10829 resultaten.
Jong
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 Vandaag de dag is
morgen ver weg.
Nu moet
het gebeuren.
Gisteren was ooit,
maar is nu
niet meer.
Nu is nu.
Morgen zien ze wel
weer.…
HEUPPROTHESE
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 803 Gek, ik voel me peuter, kleuter of schavuit
Ik lach en dans en spring en fluit.
Is dat misschien al lente in het bloed
Blij zijn, gekscheren het maakt niet uit maar het voelt erg goed.
Zoveel dromen en ook wensen, dansend door de regen
Ieder kijkt op en dat kan me niks schelen.
Een ernstig telefoontje, plots de slappe lach
Wat ben ik tevreden…
Zo vredig ligt ze daar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 411 Te snel, veel te snel
ging ze, veel te jong
ze staan om haar heen:
Maar zouden alles geven....…
jong
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 206 Ze was kromgebogen, donker gekleed en hun haar in een knotje
En kijk nu eens,
we zijn nog even jong als vroeger.
Ik wil niemand ontmoedigen,
maar zeker ben ik niet
dat twintigers even overtuigd zijn
van onze onverwoestbare jeugdigheid als wijzelf.
Oude mensen achten zichzelf jonger dan ze zijn
en jongeren ouder.…
groen wordt in
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 1.248 niet alle tederheid
die je zocht
heb je gevonden
het park ligt
in de uithoek
van de winter
op de helling gras
schuiven bont
krokussen naar boven
de prunus aarzelt
om te bloeien
groen wordt in
twee koppels
jonge duiven
tasten naar de min…
Lente
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 175 grasscheuten groeien
voor mijn deur
mooi groen
vers jong leven
zo pril
met dauw omgeven
alsof geluk
de boodschap is
zo staan ze daar
vol goede zin
ik raak ze aan
en snuif hun geur
beleef een
nieuw begin…
Liefste
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 127 Als diepe trechters van een vulkaan,
waren je mooie groene ogen.
Ik zag in hen de zee, de zon, de sterren en de maan,
nooit hebben zij gelogen.
Voel regen als tranen vallen in het haar,
de wereld huilt er is een cirkel gebroken.
Want ik ben hier en jij nu daar,
’n mes diep in mijn hart gestoken.…
Bomen van dichters
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 134 Slimweg gelukkig worden,
samen met jonge blaadjes,
in het groen.…
Zuurkoolwitje
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 186 Met dichten raakt 'n jas niet gesloten
de wind waait er dwars doorheen
woorden ontsnappen jong en groen
de vleugels nog niet droog
Zij vallen naar beneden
vormen een toren van Babel
worden vervolgens in de vorm
voor origineel, verfrissend versleten…
De zwevende kiezer wint
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 289 Op woensdag maak ik straks een rondje rood
Ik stem op groen, op roze, op ’t gezin
Op oud en jong of iets daar tussenin
Op mens en dier, een witte zielenpoot
En dan...let op! Ik concentreer me even...
om goed gestemd naar ’t Torentje te zweven…
Mei
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 134 De meimaand opent jonge, prille bloemen
En vogels kwelen wéér het liefdeslied
Natuur vernieuwt de tuinen, maar míj niet
Waaróm niet? Eerlijk kan ik dat niet noemen
Helaas ben ik allang niet meer vers groen –
De mens mag lente nimmer overdoen…
VOLWASSEN APPEL EN RIJPE PEER, ZIJGT LICHT TER NEER
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.283 Indien je minnen wilt, en dat met korte zwieren,
En stelt uw zinnen nooit op al te jonge dieren;
Te licht, helaas, te licht, en dikmaal op een sprong,
Wordt iemand daar gezeid: mijn dochter is te jong.…
Euforie in Mei
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 17.249 Verende passen
en gedachten
op een slingerweg
in jonge zomerwind
blaffen honden verte
maar deren niet
ik huppel dus
groet het groen en lila
met vurige harten
blaas geel paardebloemmeel
een epifanie van pluis
langs Pinksteren
in de late zon
zal ik dansen…
paradijs.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 93 Een klein paradijs.
Gezien vanuit het heelal.
Dat zouden wij zijn.…
Legde in groen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 197 het jonge blad
nam licht van de zon
legde in groen
het mozaïek van de lente
knoppen gesneden
in een variatie aan kleur
prematuur nog de geur
wachtend op warmte van heden
met een explosie
van schoonheid bloesemt
het land weer zijn dromen
in een schitterend reiken naar zomer…
LEVEN BIJ VERGAAN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn weke takken.
De dode karper
drijft voort; op zijn bovenzij
smullen vliegen _ droog.
