1134 resultaten.
Maskeren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 134 de grijsheid terneergeslagen
vluchten ogen naar onontgonnen
gebieden waar alleen zij 't bestaan
van weet
daar waar ze nog ontluiken zullen
vlinders in vol ornaat dansen
en geuren in volle glorie
je hart doen smelten
zo maskeert zij de bittere waarheid
die bladeren doet dwarrelen in alle
kleurschakeringen, zodat tranen
geen vrij spel…
Masker
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 418 Jij ziet mij,
maar niet echt
Ik zie mij,
enkel slecht
Blij is vals,
verdriet verborgen
Ik draag mijn masker
gisteren, vandaag en morgen…
Maskers
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 'Leegverkoop' bralt het affiche
op de spiegelende façade van de gezichtenwinkel
een plakkaat vol maskerende wanhoop
de overwinning van de teloorgang
gelaten worden de laatste gezichten ingepakt
- maskers van de ziel -
de prijs van een eigen gezicht
blijft onverminderd hoog
holle hoofden verdringen zich
rondom de laatste exemplaren
tastend…
Masker
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Ik zie mezelf in jou,
hoe je de tranen wegdrukt
en clownesk daarbij
een grappig dansje maakt
je hoofd ligt op het hakbord
de grijns als was bestorven
om knettergek te doen,
omdat nu echt wat denken
aldoor te pijnlijk was.
Ik heb geen bijl
om koppen af te hakken
omdat ik dan mijn hoofd
ook bij die hakbijl zie
kom maar tot…
masker
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 het opzetten van
een felrode neus, geeft nog
geen lachgarantie…
Met masker op
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 391 in ogenschijnlijke rust
lijkt alles goed te gaan
met masker op weet je de
kleine wervelingen te weerstaan
ik voel de storm
die in je woedt en
groeven ploegt in je bestaan
dit kan echt niet verder gaan
je kruipt niet zomaar
door het oog van een orkaan
want je verstand zit samen
met gevoel op een vulkaan
barst maar uit en
laat de winden…
Masker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Vertekend beeld van
de werkelijkheid
Geslotenheid onder het mom
van openheid
Ik zie, ik zie
wat jij ziet
Het is werkelijk niet
en hypocriet
De leugen in het verschiet…
Mijn masker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Het gips trekt de huid
mijn kleur, mijn vlekken
en zorgvuldige opmaak
van mijn gezicht
rood
levend vlees
kijkende ogen
sprekende lippen, mijn mond
lacht jou toe
Driedimensionaal scan jij
mijn masker, je hangt
een veld van registratiepunten
op aan de rode markeringen
bij mijn ogen, neus en kin
De stippen herleid je
tot gevoelens…
Masker
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 een lachende clown
de geschminkte vrolijkheid
verbergt zijn verdriet…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Verdonkeremanen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 253 Donkere nachten
verbergen mijn dagdromen
verzacht door de maan…
TRANEN ACHTER HET MASKER
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 324 was alles okay na het bad;
met weer ’t masker voor haar verdriet…
Duistere nachten ...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 458 Senryu
Duistere nachten
verbergen mijn gevoelens
verlicht door sterren…
vlak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 ijzige lijnen
verbergen een stille strijd
bevroren woorden…
De spiegel
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.719 Langzaam zet ik mijn
Masker op terwijl jij
Mij uitlacht om mijn
Verschijning.
Ik ben klaar verscheur me
Lach me maar uit maar
Mijn masker zal mij
Beschermen.…
Venetiaans carnaval
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.339 Mannen met maskers
Pendelen door de straten
Naar hun geliefdes…
Bladgoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Wazige wolken
verbergen herfst in de knop
grauw tovert schoonheid…
DE BOMEN VERBERGEN DE BERGEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 96 De bomen verbergen
de bergen
de mist
het zicht
voedingsbodem
voor dit mini-
gedicht!…
Demaskerade
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 145 De maskers
die we dragen zijn als bunkers
waarin we achterdochtig wonen.
Maskers zijn vermomde angsten
die we medemensen tonen
zodat we ons ware gezicht
niet te hoeven laten zien.
Maskers figureren in het spel
dat ons ego met ons speelt.…
ontmoeten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 98 zij zag zijn ogen
achter het glas van de helm
geen maskerade
maar wel een glimlach
die zijn masker open brak
zij zag zijn ogen
zij wist wie hij was
wie achter dat masker zat
zij zagen elkaar
glimlach in de storm
in vergankelijke tijd
de diepe stilte…
Jerney
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 258 Ze heeft nu toch haar masker laten vallen.
Al raakt ze ook dat masker nooit meer kwijt.
Geen enkele komiek betuigt zijn spijt.
We lachten om de grappen met z'n allen.
"Haha, die botox, trut, je eigen schuld."
De waarheid bleef verrassend lang verhuld.…
artiest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 139 grappenmaker huilt
achter masker van kleuren
levenskunstenaar…
Alleen als jij het ziet
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.036 Wees iemand
en niemand
verbergt iets
Wees iets
en iedereen
ziet het
Verberg niets
en niemand
die het ziet…
Spiegelzicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 929 Ogen tranen pijn
wimpers verbergen de haat
terwijl de mond spreekt…
Lachen om verdriet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 860 Daar zorgt mijn masker voor,
die laat mij zogenaamd vrolijk zijn,
en laat mij lachen,
om mijn pijn..
Geen tranen,
geen verdriet..
Mijn masker,
laat mij lachen om verdriet..…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Ondertussen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 393 Ondertussen
is mijn piano
zo gevoelig
voor stemmingen
dat ik niet meer
kan verbergen
wanneer in mijn hart
de gevoelige snaar
is geraakt…
tanka zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 189 ons vurig kussen
verbergen wij in de haast
van ons samenzijn
toch roddelt men over ons
met duizend grage tongen…