Alle inzendingen over kanker OR moeder OR helpen

Help lieve moeder. Hou van mij. Laat me liefde bij je drinken. Help, laten we elkaar helpen. Mensen weten niet wie ze zijn. Ik weet niet wie ik ben.…

hebben er allemaal mensen aan verloren familie, vrienden en kennissen Toch laten vele van ons kanker, Kankerleier als scheldwoord horen Terwijl we er allemaal mensen aan hebben verloren Familie, vrienden en kennissen die een zware strijd hebben geleden hebben gevochten maar hebben verloren Dan willen we de woorden kanker, Kankerleier als…

Het is een oorlog niet te winnen, kanker vrat je op van binnen, te jong. Het is een gevecht bij voorbaat verloren, het is een ziekte die niet zou mogen horen, te vroeg. Het is een wedstrijd waarbij de winnaar altijd al bekend is, onoverwinnelijk onverwoestbaar en mensonterend. Kanker.…

voor rian kanker een strijd tegen onzichtbare cellen chemokuren en bestraling volgen aanvallen!…

Het is mistig in mijn hoofd, eega zucht al urenlang strakjes wordt zoals beloofd de uitslag kenbaar en ben ik bang! Valt het mee of valt het zwaard dat is wat ons beiden zo onzeker maakt nog een uurtje en zullen we weten of de klieren kunnen stoppen met overuren maken, dus zweten! Het is mistig in mijn hoofd, allerlei scenario…

maar 364 dagen moet je niemand vragen: is je kanker weg?…

Wie kan me nou nog helpen, wie is degene die mij nu steeds vrolijk maakt. Had het die nacht maar niet gevroren, dan had je haar toch wel gezien? Waarom heb je niet gewoon gekrabt dan had ik nu nog een moeder misschien..…

Op het station stond ze te roken Alleen en in elkaar gedoken Ze had mijn moeder kunnen zijn Lief en mooi en klein Maar de dood stond in haar ogen Of was het de prozac Ik kan het echt niet helpen Maar ik moest huilen om dat wrak Van een vrouw zo alleen zo zwart Eenzaam en verscholen In die dikke zwarte jas Moest ik toch wel huilen Omdat…

Of had ik al de krummels maar, Die moeder weg moest vegen, Dan was het arme diertje klaar en stond ik niet verlegen! - Och, Moeder! Help mij uit de nood... En 'k zal het nooit vergeten, Dat ook geen krummeltje van brood Mag worden weggesmeten.…

Toen ik je daar zag liggen, Zwakker dan ik ooit had durven denken, Besefte ik pas echt dat er geen hoop meer was. Een brok schoot in mijn keel, Machteloosheid schoot naar mijn handen, En tranen prikten in mijn ogen. Nooit geweten, Dat het leven zo hard kon zijn.…

Die tijd was ondenkbaar Die oorlog zo hard verwonding voor eeuwig Je leven verzwart. Je ogen vergiftigd Eens waren ze blauw Het doet me zo’n pijn als ik terugdenk aan jou De hoop was verloren 't verdriet was te groot ik moest je zien sterven aan die ondenkbare dood!…

scheurde tot een rafelig patroon in uitgewoonde beddingen voelde hoe verlammende angst brekend krampte in een al zwaar geteisterde wereld ongezien zijn de natuurgebeurens van een al zwaar uit het lood geslagen stervend bestaan geen incidenten maar de kringen lopen niet meer in close harmony zingen schade lijkt beperkt maar kanker…

gevuld met kanker maakt onzichtbaar elk lief leven kapot…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Kanker, Eén klein woordje Met zo'n groot effect. Eén stom woordje Van 6 letters groot Voor de 1 een scheldwoord, Voor de ander De Dood…

De ziekte die jij had, was kanker.…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Moest kanker komen daar. Die vreselijke schok Al die vragen in je hoofd.. Toen ze het ontdekten Iedereen was verdoofd. Niemand die het verwachtte.. Elke keer 3 weken thuis. En je mocht weer naar het ziekenhuis Voor de zoveelste chemokuur. Al was het maar voor korte duur. Als ik bij jou ging slapen. Altijd wel gezellig.…

vezels en water groenten en fruit daar ga je van poepen dan komt het eruit stoppen met roken kappen met de drank begin met bewegen en kom van die bank het leven is lang zonder chips en cola het leven is goed zonder peuk en bier de dokter kan met vakantie want er is geen kanker meer hier eet geen reclame of een schreeuwde leus verwoest…

mijn hart klopt nog steeds, maar jouwe is uit elkaar aan het vallen mijn lichaam fit en gezond jouwe ziek en moe van het vechten mijn leven begint net 't jouwe eindigt al mijn leven, uw leven en de levens van alle anderen bruut uit elkaar gescheurd als gevolg van een ding, maar nog steeds durven mensen te schelden met de ziekte!! vooral…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grootte van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter. In alle staten Heb ik de kliniek verlaten Tranen langs mijn wangen Niemand om ze op te vangen In gedachten zag ik mij sterven Wat met…

oeverloos gemis vreet aan mij als een woekerende tumor die gulzig aan mijn leven zuigt tot ik op een nacht bij volle maan van het dak zal stappen en uitzinnig lachend te pletter zal zweven tot vergetelheid…

we noemen het bij de naam het monogame in de klank heeft werelden verwoest, zon op schemerlicht doen lijken links en rechts komt het verhaal van die- en die maar hier betreft het jou en ons in alle staten elke dag ja is er één, de tweede kijkt naar morgen waarheen je gaat ik weet het niet ik kan slechts voor je zorgen…

ongezien nog zonder controle zwelt onderhuids woekerend de dood telkens weer wakkert zij besef dat tijdelijk toch uiteindelijk wij zijn steeds opnieuw drijft zij mensen in de achtbaan van vrees en hoop voortdurend nog strijden en lijden wij tegen en aan verlies van vrienden en vriendinnen dat wij eens liefst morgen al de kanker…

Nieuwe controle, nieuwe kanker. Galblaaskanker uiterst zeldzaam, supermoeilijk te behandelen. Het laatste stuk van zijn leven was ingezet. Hij schreef een lange brief voor de kinderen. Een levensadvies die hen moest begeleiden na zijn dood.…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grote van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter. In alle staten Heb ik de kliniek verlaten Tranen langs mijn wangen Niemand om ze op te vangen In gedachten zag ik mij sterven Wat met…

HELP bel 112, red me, 't is hier niet pluis, daar loopt er weer een,'t is een M U I S…

Ik wil Ik wil lachen, ik wil huilen Ik wil voelen Ik wil leven voordat ik doodga Ik wil gewoon een beetje gelukkig zijn Is dat teveel gevraagd? Waarschijnlijk wel Vraag ik het de verkeerde, God? Moet ik het aan mezelf vragen? Dat doe ik ook Maar waarom geef ik dan geen antwoord Ben ik niet thuis? Staat mijn antwoordapparaat aan met steeds…

Geef mij iets om voor te leven Verstrek me houvast, zekerheid Meer mag ik beslist niet wensen In deze nare, rotte tijd Geef het minst dat je kan missen Doe een medemens plezier Die doelloos hier staat rond te zwalken Heel ver weg maar nog steeds hier Toon wat van je mededogen Met een geste, een gebaar Ik weet niet waar ik het moet zoeken…