De egel ligt stil;
zoekend loopt een doodgraver
tussen zijn stekels.
Op gevallen loof
bloeien bosjes levend groen:
jonge brandnetels.…
Middelheimtanka
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 165 Middelheimtanka – zaterdag 29 maart 2014
Lente in het park.
Vorm en lijn onverstoorbaar
in de zoele bries.
Geluk fladdert in mijn hart
als prille berkenblaadjes.…
Schoterlandse weg
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 3.910 In de tijd van de boerderij
met beppe aan het raam
omringd door groen, kei en wei
het jongleren met tast en mimiek
rituelen van een warm Kat'lyk
daar ontwaarde zij mijn parelig slijm, mijn drebbe
mondelinge, ritmische vermaken
gelukzalige ledigheid
hoor 't jong eens kwaken.…
Poezelige lente
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Onhoorbaar als op poeze pootjes
loopt het eerste lente groen
langs de takken van de bomen.
Nieuwsgierig als dat jonge katje
steekt de zon
zo af en toe een straaltje uit.
En zachtjes als dat kattenvelletje
dringt het eerste beetje lente warmte
door mijn dikke winterkleren heen.…
Dezelfde Zon
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 507 Zo ik waarneem een zee van smart
En ik zie de wijd gesperde monden
Ontgaat mij de schoonheid rondom
Van groen en lachende jonge mensen
Wie spreek ik aan om hulp te vergaren
Wie leert mij hieraan voorbij te staren
Steeds weer grijp ik het leed om mij heen
Nooit meer zie ik het groen van voorheen
Doch zij die de wereld zo rijkelijk beheren…
Groen
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.207 Het houdt niet op te sterven
het zal het voorjaar zijn
Mechanisme van cellen splitsen
knarst met een stroeve pijn
Vanavond wil ik nog niet missen
wat achter morgen zeker komt
Ik sla het dekbed voor je open
voel jouw kou tegen mij aan
laat mijn vingers over je wangen
lopen en jij laat mij begaan
Kom dicht tegen me aangekropen
doen alsof we…
Groen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 566 Zijn ogen dof van eenzaamheid
volgden een vallend eikenblad
dat neerstreek op z’n wandelpad
waar het zich vlijde in ’t tapijt
van al gestorven loofgenoten
die hem -in eeuwigheid gesust -
voorgingen in de diepste rust
met ’n cocon van dood omsloten
de oude man sprak toen bedeesd:
dat ik dit nu nog moet ervaren
nooit eerder ben ik in mijn…
Groen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 309 Tintengroen, ongeremd
Voorjaarsweelde, nooit getemd
Wind, zon, regen
Ontluiking, niet tegen
Rodondendron flonkert, rood
Aarde klonkert dood
Aronskelk groet de grond
Vogelmelk klinkt gewond
Prachtschubwortel, parasiet
Vergeet-mij-niet.…
al het groen is van ons
gedicht
3.0 met 50 stemmen 21.691 Al het groen is van ons.
-------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
Uit het groen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.689 Uit het groen
uit het blauw
bouw ik het huis
in het zwart
voor mijn nacht
zo is elke stad
bevolkt bebouwd
waar de huizen
eens bewoond
dichtgaan
waar de mensen
eens geleefd
doodgaan.…
Groen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 399 grappig
geestdriftige groenvinkjes
geweldig
gemaaide gazons
geven godengeluk
gerieflijk
genietend gewoon…
groen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 439 Ik was een boom
een steen
keihard
dubbel gemeen
maar de ogen van de wind
zijn groen
zoals de lente ons bemint
en ik denk bij mijzelf
ik de zotte ongeletterde elf
de wind laat mijn bladeren dansen
en leest een gedicht voor
en ik denk
heb ik dat geschreven?
zo ben jij
de wind
altijd een klein beetje bij mij
gebleven…
Groen van toen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 de sneeuw was plotseling weg
niet eens in een langzaam proces
kale aarde is al wat rest bedekt met
vage zwemen sprietig groen van toen
er is iets vreselijk misgegaan
door het vervlakken van het zicht
ik kan de wisseling niet meer aan
van het voortdurend strijdend licht
de schemering duurt dagen
omdat zij haar greep op de
werkelijkheid…
Zo groen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 701 Kom toe kus mij - zei jij guitig
lippentuitend van de kant
waar ik verlegen naar je keek
jouw lippen zacht liet zegevieren
ik jouw ademen kon voelen
losse knoopjes wat liet vieren
want een sprookje is nooit weg - dacht ik
al was het wel genant
dat jij met sprongen vanuit stand
mij naderhand nog wou plezieren
als een kunstje voor ons al…
Groen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 325 kleur groen.…