Alle inzendingen over kinderwereld OR spanning OR spel

er zit geen spanning op je huid speels en zacht komt zij daarvoor uit ook de kleine rimpels tekenen je warme lach helder stralen ogen gefocust in een verre blik die haar rust ontleent aan het niet accommoderen ondanks een steeds proberen ook de kleinste details te zien een lieve open uitnodiging om deze ontspanning…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik zag het zachte aura dat over je handen lag het warm energetisch vlak van jouw bestaan het verschil in spanning deed hormonen stromen vol affectie voor een heerlijk warm contact waarbij wij energie blocks wisselden in bekende arrangementen die in rangeren extra’s parkeerden het is dit spel waarin wij houden van elkaar…

zacht preludeerden violen bouwde slagwerk het ritme op verkenden trompetten hogere sferen jij gaf de opmaat aan het orkest om met hart en ziel te spelen zij hebben hun bloempjes buiten gezet wij hoorden ze groeien zagen hun knoppen zich richten naar jou voelden de spanning tot bloeien alle secties verzamelden kracht tot na de donkerste…

onze persoonlijke wegen gescheiden voorbij het weten,voorbij de aanwezigheid in spanning van het ongewisse zwelgend in zelfovergave de tong der hartstocht krult in begeerte ongeladen in vluchtige bewegingen in stevigheid van een schuchtere brug waarop het spel der vrijheid gespeeld word waarin herinneringen glanzen in zuiverheid en wijsheid…

er is geen drempel meer in het licht van ogen komen de herinneringen weer een spel begon het straaltje zon raakte hem aan en strandde in de warmte van zijn handen hij deed verbaasd en lachte over je gedachten jij deed precies wat hij verwachtte voor jou was spel de werkelijkheid zijn woorden speelden met gevoelens zijn vingers prikten…

er is geen drempel meer in het licht van ogen komen de herinneringen weer het spel begon het straaltje zon raakte hem en strandde in de warmte van zijn handen hij deed verbaasd lachte over je gedachten jij deed precies wat hij verwachtte voor jou was spel de werkelijkheid woorden speelden met gevoelens maar zijn vingers prikten…

als ik je zie in ogen die dansen dan is er altijd die lach de ultieme uitnodiging om mee te gaan weer samen op jacht we weten dat spanning huist in warme wisselstromen het is de droom die we altijd zullen spelen zonder ons ooit te vervelen dan raak ik jou jij schrikt want je weet bij god niet waar in het onverwachte verzamelen…

On line zijn de lichtjes in jouw ogen het apestaartje op mijn toetsenbord woorden zorgvuldig afgewogen, niet te lang en niet te kort in een wederzijds beminnen heb ik mijn zinnen op jou gezet wat een spanning in één mailtje wat een spanning op het net...!…

voelbaar de spanning beheerste die ons bond zacht zijn we geland in een werkelijkheid die verwarde tot jouw lach ons weer alle ruimte van leven gaf…

ik heb je gezien uitzinnig in beminnen het steeds maar weer opnieuw willen beginnen door de spanning van het spel we schilderden verleden op doeken die we kleedden met het prille groen dat eerste lentebloesems deed ontluiken in het tedere toen magisch waren de nachten die meer uren telden in het wachten op elkaar surrealistisch de ontlading…

wikt beschikt de juiste kandidaat meteen paraat de antwoorden zijn kort maar inhoudsvol de aanwijzing summier voldoende met de juiste tact verdwijnt de spanning hier een fijne dag…

Het spel van zon en schaduw belicht telkens weer opnieuw haarden van herinneringen. De stad ontplooit zich. De torens blijven wenken. Als vingers tikken ze mij. Engagement en eigendom weerhouden mij verder. Getikt door de spanning tussen tastbare biotoop buiten en verruimende mogelijkheden van de virtuele stedelijke kosmos.…

jij hebt licht ontvangen dat glinsterend in je haar is blijven hangen lichtte je blik op straalde iedereen aan in een intens voelbaar sferisch gaan spanning vonkte in elkaar raken door het licht fysiek knetteren en kraken maar opende ook lagen van een inactieve geest die veel te lang niet aan bod zijn geweest waar hun inertie…

