn
leegte
het missen
achtergelaten
het niet weten
waar ze zijn
in het toen
of in het heden
als in vertraagde
beelden gaat
het leven voort
wordt ik ooit
nog eens de vader
of is dat gevoel
voorgoed vermoord…
Missen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.407 's Morgens de grote oude bomen waar wij tussen stonden.
's Middags een Eau de Toilette die ik herken.
's Avonds draait de Radio 'zijn' nummer.
's Nachts voel ik zijn handen op mijn lichaam…………