Alle inzendingen over liefde OR onstuimig

in hetzelfde schuitje zeggen wij zitten wij allemaal met elkaar al zijn er ook grote verschillen in de vele bootjes en jachten sommigen varen het comfort ontspannen op hun balkons een goedgevuld glas drinkend van luxe gemak stijlvol voorzien anderen varen een motorboot die host en klotst op de golven alsof er geen grote zorgen zijn…

jij hebt je ankers in mijn lijf maar ongelijnd zwem ik als vis in woelig water paai en prooi niet als onstuimig mannetje verscholen in het riet bewaak ons territorium want weet een ander wijfje komt er niet…

weer speel je met de wind en zendt mij buien in onzekerheid neem mij in het blauw dans naakt de hemel dichterbij en vrij oplossend in de wolken zwarte aarde geurt het mogelijke wortelen het delen van de plaats voordat je weer vergaat uren duren langer omdat liefde tijdloos is kom bij me, teveel jaren voelen als gemis geef…

Jouw liefde heeft zich afgekeerd staat met zijn rug naar mij toe minachting spreekt hieruit maar liefde blijft het mijn liefde bloeit als nooit tevoren groeit ongekend onstuimig spiegelt zich in jouw gezicht dat afgewend afwijzend is jouw liefde moet aanwezig zijn het uiten is er niet verstikt zich in jouw brein je kan alleen gesloten…

onstuimig is de hartstocht waar liefde schuilt in het wonder van leven dat ons toekomst bront breekbaar nog is het roze dat gelijk een bloesemtak zich bloeiend enten laat op aan de stam de oudste loot george christopher heten wij de parel van jong geluk die mensen dat doorgeven laat wat liefde betekent grootser dan koningen of patroonheiligen…

In jouw armen ben ik een kabbelende beek In jouw armen ben ik onstuimig als een leeuw In jouw armen ben ik volledig mens In jouw armen laat ik je nooit meer gaan…

kwamen we weer tot rust Al komt de passie altijd bij ons terug We zijn elkanders eeuwige drug Wanneer je mij zo onstuimig kust…

Ik kan slechts simpel schrijven ik raap wat scherven op hier en daar een woord misschien wordt het dan een zin dit past het best bij mij niet onstuimig, niet bruisend maar eerder kalm, bedeesd dat bevredigt mijn zinnen het meest.…

de lente gaat, de liefde blijft heftig verlangen, dat onstuimig beklijft nog eenmaal schrokken, samen smullen nog eenmaal verlokken, alles onthullen…

liefde hoorde pas toen de gordijnen sloten het licht langzaam doofde zijn we echt in première gegaan…

zelden in de liefde mijn weten is dichterbij dan vermoeden tem mijzelf, maar hunker naar versheid zij spreekt tegen wolken, tegen steeds verder reikende takken, armen dichtbij…

maar jou wil Je met mijn handen wil behoeden Je wil drinken tot de bodem Wil versmelten met je lijf Ik voel lust en leven, Levenslust, lust tot liefde Wie is het toch die ik nu ben niet eerder ben geweest zo tot in mijn vingertoppen voelbaar waar in iedere trilling verlangen huilt…

voor tactiek heb je geen tijd meer je woorden ruiken nu naar angstvalligheid de inkt verbleekt in een mistige poëzie het grimmige wat je had slaat over in kokhalzen je onstuimigheid zwijgt in alle talen of ben je soms een simulant aan de kantlijn…

ik hoorde speels fluiten zag de merel met een takje volgde zijn vlucht in onstuimig duiken tussen donkere struiken weet nu het nest zij doen hun best om lente te laten ontluiken…

Onstuimigheid is in het vallen van het blad is weer begonnen de wind veegt over het land hardnekkig klapperen vaandels en vlaggen er drijven bladeren als tollen het tempeest ik zet mij schrap het wordt een feest…

De regen tikt op het raam het weerspiegelt mijn zijn onrustig en onstuimig Mijn hart doet zeer ik voel me zo alleen en daar aan de rand van een nieuw leven sta jij waarom laat ik je niet gewoon binnen?…

je laat me los grootmoedig in een zee waar onstuim welig tiert aarzelend neem ik je geschenk aan zoekend naar mijn eigen koers ik zing een lied van vrijheid en weet me voor altijd verbonden met jou…

mee geleefd, wild en onstuimig ik proef het zout, kind van de zee…

Mijn hartendief Fantasieën In mijn hoofd Onstuimige liefde Vurig geloofd Ik kijk diep in je ogen Kom dichterbij! Ik geef me over Liefdevol kus je mij Met kloppend hart Stuur ik je een bericht En sluit af met een ‘x’ Wat zou er terugkomen? Voorlopig nog niks……

Ik voel me vlinderachtig licht en klein laat me altijd jouw zomer zijn onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren bedwelmend, zoals bloemengeuren Ik dans, lach, bemin, voel me vrij het zingt in me, je houdt van mij!…

hoe angstig waren wij tot Gij ons met vurige tongen spreken liet hoe bevlogen jubelden wij een klare hymne zongen wij Uw woorden van recht en vrede gaandeweg in ons ontketend onstuimig de wereld in…

warme windvlagen blazen onstuimig kussen in de nacht zacht als de streling van haar hals verlangen beweegt streelt haar warme adem zijn belofte van leven na zovele namen verloren in de stilte van de wind…

de kloof tussen hun niet uitgesproken woorden deelde de wereld in twee een rivier, bronstig, onstuimig, scherpte de rotsblokken diepte de kloof woorden, toegeworpen, verdronken sloegen te pletter twee werelden een brug te ver…

er klopt iets in mijn binnenste - hóór het tikt daar een vurig refrein, dat gaat maar zonder pauzes door en stemt mijn hele zijn het bonst en bonst maar, diep in mij klopt het in ieder part, onstuimig tikt het jij, jij, jij, dat hartje in mijn hart…

dat blaadje op de grond was de eerste niet meer donkergroen getand met gehavende nerven en een teer krom steeltje het bruine onstuimige roest heeft zich hiermee aangekondigd een belofte die ik niet vergeten zal ik verlang naar zijn storm het grijs nattigheid onbesuisde woestheid…

De zee gaat soms te keer en gooit haar metershoge golven met witte koppen op de vloedlijn neer daar komt haar onstuimigheid vanzelf weer tot rust en rollen haar golven zacht in een altijd durend ritme terug op de kust...…

1. psalmodie ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht 2. de wind die waait verholen doch scheppende Geest waai als wind weer vrij zing Uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Voel de onmacht van het strijden De bladeren vallen op hun plek Gekleurde rode vuren Vinden op de grond hun stek En de wind blijft onstuimig blazen Steeds lager bij de grond Ik dwarrel heel gehoorzaam Doelloos in het rond…

Zoals mijn hart tekeer gaat als mijn ogen jou ontwaren Na een onstuimige wilde nacht mijn hormonen pas bedaren Zo heftig als alles voelt met jou hier om mij heen Zoveel als ik voel voor jou maakt jou mijn nummer één…