884 resultaten.
Help...spinnen!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 324 Hun aanval is meedogenloos, ik heb
Een onbestemde angst voor ’t www…
jong
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 het voorjaar aarzelt
in het onbestemde licht
van deze prille dag
een vogel strijkt neer
op het brede pad
naar het hart
geen notie nog
slechts contouren
van wie we zijn…
WAARHEEN?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Koele duisternis
verwacht hen geheimzinnig,
belooft nieuw leven.…
ontgoocheld
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.292 Haar lijf magisch...
Haar stem bezwerend...
Haar karakter...ontgoochelend.…
Samengesteld
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 274 Want het is mysterieus en magisch. Magisch
wanneer wij smelten, als twee vlokken in een sneeuwstorm
midden december. Het begint als een vaag iets
en verandert langzaam in samengestelde vorm.
…en het mysterie.…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.148 Aan het nog
onbestemde.…
aarde (elfje)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 749 oker
dalende zon
in Afrikaanse woestijn
giraffen zoeken de horizon
magisch…
Vuurvogel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 417 door de nacht
in doeken gewikkeld
sluipt zijn vlammende staart
voor eens volgde ik
het spetterende schijnen
want vonken weersprongen
of verzon ik ze
het was een reis
over uitgevlakte meren
waar de moeraskoning
het licht uit deed
zelfs het zwijgen liet verdwijnen
alleen in zacht, haast stil gekrijs
klonk de roep van tere tongen
----…
VERBODEN VRAAG
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 192 Wellicht aanvaarden mensen moeilijk
dat het hiernamaals slechts "is"
willen meer horen en weten
van dit "wachtende bestaan"
God kent Zijn voornemen
verbiedt de zielen die reeds bij Hem zijn
het de wereld bekend te maken
Hij leidt al wie de hemelse Vader
minnend zoeken of de rug toe keren
tijdens het vluchtige aardse leven
naar hun onvoorstelbaar…
Nieuwe vriend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 Je kent hem
lacht ze geheimzinnig
ik tref hem hier vaak bij jou aan.
Als ik nadenkend
in haar blije ogen kijk,
zij resoluut naar de piano wijst
begrijp ik haar intens geluk
haar nieuwe vriend
laat haar verrukt
een stuk bergopwaarts gaan,
juichend verschuiven we een kruk
en jubelen Zijn naam!…
Over het horen van iets
gedicht
3.0 met 5 stemmen 13.488 Het ligt in de planten de kasten de manden met was
de keukenladen de krantenbak en het krabt zich
de hele tijd en je luistert want je wilt weten
hoe groot het is maar het verplaatst zich voortdurend
zodat van hier tot daar telkens iets anders
wil zeggen. En als je schreeuw je niet maar nog steeds weet je
niet hoe groot het is. En je bent zelf…
BEVRIJDING
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Het strenge bijbelboek Openbaring
toont veel schrikwekkende wereldplagen
en monsters, die de mensheid belagen.
't Geeft verwarde, zoekende huivering.
Sluipt een geheime, wraakgierige dreiging
door de eeuwen, met duivels behagen?
Moet men angstige verdrukking verdragen?
Tenslotte een blijde omwenteling!
Hemel en aarde mogen zich verenen…
Snorkelen
gedicht
4.0 met 208 stemmen 12.095 Half in zee, half in de lucht, gedragen
een schoorsteen op en naar beneden kijken
vragende vingers van de waterplanten
Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er een te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benut van het immense…
LIEDJE
gedicht
3.0 met 13 stemmen 11.282 Alle roekoemeisjes
van vanavond
alle toedoemeisjes
van vannacht
wat zeggen we daar nu wel van?
Niets.
