Alle inzendingen over kans OR geven

ongerust en kwaad zoveel zorgen hoe zullen mijn naasten hierop reageren kan ik dit nog overleven zal deze vreselijke ziekte nog omkeren ik probeer nog steeds alles te geven ze zeiden dat het over was geen kans meer deze vreselijke ziekte overleven dat is alles wat ik wil, en dan nooit meer…

het leven dwarrelt om ons heen het ontbreekt aan regelmaat schoonheid is niet zeer aanwezig ook liefde jegens derden komt onvoldoende voor haast is nu geboden want binnen enkele dagen gaat de stal te Bethlehem weer open dan moet de boel toch enigszins op orde zijn om de boreling opnieuw een kans te geven hendrik…

ik zie het wit gevuld door vragende gezichten ogen die met kleur steriele vlakken willen breken handen werpen vormen om bewegen weer een kans te geven armen brengen warmte raken meer dan alleen elkaar in delen zielt de schoonheid van het doek dat ik vandaag weer heb ontmoet…

je hebt je kleden afgelegd en alles op een rij gezet met grote ogen in een smal gelaat kijk je de wereld aan of wij passanten zijn die af en toe nog even naast je staan jij kon niet duiken voor die steen of schuilen voor de bui die je zag hangen nog is er het verlangen dat ongemerkt het leven de dood geen kans zal geven…

je loopt op tonen in het zuchten van de wind danst op de melodie van scheiden en lijden vrijheid herwinnen kans om opnieuw te beginnen veert balanceert op muziek van vandaag springt in het ritme van geven en nemen landt op twee benen lopen dansen en springen op toekomstmuziek ja dat maakt jou zo uniek…

oud en uitgerangeerd zichzelf niet meer kunnen zijn greep hij de kans die hem werd geboden om zichzelf te doden hij die nog zo graag verder had willen leven om zijn dierbare op zijn plaats achter de computer zijn digitale hulp en bijstand te geven…

We zeggen niet zo makkelijk ik hou van je we lopen niet zo snel met gevoelens te koop we geven niet zo snel ons hele hebben en houden aan wie er toch naar kijken wil bloot we zeggen niet genoeg dat we houden van en dat is niet zo slim want voor je het weet kán het niet meer dan haalt de tijd je in dan kún je niet meer zeggen schat ik…

Hoop, terwijl je weet, dat het tij opeens kan keren, kans op een teleurstelling, waarvan je dan moet leren. Geloof in kansen, grijp ze als ze worden gegeven, zonder het nemen van risico’s, leef je zonder te leven. Liefde.. geven en nemen, de oorsprong van het bestaan, wetend lief… met jou! kan ik alles aan….…

Voel je niet schuldig Lieffie, je had ons meer tijd willen geven. Die kans is je helaas ontnomen. Het was kort schat maar ik had het voor geen goud willen missen. Peter. Inge, mijn maatje: I love you for ever. Gisteren, woensdag 20-02-2008 om 12.18 uur is mijn lieve schat overleden.…

vaardige vingers vlechten de madeliefjes tot krans jij hebt mij in geel wit met lente omhangen jouw armen reiken mij zomerse warmte jij hebt geven tot talent van het leven gemaakt bent daarvoor vaak tot op de bodem gegaan streef naar balans geef nemen nou ook eens een kans…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ze geven je weinig kans 50 % om gezond te zijn weg laten halen dat is beter zeggen ze ze zijn gek!…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

'k Zal ervoor gaan, van mij blijven geven.…

we plakken stukjes duister aan elkaar om het licht geen kans te geven te zien wat wij alzo meemaken en beleven niet alles werd natuurlijk zo naadloos afgeplakt ook wat contrast kreeg zijn kans voor nauwelijks herkenbaar toch een vrolijke sjans stemmig werd de ruimte schaars verlicht de oplichtende bordjes uit waren…

Ik heb zin om alles stuk te scheuren Zin om zo ontzettend hard te schreeuwen Er is helemaal niks om me nog op te beuren Dat ik gelukkig word, dat duurt nog eeuwen Ik wil dat je ook niet meer zonder mij kan leven Dat je alleen nog maar aan mij kan denken Dat je me zo mist en smeekt het nog een kans te geven En dat je niks liever wil dan aan…

ik zie pluizen langs de huizen omhoog zweven stukjes lichtgewicht die op warme wind hun leven richting geven ver van blad en tak waar lente hen tot bloei en vruchten bracht in deze miljoenendans heeft slechts een enkeling de kans om op te groeien zij heeft tijd en plaats goed uitgepluisd om ooit van droom tot boom te komen…