Zo schattig hoe jij je trillend van spanning Onderwierp aan mijn kundige handen Ik, modelkapster met ouderwets mes Een weg banend door het kreupelbos Af en toe epilerend met een pincetje Je gaf geen kik, ik ging helemaal los Het werd een mooie kale bedoening Ook mannen mogen een bikinilijn Het eindresultaat werd ontroerend Hoe dapper verbeet…

Om schurken uit te kunnen schakelen Komt de politie met het stroomstootwapen Daarmee ligt iemand kort op apegapen Maar zonder hem erg toe te takelen Ze gaan de boef dus elektrocuteren Om hem dan pas daarna te isoleren…

Dat de stroomstoring in de Bommelerwaard Bij de meeste echtparen goed beviel Bleek aan de geboortegolf in Maasdriel Intiem het contact zoekend bij de gashaard Zo was na een paar dagen uitgelekt Dat de spanning in bed was opgewekt …Negen maanden na de stroomstoring in Maasdriel is er sprake van een babyboom, er werden deze maand 44% meer kinderen…

Gezichten naar elkaar, de spanning is voorbij. Negatieve uitslag, weer kanker op het spoor. Levenskrachtig is de lach, verdriet krijgt geen gehoor. Jouw ogen seinen liefde, je handen evenzeer. Mijn Lotte verrijkt mijn leven, iedere keer maar weer.…

tussen tegenpolen flitst en knettert het onderhuidse spanning zoekt ontlading waar vroeger energieën zich verzamelden tot samen vonken heeft nu de tijd het onafhankelijk isoleren tot norm verheven nooit meer het volle geven de vlambogen zijn weg het ongenoegen is gebleven de leeggelopen accu’s decoreren nog heel even…

Als je energie opraakt en je moet het doen met wat je nog hebt schakel dan snel over op een lager voltage of op een andere 'NET- (SPANNING)' zien te mijden rust laat je weer op binnen de korste keren loop je weer op kop…

Wat zal de uitslag zijn voor Engeland In heel Europa zit men af te wachten Hoe het verloopt met voor- en tegenkrachten Doen ze nog mee of staan ze aan de kant Als het aan IJsland ligt gaan ze verliezen En valt er helemáál niets meer te kiezen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Spanningen en wanhoop in mijn lijf en geen enkele uitweg kunnen vinden zodat ik steeds verder in ’t diepe drijf en duisternis mij tracht te verslinden Spanningen en verdriet in elke spier en verkramt mijn levensdagen leiden alsmaar maar in mij de gruwelijke pijn en die vreselijke drang mij te snijden Spanningen en ontreddering in mij…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Mijn moeder verleidt het garen tot kluwens zij. Zij breit aan mij. Zij reikt twee draden aan mij. Ik brei aan haar. Ik vermeng de kleuren rood, blauw, geel tot één geheel aan haar. Samen breien we tot de draad veel te strak gespannen staat.…

gespannen in m'n hoofd waslijnen van prikkeldraad verzwaard met knijpers veel te strak geveerd woorden dragend in een taal die ik nooit heb geleerd…

De spade zweeft een moment trillend boven de aarde wordt dan met kracht gestoken zonder resultaat stuitend op bevroren grond. Ik kniel neer en wens niets meer dan tranen. Waardoor het bevroren verdriet de ijskoude brok pijn kan wegstromen.…

Iets voor het eerst doen, schaatsen, uitgaan, of troosten -- Jammer! Je bent stijf!…

wie telt de doden in landschappen onder zand schrijft in zwarte inkt over wat kon gebeuren hoe het daar toen was hoe het hier kan gebeuren het daar en het hier zijn familie van elkaar blijf spreken herhaal ver voorbij duizend malen over toen en nu verwantschap met hier en daar wie blijft verhalen over jou en de ander wie raakt…

de tuinen en daken schijnen sprookjesachtig wit kunnen je vertellen wie er zoal is langs geweest. het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…