We laten ze maar zitten
maar zitten maar liggen maar slapen
maar dromen van jajaja.…
Wolkt onbestemd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 135 ze hebben
de zon gewist
het laatste stukje
blauw vergeven
nog wolkt
onbestemd
boven wei
en verre dreven
het is ademen
maar zonder
spirit in de lucht
energie is gevlucht
wij onderhouden
met de dood
op onze hielen de
meesten zijn al ter ziele
zonder aanwas is het
snel gedaan in de
laatste generatie verliest
de mens zijn…
Onbestemd Seizoen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 420 dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig onbestemd…
Onbestemd Seizoen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 921 dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig onbestemd…
Een onbestemde vaalheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 86 jij dacht in
het korter lichten
van de dagen
de zomer nog
te kunnen vangen
maar tussen
lagere zonnestralen
blijft al langer
een onbestemde
vaalheid hangen
de wind
die warm en
aromatisch was
geeft nu zijn eerste
ochtendfrisheid af
je lach blijft
zomers vol hoewel
het warme rood
al herfstig donkerde
toen je mij je lippen bood…
Onbestemd verdriet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 399 Stormen rivieren
wolkenluchten die
somberheid verduisteren
onbestemd verdriet
relativeert alles
rond jouw eenzaam graf
‘t regent tranen in verdriet
mensen die wel horen
maar niet kunnen luisteren
er druppelt verdriet uit tranen
mensen die wel handelen
maar alleen in eigen wanen.…
Onbestemd aanwezig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Als schuwe dieren
kruipen ze voort
de eenzame uren
Terwijl ze langzaam
hun territorium verliezen
aan het angstfenomeen
dat gezonde minuten
wegvreet en verandert
in onzekere seconden
tikkend als de dreiging
van een tijdbom
Allemaal zo onbestemd
lijkt het bijna irreëel
maar de aanwezigheid
valt niet te negeren…
Onbestemde terugblik
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 432 Het was een jaar van veel bezuinigingen
Er stierven wederom veel prominenten
Er waren hachelijke beursmomenten
En meer per jaar inwisselbare dingen
Want wie weet werkelijk wanneer wat waar was
En of iets nou dit jaar of vorig jaar was?…
Ode aan het onbestemde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 De avondschemer koester ik,
de dag bijna gedaan
de nacht nog niet gearriveerd,
het één niet meer
het andere nog niet.
De eindeherfst kleuren zie ik ook zo graag,
dat niet echt bruin, of rood,
maar onbenoembaar kleur.
Of voorjaar vroeg met nog niet zichbaar groen
dat er toch echt wel is.
Al wat niet helder is,
eenduidig,
al te…
Onbestemd verlangen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 142 Een onbestemd verlangen...
naar iets dat voorbij is gegaan.
Het verlangen zo dichtbij,
alsof ik het zou kunnen grijpen,
maar zover, zover verwijdert,
van mijn klein bestaan.
Ik kijk en luister,
verlangend, terwijl ik daar doodstil sta.
En eindelijk, hoor ik ijl maar duidelijk.
De klanken van een mondharmonica.…
Wicked wednesday
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 627 Uit kleinberichtjeswaardig onderzoek
Dat onbestemde doeleinden ten baat is
Blijkt dat gehaktdag wijdverbreid gehaat is
Tenminste...in de blog- en twitterhoek
Maar zou de woensdagwoestheid die we lezen
Geen twitterdip of midweekblogblock wezen?…
Mikpunt in Missouri
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 283 Ze is het mikpunt om haar borstomvang
Zo gaat dat bij prepuberale dwazen
(Te groen of nog in een ontkenningsfase)
Met onbestemde kriebels in 't gedrang
Nu nog de om haar grootte gekleineerde
Straks keuze zat als ultra-felbegeerde…
Bestemming onbekend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Grillige paadjes
pas ontdekt
bij het bewandelen
klimmen via
onbestemdheid
opwaarts.
Ogen aanschouwen
luchtledig.
Het hart wordt
als water
dat alsmaar naar
het laagste punt sijpelt.…
Einde van een droombestaan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 176 De oceaan heeft zoveel te dragen
evenveel betekenis heeft de nacht
misschien kan ik je aanraken
de dag onzichtbaar maken
in deze onbestemde werkelijkheid
zoek ik naar mijn stemgeluid
omdat het zwijgen eindeloos lijkt.…
Afwachten.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Nadien wist ik het weer
jij was dat meisje
met groene ogen
bruine haren
geheimzinnige lach.
Juist mooi
maar als ik je zoek
zoek ik te lang.
En als ik ben
waar ik moet zijn
ben je er niet.
Nog even wachten
tot ik 'hoi' hoor
of iets wat daarop lijkt...…
Iets
gedicht
2.0 met 36 stemmen 13.960 De grot waarin ik ben
maakt me mijn hart bewust
mijn zinnen zijn verlamd de lust
is dood niets wat ik nog ken.
Een zacht geruis bezingt mijn oor
mijn mond is droog mijn ogen blind
geen oorsprong die ik zoek of vinden
moet de duisternis is door en door.
Een klank is het die tot me komt
geen woord geen lettergreep
een toon die niets betekent…
Vallei der verzuchtingen
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 772 Het valt zwaar over de vlakte
een onbestemd wachten,
't viel zoals te verwachten
in weinig reliëf uiteen..
met het wentelen
van vastliggende nachten
en de aanloop stram,
troffen zij elkaar niet meer
als bij eerste oogopslag.
In de bevalligheid
van alle zorgeloze dagen
lonkte eerder alles zo vertrouwd..…