Alle inzendingen over leven OR sprookjesachtig OR kansen

Vergeet de mogelijkheden die je had gepland het heeft geen zin te treuren om onvervulde dromen je moet je kansen grijpen ook al zijn het niet de kansen die je had verwacht laat staan gewild haal de trekker over spoel het oude door voor het gaat stinken…

Soms is het niet te bevatten als je nadenkt over het mysterie van de dood en het wonder van nieuw leven in de moederschoot geschapen naar Zijn beeld geboren met gelijke kansen maar toch zo verdeeld Met de conceptie zijn alle kaarten al geschud je doodvonnis getekend kansen zijn berekend maar ook vele onbenut We banen ons een weg in het…

ZUIPEN met mijn rechteroog precies boven het borrelglas zie ik de bodem van het leven naderbij komen later met het linkeroog precies boven het bierglas vol jenever begrijp ik plots dat mijn kansen voor eeuwig naar Korsakov zijn vertrokken…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Violetje danst haar dansje lichtvoetig voor het woudpubliek tjilpend musiceren krekels Een suite van de nachtmuziek haar voetjes zweven hemels licht langs de paadjes door het bos haar grootste lief is Maneschijn die zachtjes straalt op het koele mos waarop dauw rust als diamanten twinkelend als de morgen gloort uit haar handpalm blaast…

Dichte, onheilspellende duisternis omringt een oude oosterse olielamp. Daaruit kruipt, traag hortend, een bange damp, waaronder zwak schijnsel gevangen is. De vlam, nietig als een dorre gele lis, siddert in ademnood, voert verbeten kamp, wil drinken, zuigt moeizaam met hevig gestamp. Maar _ aan lavende vloeistof nijpend gemis... Storm en…

Daar buiten, waar de herder 't vee Reeds naar de stal geleidt, Is aan het effen luchtgewelf Een grauwend kleed verspreid, Dat alles, wat het land mocht tooien, Omwikkelt in zijn brede plooien. En boven trilt op 't bevend blad Nog 't stervend avondgoud, Maar 't rijzend maantje strooit zijn glans Met handenvol door 't hout, Dat ons de…

Moegeleerd stapt de scholier door zijn slaapkamer heen en weer met gespannen kloppend voorhoofd de helle lamp slaat hem gade als een tergend waarzeggersoog druk op de lichtknop gehuld in wezenloos duister bewaart het beddenlaken klamme vrees voor morgen wanneer tartend papier zwaait de verlopen blokker -reeds bewustzijn verliezend-…

De wijze denker ziet meer dan dit leven, wordt door d' onzichtbare wereld geraakt. Terwijl hij ernstig werkt of zich vermaakt, is zijn wezen vol sprookjesbeleven. Vingers, papier en oogleden beven bij een vurige pen, die dansend waakt. Het hoofd verzint toverkunst, verlangt en blaakt om de jeugd wonderverhalen te geven.…

Als volwassen mens kinderverbeelding hebben voor het inslapen... Door een tovertuin speuren, waar koekjes lokkend aan struiken groeien! Zulke gedachten sterken dikwijls de wijdte van de rijpe geest.…

Het is sprookjesachtig met al die heerlijke geuren. De mooiste woorden kunnen ons niet vertellen, wat een bloeiende krokus over de lente zegt.…

Hoe koud is de eeuwige dood en weg de kansen die je had, die het leven je ooit bood. De kansen die jij vergat. Je koos ervoor, misschien bewust, nog voor ik je gedag had gekust, nog voor ik 'vaarwel' kon zeggen. Waarom? Jij kan het niet uitleggen. Maar ik wéét dat je ervoor koos. Op je graf ligt geen enkele roos.…

Het is maar een spel, er zijn dus geen verliezers -- maar nieuwe kansen.…

je groei en bloei heeft decennia lang de omgeving beheerst je schaduw was lang en dominant aanwezig maar ook zonder zon was er leven je bent ten gronde gericht jouw biotoop is niet meer voor ieder zijn alle kansen er weer een eigen leven te leiden zich te ontwikkelen in het volle licht met eindelijk het ware gezicht…

Er zijn kansen in het het leven die we krijgen; de kans op liefde, de kans om aan je toekomst te werken, de kans om te kiezen voor goed of slecht, en nog veel meer, er zijn oneindig veel kansen in het leven, het leven bestaat uit keuzes die we maken.…

Nam risico’s, woog kansen. Traceerde winsten uit verlies. Je werkelijkheid was spanning, het leven je verbanning naar het gokken in de nacht. De zon werd schicht in bloedloos vegeteren. De maan scheen beter licht. Kaarsen dropen voor je kansen, je geluk ging strippend dansen in het flakkeren van de macht.…