Prachtiger kan de liefde niet, zijn met alle respect willen ze het een kans geven. De liefde van twee mooie mensen, je gunt het ze toch.... De prachtige liefde.…

Hang mijn hart maar in de wilgen Dan heeft het even tijd Om eens lekker uit te hangen tot fris van wild verlangen ik het in mijn borstkas splijt Mijn hersenen, wat rafelig uitgestreken en gevouwen zitten weer netjes in de plooi zodat ik geen verwarring strooi en ik mijn hoofd weer kan vertrouwen Eens krijg jij de mooie kans om mijn hart…

over mijn gevoel heen ik lijk dan soms ook sterk Maar dat is slechts de buitenkant want ik wil niet dat jij het merkt Ik gun jou jouw geluk heel erg maar ík voel alleen maar pijn Maar om jou niet te kwetsen probeer ik sterk te zijn Die ander heeft je voorkeur zo denk je nú zelf althans Maar stiekem in mijn hartje hoop ik op een tweede kans…

blind ben ik voor woorden die kleurloos als het gas mijn hart niet meer bereiken doof ben ik voor klanken die zingend als het glas mijn oren steeds ontwijken koud blijf ik voor bloemen die geurloos als het water mij niet kunnen bekoren wars ben ik van dromen die dwingend als een kater mijn evenwicht verstoren geef mij de kans…

Geef me een laatste kans alleen om te bewijzen dat het niet te laat is voor de laatste dans…

Als een handje om je mooie keeltje zei je dat ik je een beetje benauw Maar ik kon er echt niets aan doen je bent ook zo'n onwijs leuke vrouw Net als jij schrok van mijn reactie schrok ik ook zelf van de mijne Ik zal vanaf nu ook echt proberen mijn opstelling te verfijnen Maar weet je wat ik wilde bereiken met de dingen die ik tegen je…

'k staarde in een grauw verleden kende geen toekomst Was niet vatbaar voor 't heden Wonden van een pijnlijk afscheid nooit geheeld vervormden pijnlijk elk nieuw beeld Voorbij kwam jij raakte me aan verdreef die duistere waan Leerde me mijzelf niet meer te haten 't verleden met rust te laten 'k heb weer vrede met mezelf…

Als geluk voor ‘t grijpen ligt neemt het hoofd ineens het zicht geketend aan een voorstelling een dwaling neemt zekerheid ons logisch in de maling We zien geen waarheid, maar gesluierde schoonheid als het ware, en aanbidden slechts fictieve tijd we dansen vaak op valse klanken als muziek en doen ook nog aan twijfelbare gymnastiek We noemen…

De kans die ik kreeg - Die heb ik genomen. Ik kan nu pas leven Nu ben ik mezelf. Jij brengt me tot rust, Je raakt mijn ziel en kust hem. Blijf bij me en laat me nooit meer los. Je streelt mijn lippen, en kust mijn hart. Ik hou van jou en laat je niet gaan ...…

Leven is kansen pakken Kansen pakken met alles waarmee je dat kan Voor sommigen is dit moeilijk Voor mij is kansen pakken vanzelfsprekend Ik laat ze alleen lopen Lekker laten gaan Ik trek mijn mond weer open Zo gaat het zo vaak Behalve die ene keer Ik hield mijn mond dicht En ik voelde me verlicht Ik heb weer een kans gekregen En ik…

De kans was oneindig groot, dat ik nooit zou zijn geboren. Desalniettemin werd de kans nul, dat ik nooit zou hebben bestaan. Toch bestaat het eigen risico, dat ik nooit bewust geleefd heb, en dus zinloos dood zal gaan.…

Men mag de hoop natuurlijk niet verliezen Maar het geloof in een Elfstedentocht Vergt ieder jaar meer flessen geestrijk vocht 'We geven het niet op', roepen de Friezen 'Tot het Rayonhoofd dat als laatste leeft Zich in de Bonkevaart verdronken heeft.'…