U kunt zich voor het leven veilig goed Met polissen vol geld verzekeren De adviseur laat zien wat ieder doet Alsof je kansen zo verbeteren “Gewoon genietend van de oude dag Terwijl je jong bent, voor een klein bedrag!”…

Terwijl ik zou kunnen genieten versperren sombere wolken de weg richting zonlicht Terwijl ik keuzes zou moeten maken twijfel ik constant over de eerste stap zodat ondertussen de kansen verglijden Terwijl ik voluit zou moeten gaan leef ik als surrogaat voor morgen omdat gisteren de toekomst bepaalt Terwijl ik het zou moeten uitschreeuwen…

Ontloop ik me, dan ontloop ik vele anderen, als een boom die ik zie zich vormt tot bos, in beken herken ik de spiegel van een jeugd in een gevalganiseerde zinken teil en in de voortgaande oceanen die ik zag, geen hand die zich daarin kon wassen van alle twijfels en nooit gekozen kansen, als hond die de druppels van zich schudt, blijven…

Hermans - 1966) Zoeken naar de zin, de reden van ons bestaan hier op aarde Gelijk aan speuren naar sporen nooit uitgelegd Vergeefs, dus serieus zonder zin als 'geoloog zonder waarde' Onafgebroken slechts op zoek doelloos gevecht In een speurtocht zonder kansen nauwelijks respect niets vergaarde Slechts steken en muggenbeten…

Waarom tevreden zijn met je eigen lot als de loterij ook andere kansen biedt…

je boos op alles stoot je mensen van je af die het juist goed bedoelen Bij weer een tegenvaller mag iedereen en alles doodvallen inclusief je onmachtige ik Aan het einde van dat alles moet je scheuren lijmen, gaten dichten mensen terughalen naar je hart Na afloop voel je: ik ben er nog ik heb het weer overleefd er zijn nog nieuwe kansen…

in de schaduw van de wind stoeit onbevangen een kind een zeepbel barst in duizend en één hemel open hoog in de lucht springen veulens in het blauw vrolijk fluiten dwergen op een luchtig pijpje stro sprookjesachtig fladderen broze vlinders naar omhoog betoverd door dit spel breekt een zeepbel in mijn oog.…

Het ijs wil maar niet dooien De sneeuw valt steeds maar weer De winter duurt nog even Dus geniet ik nog een keer Van het mooie witte landschap Dat zo sprookjesachtig is Bestrooid met een laagje mysterie Zo zacht, zo wit en fris Het roodborstje kijkt naar binnen De winter is haar tijd Moeder Natuur heeft het goed gedaan Dit seizoen wil…

Alles wat gebeurd is het afgelopen jaar Het meeste was heel leuk soms was het héél naar 2012 is nu bijna daar alle kansen staan weer open Het leven kan tenslotte soms onverwacht raar lopen Maar nu alles weer nieuw is alle kansen staan nog open Kunnen we op betere tijden en méér geluk weer stiekem hopen Ik hoop dat je dromen in het…

een slapende reu(s) moet je niet wakker maken bezwoer klein duimpje ze was veel te laat naar school gegaan: doornroosje had zich verslapen de inquisitie kreeg bij heksenverbranding bijstand van grietje aantrekkelijk is de schoen omdat hij me past dacht assepoester onderzoek wees uit dat sneeuwwitjes maagdenvlies zeven gaatjes had…

De zin van leven en opgeven. De onzin van de maatschappij. De haast, de spoed, die doet mij beven. Mijn god, ik hou het niet meer bij.…

ik ben als voorgeschreven de dagen schreven mij maar iets is geen gegeven scheidt mij van hun jij dit leven blijft onvatbaar laat zich slechts verkennen onttrekt zich aan ‘t gericht van zeer bedreven pennen daarmee creëer ik kansen leg er nieuwe wegen bij ik ben en ik verander in wezen ben ik vrij…

Emoties door het hoofd gevoelens in het hart met overtuiging van je laatste kansen. Herinneringen van toen door het gevoel van leven in vrijheid als vliegende ganzen. Nu een ongedwongen reis naar het zonnige oord als het inademen van frisse lucht.…

ik heb je nooit ijsbloemen gegeven als restant van het veel te snel gestold leven vaak was het de kou die trager leven gaf waar warmte ooit standaard was ook het gebrek aan samen gaf te weinig kansen om elkaar eens goed door te warmen geef mij je hand die ik niet meer laat gaan dan open ik mijn hart die warmte is basis voor…